Populair op Variety
Zsa Zsa Gabor, wier 60-jarige carrière waarin ze zichzelf speelde, de weg vrijmaakte voor de huidige, door beroemdheden geobsedeerde cultuur, is overleden. Ze werd 99 jaar.
Publicist Ed Lozzi bevestigde aan Variety dat Gabor zondag in haar Bel Air landhuis is overleden. Ze lag al vijf jaar aan de beademing, en volgens TMZ, die het nieuws als eerste meldde, stierf ze aan een hartaanval.
Hoewel Gabor meerdere acteerprestaties op haar naam had staan, was haar grootste prestatie het spelen van zichzelf: Ze was beroemd om haar Engels met accenten (ze noemde iedereen “darling,” wat uitkwam als “dah-link”), excentrieke naam, capriolen buiten beeld (waaronder een incident in 1989 waarbij ze een Beverly Hills agent sloeg) en oneliners over haar juwelen, negen huwelijken en ex-mannen. Ondanks haar glamoureuze imago werd haar leven, vooral in latere jaren, ontsierd door ruzies tussen haar veel jongere echtgenoot Frederic Prinz von Anhalt en haar dochter.
De actrice was de afgelopen jaren vaak in het nieuws omdat haar gezondheid verslechterde. In juli 2010 brak ze haar heup bij een val in haar huis in Bel-Air, nadat ze in 2002 door een auto-ongeluk in een rolstoel terecht was gekomen en in 2005 nog verder was versuft door een zware beroerte. Later werd haar been boven de knie geamputeerd. Toch hield Gabor koppig vast aan het leven.
Beide zussen van Gabor zijn haar voorgegaan: Eva Gabor in 1995, Magda in 1997.
Gabor speelde in films als “Moulin Rouge” uit 1952, “Lili” uit 1953, “Touch of Evil” van Orson Welles en de camp-klassieker “Queen of Outer Space” uit 1958.
Zsa Zsa (geboren als Sari) Gabor werd in 1936 tot Miss Hongarije gekroond en volgde haar zus Eva naar Hollywood. Ze kreeg een voet tussen de showbizzdeur met MGM’s 1952 “Lovely to Look At” en kreeg een grotere doorbraak dat jaar met “Moulin Rouge,” geregisseerd door John Huston, van wie wordt gezegd dat hij de jonge dame, die zwaar geaccentueerd Engels sprak en bijna geen filmervaring had, een moeilijke tijd gaf tijdens de opnames. Gabor’s Engels verbeterde, maar haar Oost-Europese wortels werden een deel van haar handelsmerk.
Op TV was ze te zien in “The Red Skelton Hour”, “Playhouse 90” en “Matinee Theater”. Ze was te zien in een tv-bewerking van Ninotchka in 1960 en was te gast in series als Bonanza, Batman (als de slechterik Minerva) en The Facts of Life. Ze was zelfs te zien in de soap “As the World Turns” in 1981.
Haar theatercredits waren onder andere “Forty Carats” op Broadway en een rondreizende productie van Noel Coward’s “Blithe Spirit.”
Hollywood nam haar niet al te serieus als actrice, misschien omdat ze zichzelf ook niet al te serieus nam. Ze leek te hebben besloten dat er weinig rollen zo interessant waren als haar eigen persoonlijkheid. Met haar nadruk op het tonen van haar eigen glamour en het aanwakkeren van verontwaardiging, is het geen verrassing dat haar showbizzwerk voornamelijk bestond uit het spelen van zichzelf in tientallen films en tv-series.
Haar opkomst viel samen met de spurt van talkshows die de ether vulden tijdens de begindagen van de tv. In het begin van de jaren ’50 ontstonden andere talkshow- en spelshowberoemdheden, maar slechts weinigen maakten die roem ook na de jaren ’50 nog waar. Gabor’s houding – ” Ik verdien aandacht, niet vanwege enig talent, maar gewoon om wie ik ben” – was een vroeg voorbeeld van een fenomeen dat de afgelopen tien jaar een hoge vlucht heeft genomen, nu roddelbladen reality-tv-figuren op hun omslag zetten en blogs ze onophoudelijk behandelen.
Een derde zus, Magda, en hun moeder, Jolie, kregen ook aandacht van de media, maar niet zo veel als de andere twee. En terwijl Eva Gabor uiteindelijk een rol kreeg waarmee het publiek haar kon identificeren – als Lisa Douglas in de jaren ’60 sitcom “Green Acres” – was Zsa Zsa gewoon “beroemd omdat ze beroemd was”, zoals iemand decennia geleden opmerkte.
Vele van Gabors bekendste ripostes kwamen op haar eigen kosten en benadrukten haar voorliefde voor het trouwen met rijke mannen. Enkele van de meest opmerkelijke waren: “Ik wil een man die aardig en begripvol is. Is dat te veel gevraagd van een miljonair?”; “Een verliefde man is incompleet tot hij getrouwd is. Dan is hij klaar”; “Scheiden alleen omdat je niet van een man houdt is bijna net zo dom als trouwen alleen omdat je dat wel doet”; en, nadat ze zichzelf had beschreven als een geweldige huishoudster, voegde ze eraan toe: “Elke keer als ik van een man scheid, houd ik het huis.”
Ze kreeg een dochter, Francesca, tijdens haar huwelijk uit 1942-46 met hotelmagnaat Conrad Hilton, hoewel Hilton naar verluidt geloofde dat Francesca niet zijn biologische dochter was, en de miljonair haar slechts $ 100.000 naliet in zijn testament. Na een groot deel van haar leven Hilton’s testament te hebben aangevochten, stierf Francesca Hilton berooid op 6 januari 2015. Gabor, ondertussen, was de achter-achtertante van Paris Hilton.
Andere echtgenoten waren acteur George Sanders (1949-54) en Jack Ryan (1975-76), die wordt gecrediteerd voor het ontwerpen van de Barbiepop voor Mattel. Haar huwelijk met acteur en advocaat Felipe de Alba werd in 1983 na één dag ontbonden omdat haar huwelijk met Michael O’Hara, haar echtscheidingsadvocaat in haar breuk met Ryan, niet correct was ontbonden.
In 1986, op 69-jarige leeftijd, trouwde ze met Prinz von Anhalt, zo’n 30 jaar jonger dan zij. Haar dochter beschuldigde hem ervan haar bij haar moeder weg te houden, en het is twijfelachtig of Gabor op de hoogte was van de dood van haar dochter.
Haar aanvaring in 1989 met een politieagent in Beverly Hills, die ze een klap gaf tijdens een verkeerscontrole, werd onderzocht in de documentaire “The People vs. Zsa Zsa Gabor,” en bespot, vaak door een gewillige Gabor zelf, in films van “Naked Gun 2½” tot “A Very Brady Sequel” en series als “The Fresh Prince of Bel-Air.”
Gabor zou ook indirect miljoenen hebben verloren aan oplichter Bernie Madoff.
Zsa Zsa’s nabestaanden zijn o.a. haar echtgenoot.