Het testbeleid van privéscholen loopt sterk uiteen wat betreft de eisen voor gestandaardiseerde tests. Terwijl het federale ministerie van onderwijs vereist dat leerlingen op openbare scholen deelnemen aan deze tests, zijn ze niet altijd vereist van particuliere scholen. Het beleid wordt bepaald door het ministerie van onderwijs van elke afzonderlijke staat. Over het algemeen zijn leerlingen van openbare scholen veel eerder verplicht zich jaarlijks te laten testen dan leerlingen van particuliere scholen.
Het Amerikaanse ministerie van onderwijs verplicht zowel openbare als particuliere scholen zich elke vier jaar te onderwerpen aan de NAEP-test (National Assessment of Education Progress). Deze toets wordt afgenomen bij leerlingen in de vierde, achtste en twaalfde klas, en wordt gebruikt om de vorderingen in het onderwijs te meten. Individuele resultaten worden niet aan leerlingen gegeven, en alleen willekeurig geselecteerde scholen zijn verplicht deel te nemen. Slechts ongeveer 10 procent van alle scholen wordt op enig moment onderworpen aan NAEP-tests, en deze scholen worden willekeurig gekozen om statistisch accurate resultaten te genereren.
Advertentie
Terwijl openbare scholen hun NAEP-testresultaten moeten publiceren, mogen particuliere scholen deze resultaten geheim houden. Sommige particuliere scholen kunnen ervoor kiezen deze resultaten te publiceren als marketinginstrument om nieuwe leerlingen aan te trekken of om het imago van de school te verbeteren.
Naast de NAEP-tests moeten de meeste openbare scholen ook evaluatietests op staatsniveau afleggen. Particuliere scholen zijn niet verplicht om deel te nemen aan deze tests in de meeste gebieden, maar sommige kunnen ervoor kiezen om deel te nemen om een verscheidenheid van redenen, zoals het ontwikkelen van een benchmark voor het vergelijken van de testscores van hun leerlingen met die op andere scholen in het gebied. Ouders van potentiële leerlingen kunnen om deze scores vragen wanneer zij beslissen of zij hun kinderen naar de school sturen. De scores kunnen ook worden gebruikt als een krachtig marketinginstrument, vooral als de leerlingen van de particuliere school veel hoger scoren op deze tests dan leerlingen van openbare scholen in de omgeving.
In het algemeen hebben particuliere scholen echter de neiging om terug te deinzen voor gestandaardiseerde tests, omdat deze vaak in strijd zijn met kernwaarden, zoals het bevorderen van individualiteit en het helpen van een veelzijdige ontwikkeling. Veel onderwijsprofessionals beweren ook dat gestandaardiseerde testen als geheel gebrekkig zijn, hoewel dit debat nog gaande is.
Zelfs leerlingen van privé-scholen die niet deelnemen aan gestandaardiseerde testen zullen waarschijnlijk de grootste test van allemaal moeten doorstaan: de SAT. Dit examen test de geschiktheid van een student om te slagen op de universiteit en wordt door de meeste universiteiten verplicht gesteld voor toelating. Voor privé-scholieren kan het gebrek aan ervaring met gestandaardiseerde toetsen een belemmering zijn wanneer het tijd is om de SAT af te leggen, hoewel privé-scholieren nog steeds de neiging hebben om beter te scoren op de SAT dan leerlingen van openbare scholen.
Hoewel privé-scholen ervoor kunnen kiezen om de meeste gestandaardiseerde toetsen af te wijzen, kunnen sommige de traditionele indeling volledig afwijzen. Veel Montessori- en vrijeschoolprogramma’s slaan het geven van cijfers over tot het middelbare schoolniveau en kiezen ervoor andere vormen van feedback te geven om de prestaties van leerlingen te helpen verbeteren. In plaats van met rode inkt gemarkeerde werkstukken terug te sturen, nemen leraren nota van de fouten of zwakke punten van een leerling. Ze kunnen dan met de leerling samenwerken om een plan te ontwikkelen om deze gebieden in de toekomst te verbeteren. Een kind met spellingsproblemen kan zich bijvoorbeeld richten op activiteiten die de spelling op natuurlijke wijze verbeteren, zoals lezen of educatieve spelletjes.