Andrew Carnegie was een van de rijkste mannen uit de Amerikaanse geschiedenis en tevens een visionair filantroop. Hij kwam echter van bijna niets, waardoor zijn biografie een echt verhaal is van rijk worden door vodden. In 1848 emigreerde zijn familie van Schotland naar Pittsburgh, Pennsylvania, toen hij 13 jaar oud was. Carnegie begon zijn legendarische carrière al snel op het laagste niveau: hij werkte zich op van een ketelruimte in een fabriek tot het telegraafkantoor. Zijn positie als telegraafbode gaf hem de kans Thomas A. Scott te ontmoeten, de superintendent van de westelijke divisie van de Pennsylvania Railroad. Carnegie was een harde werker en had een scherp oog voor het herkennen van kansen en de mensen die hem konden helpen succesvoller te worden.
Key Takeaways
- Andrew Carnegie staat bekend als een van de rijkste mannen die ooit heeft geleefd en als een van de meest vrijgevige filantropen in de Amerikaanse geschiedenis.
- Hun verhaal is een waar verhaal van vodden naar rijkdom: hij begon als jonge immigrant in een ketelhuis en klom op tot CEO en zakenmagnaat.
- Veel van Carnegie’s rijkdom kwam voort uit zijn oprichting van U.S. Steel, een wereldwijde industriële krachtcentrale die er vandaag de dag nog steeds is.
De jaren 1850
In 1853 nam Carnegie een positie aan als persoonlijke telegrafist en assistent van Scott bij de spoorwegmaatschappij. Zijn werklust en dorst naar kennis maakten genoeg indruk op Scott om hem te wijzen op de op handen zijnde verkoop van 10 aandelen in de Adams Express Company en hem $500 te lenen om te investeren. Carnegie’s moeder nam een hypotheek op hun huis als onderpand, en toen hij zijn eerste dividendcheque van $10 ontving, was Carnegie voor altijd verslaafd aan investeren.
Met zijn dividendcheques en spoorwegsalaris begon Carnegie te investeren in bedrijven die hij kende, zoals telegraaf- en spoorwegbedrijven. Hij begreep dat de uitbreiding van de spoorwegen langere reizen betekende en dat passagiers van het comfort van slaaprijtuigen zouden genieten. Zijn succesvolle investering in de Woodruff Sleeping Car Company was zijn eerste grote meevaller en de basis van het Carnegie-fortuin.
De jaren 1860
Toen zijn fortuin groeide, begon hij meer risico’s te nemen en zijn portefeuille te diversifiëren. Na een aantal verstandige investeringen in olie verliet hij in 1865 de spoorwegen om zich op zijn investeringen te concentreren en werd hij partner in de Keystone Bridge Company. Carnegie, die altijd op de zaken vooruitliep, zag in dat ijzeren bruggen sterker en veiliger waren dan houten constructies en investeerde zwaar in de productie van ijzer.
In 1867 verhuisde Carnegie samen met zijn moeder naar New York City, waar hij obligaties begon te verkopen terwijl hij zijn bedrijven in Pittsburgh van een afstand bestuurde.Tegen de tijd dat in 1869 de laatste spijker in de Transcontinental Railroad werd geslagen, had Carnegie de bedrijfsstrategie van verticale integratie geperfectioneerd, waarbij hij eigendom eiste van de benodigde middelen, de leveringsmethode en het eindproduct.
De jaren 1870 en 1880
Na de Burgeroorlog waagde Carnegie een nieuwe kans en legde het lot van zijn fortuin in handen van de kracht van staal. In 1872 reisde hij naar Europa en zag daar een nieuwe manier om grote hoeveelheden staal te maken, dat tot dan toe in de Verenigde Staten alleen in kleine smeltkroezen was gemaakt. Carnegie opende zijn eerste staalfabriek in 1875 en kocht zijn grootste concurrent, Homestead Steel Works, in 1883.
Carnegie geloofde heilig in het zo laag mogelijk houden van de kosten en nam de ene na de andere golf immigranten in dienst die bereid waren lange dagen te maken voor weinig loon.Hij stond er ook om bekend dat hij zijn partners onder druk zette om hun winsten op te geven en zo te investeren in de uitbreiding van het bedrijf. Kostenbesparing was altijd de hoogste prioriteit voor Carnegie, maar hij greep altijd elke gelegenheid aan om te investeren in productieverbeteringen.
De jaren 1890 en 1900
Carnegie’s enorme imperium bleef zich uitbreiden en in 1892 werd de Carnegie Steel Corporation officieel opgericht. Door voortdurende expansie en technologische innovaties in de staalproductie groeide Carnegie uit tot het grootste productiebedrijf ter wereld. Carnegie koos ervoor meer tijd aan zijn gezin te besteden en verkocht zijn bedrijf in 1901 voor $ 480 miljoen aan J.P. Morgan’s U.S. Steel Corporation (NYSE: X), waarmee hij de beroemdste man ter wereld werd.
The Bottom Line
Werd beschouwd als een van de rijkste mensen aller tijden, Carnegie’s hoogste nettowaarde, wanneer geschat in moderne valuta, zou ongeveer 309 miljard dollar zijn geweest. Een visionair die een financieel imperium bouwde door hard te werken, doorzettingsvermogen en berekende risico’s, Andrew Carnegie’s verhaal is er echt een van vodden naar rijkdom.