Het was aan het begin van mijn carrière. Ik denk dat ik iets langer dan een jaar fysiotherapeut was. Ik was in de vakantie op bezoek bij familie en vrienden en besloot op een avond te gaan schaatsen op een buitenbaan. Zoals dat meestal gaat met buitenbanen, was het ijs niet geweldig en zaten er overal scheuren en kuilen in.
Er schaatsten vooral volwassenen, maar ik zag een man met een klein jongetje van een jaar of vier. De kleine jongen was duidelijk net aan het leren skaten en de man hield zijn hand vast. Hij probeerde op zijn rolschaatsen te rennen, zoals kleine kinderen doen als ze nog niet weten hoe ze moeten glijden. Op een gegeven moment raakte hij een barst en begon zijn evenwicht te verliezen. En toen gebeurde het. De man maakte een cruciale fout door iets te doen wat veel mensen instinctief zouden doen.
Toen de jongen naar beneden viel, trok de man snel en heel hard rechtop aan de hand van de jongen om te voorkomen dat hij zou vallen. Hij slaagde erin hem overeind te houden, maar de jongen begon onmiddellijk te schreeuwen. Op dat moment wist ik precies wat er gebeurd was, maar ik stond daar als bevroren. Als het nu gebeurd was, zou ik niet aarzelen om de man te vertellen wat er volgens mij gebeurd was en dat hij meteen naar het ziekenhuis moest, maar ik was toen nog zo groentjes dat ik daar het vertrouwen niet voor had.
Wat ik wel met absolute zekerheid wist, was dat de man zojuist de elleboog van de jongen uit de kom had getrokken. De elleboog is het tweede meest voorkomende ontwrichte gewricht in het menselijk lichaam, vlak na de schouder. De elleboog is een gewricht waarbij drie botten betrokken zijn – één bot in de bovenarm (het opperarmbeen) en twee botten in de onderarm (het spaakbeen en de ellepijp). Een van de belangrijkste redenen waarom we twee aparte botten in de onderarm hebben, is om rotatie van de onderarm mogelijk te maken, waarbij de twee botten als het ware over elkaar heen schuiven (denk aan een beweging als het omdraaien van een deurknop).
Wat er waarschijnlijk met dit jongetje is gebeurd, is dat toen de man zich aan zijn arm optrok toen hij viel, het spaakbeen uit zijn plaats in het gewricht is getrokken. Dit specifieke letsel, radiuskopdislocatie genaamd, is vooral een probleem bij jonge kinderen. Het komt het meest voor wanneer een volwassene zich optrekt aan de onderarm of hand van een klein kind. De reden waarom kleine kinderen zo kwetsbaar zijn voor dit letsel is duidelijk de factor lengte (het is moeilijk je op te trekken aan de onderarm van je zoon van 16), en het feit dat de spieren rond de elleboog nog niet sterk genoeg zijn om het gewricht te beschermen wanneer dit gebeurt. Als we aan hun arm rukken, is onze spierkracht te groot voor hun kleine gewricht.
Hoe vaak heb je niet gezien dat een volwassene met een jong kind loopt en zich aan hun hand optrekt? De peuter struikelt en de volwassene rukt omhoog om te voorkomen dat hij valt. De kleuter glijdt uit over het ijs en de volwassene trekt krachtig aan zijn arm. Dit zijn de perfecte omstandigheden om de kop van het spaakbeen uit de kom te trekken.
Ik voel me nog steeds rot dat ik daar op die koude avond stond en die man met het jongetje zag vertrekken zonder iets te zeggen. Ik vraag me vaak af of hij is nagekeken en of zijn letsel goed is gediagnosticeerd en behandeld. Dit is heel belangrijk, want als het niet wordt behandeld, kan het later allerlei problemen veroorzaken.
Dus als je jonge kinderen hebt of voor ze zorgt, train jezelf dan om niet aan hun armen te rukken als ze vallen. Span in plaats daarvan uw eigen arm aan en houd hem stil, zodat u een stabiel anker vormt waar zij zich met hun eigen spierkracht aan kunnen vastklampen. Beter nog, ga gewoon met ze mee. In plaats van je op te trekken, ga je langzaam met ze naar beneden, zodat je hun val een beetje kunt breken. De andere optie is om gewoon los te laten en ze te laten vallen als de situatie veilig is (d.w.z. als ze gewoon op hun billen gaan vallen en niet van een trap af gaan kletteren).
Als je instinct het overneemt en je krachtig aan de arm van een kind hebt getrokken dat aan het vallen is, laat ze dan even nakijken als ze klagen over pijn. Ellebogen zijn complexe gewrichten en we willen zeker niet dat ze al zo jong in de war raken. Trouwens, het is moeilijk om je broers en zussen een goede ribduw te geven zonder hen.