Hittegolf

iv

iv

iv iv

iv Voorzichtig Uiterste voorzichtigheid Gevaar Extreem gevaar

De hitte-index (zoals weergegeven in de tabel hierboven) is een maat voor hoe warm het aanvoelt wanneer de relatieve vochtigheid wordt verrekend met de werkelijke luchttemperatuur.Hyperthermie, ook wel hitteberoerte genoemd, komt vaak voor tijdens perioden van aanhoudende hoge temperatuur en vochtigheid. Oudere volwassenen, zeer jonge kinderen, zieken en mensen met overgewicht lopen een groter risico een hittegerelateerde ziekte op te lopen. Chronisch zieken en ouderen gebruiken vaak voorgeschreven medicijnen (bijv. diuretica, anticholinergica, antipsychotica en antihypertensiva) die het vermogen van het lichaam om warmte af te voeren, belemmeren.

Hitteoedeoedeem treedt op als een voorbijgaande zwelling van de handen, voeten en enkels en is meestal het gevolg van een verhoogde aldosteronsecretie, die het vasthouden van water bevordert. In combinatie met perifere vasodilatatie en veneuze stasis hoopt het teveel aan vocht zich op in de afhankelijke delen van de extremiteiten. Het warmte-oedeem verdwijnt meestal binnen enkele dagen nadat de patiënt gewend is geraakt aan de warmere omgeving. Behandeling is niet nodig, hoewel het dragen van steunkousen en het hoger leggen van de aangedane benen helpt het oedeem te minimaliseren.

Hitte-uitslag, ook bekend als prickly heat, is een maculopapuleuze huiduitslag die gepaard gaat met acute ontsteking en geblokkeerde zweetkanalen. De zweetkanalen kunnen verwijd raken en uiteindelijk scheuren, waardoor kleine jeukende blaasjes op een erythemateuze basis ontstaan. Hitte-uitslag treft lichaamsdelen die bedekt zijn met strakke kleding. Als dit lang aanhoudt kan dit leiden tot de ontwikkeling van chronische dermatitis of een secundaire bacteriële infectie. Preventie is de beste therapie. Ook wordt geadviseerd om in de hitte ruimzittende kleding te dragen. Wanneer echter warmte-uitslag is ontstaan, bestaat de eerste behandeling uit het aanbrengen van chloorhexidinelotion om de gedesquameerde huid te verwijderen. De daarmee gepaard gaande jeuk kan worden behandeld met lokale of systemische antihistaminica. Als infectie optreedt, is een antibioticakuur vereist.

De Noord-Amerikaanse hittegolf van 1936. De recordtemperaturen waren gebaseerd op 112-jaarlijkse records

Hitte krampen zijn pijnlijke, vaak ernstige, onwillekeurige spasmen van de grote spiergroepen die bij zware inspanning worden gebruikt. Hitte krampen treden meestal op na intense inspanning. Zij ontstaan gewoonlijk bij mensen die zware oefeningen doen terwijl zij overvloedig zweten en hun vochtverlies aanvullen met water dat geen elektrolyten bevat. Aangenomen wordt dat dit leidt tot hyponatriëmie die kramp in de gespannen spieren veroorzaakt. Rehydratie met zout bevattende vloeistoffen zorgt voor een snelle verlichting. Patiënten met lichte krampen kunnen een zoutoplossing van 0,2% oraal toegediend krijgen, terwijl patiënten met ernstige krampen isotone IV-vloeistoffen nodig hebben. De vele sportdranken op de markt zijn een goede bron van elektrolyten en zijn gemakkelijk verkrijgbaar.

Heatsyncope houdt verband met blootstelling aan hitte die orthostatische hypotensie veroorzaakt. Deze hypotensie kan een bijna-syncope-episode veroorzaken. Hitte syncope wordt verondersteld het gevolg te zijn van intens zweten, wat leidt tot dehydratie, gevolgd door perifere vasodilatatie en verminderde veneuze bloedterugvoer in het gezicht van verminderde vasomotorische controle. Behandeling van hittesyncope bestaat uit koeling en rehydratie van de patiënt met orale rehydratatietherapie (sportdrankjes) of isotone IV-vloeistoffen. Mensen die hittesyncope ervaren, moeten vermijden gedurende lange tijd in de hitte te staan. Zij moeten naar een koelere omgeving gaan en gaan liggen als zij de eerste symptomen herkennen. Het dragen van steunkousen en het maken van diepe kniebuigingen kan de veneuze bloedstroom bevorderen.

Hitte-uitputting wordt door deskundigen beschouwd als de voorloper van een hitteberoerte (hyperthermie). Het kan zelfs lijken op een hitteberoerte, met dit verschil dat de neurologische functie intact blijft. Hitte-uitputting wordt gekenmerkt door overmatige dehydratatie en elektrolyten-depletie. Symptomen kunnen zijn: diarree, hoofdpijn, misselijkheid en braken, duizeligheid, tachycardie, malaise en myalgie. De definitieve behandeling bestaat uit het verwijderen van de patiënten uit de hitte en het aanvullen van hun vocht. De meeste patiënten moeten eerst hun vocht aanvullen met isotone IV-vloeistoffen. Het zoutgehalte wordt indien nodig aangepast zodra de elektrolytenniveaus bekend zijn. Na ontslag uit het ziekenhuis wordt de patiënten aangeraden te rusten, voldoende te drinken gedurende 2-3 uur en de hitte gedurende enkele dagen te vermijden. Als dit advies niet wordt opgevolgd, kan dit leiden tot een hitteberoerte.

Een volksgezondheidsmaatregel die tijdens hittegolven wordt genomen, is het opzetten van openbare koelcentra met airconditioning.

SterfteEdit

Hittegolven zijn het dodelijkste type weerfenomeen in de Verenigde Staten. Tussen 1992 en 2001 vielen er in de Verenigde Staten 2.190 doden door overmatige hitte, vergeleken met 880 doden door overstromingen en 150 door orkanen. Het gemiddelde jaarlijkse aantal dodelijke slachtoffers dat rechtstreeks aan de hitte in de Verenigde Staten kan worden toegeschreven, bedraagt ongeveer 400. De hittegolf van 1995 in Chicago, een van de ergste in de geschiedenis van de VS, leidde tot ongeveer 739 sterfgevallen ten gevolge van hitte in een periode van 5 dagen. Eric Klinenberg heeft opgemerkt dat in de Verenigde Staten het verlies aan mensenlevens door hittegolven in de zomer groter is dan het verlies dat wordt veroorzaakt door alle andere weersomstandigheden samen, met inbegrip van bliksem, regen, overstromingen, orkanen en tornado’s. Ondanks de gevaren ontdekte Scott Sheridan, professor geografie aan de Kent State University, dat minder dan de helft van de mensen van 65 jaar en ouder zich houdt aan aanbevelingen voor noodgevallen, zoals het drinken van veel water. In zijn onderzoek naar het gedrag bij hittegolven, waarbij hij zich vooral richtte op senioren in Philadelphia, Phoenix, Toronto en Dayton, Ohio, ontdekte hij dat mensen boven de 65 “zichzelf niet als senioren beschouwen”. Een van zijn oudere respondenten zei: “Ik heb niet veel last van de hitte, maar ik maak me zorgen om mijn buren.”

Volgens het Agency for Health care Research and Quality worden elke zomer ongeveer 6.200 Amerikanen in het ziekenhuis opgenomen als gevolg van excessieve hitte, en degenen die het grootste risico lopen zijn arm, onverzekerd of bejaard. Meer dan 70.000 Europeanen stierven als gevolg van de Europese hittegolf van 2003. Ook stierven meer dan 2.000 mensen in Karachi, Pakistan in juni 2015 als gevolg van een ernstige hittegolf met temperaturen tot 49 °C (120 °F).

Onze zorg richt zich nu op het voorspellen van de toekomstige waarschijnlijkheid van hittegolven en de ernst ervan. Omdat in het grootste deel van de wereld de meeste mensen die de gevolgen van een hittegolf ondervinden, zich in een gebouw zullen bevinden, waardoor de temperaturen waaraan zij worden blootgesteld, zullen veranderen, moeten klimaatmodellen aan gebouwmodellen worden gekoppeld. Dit betekent dat voorbeeldtijdreeksen van het toekomstige weer moeten worden opgesteld. Uit ander werk is gebleken dat het toekomstige sterftecijfer als gevolg van hittegolven kan worden verminderd als gebouwen beter worden ontworpen om het binnenklimaat te wijzigen, of als de bewoners beter worden voorgelicht over de problemen, zodat zij op tijd actie kunnen ondernemen.

Onderrapportage en “oogst”-effect

Het aantal sterfgevallen als gevolg van hitte wordt waarschijnlijk sterk ondergerapporteerd als gevolg van een gebrek aan meldingen en verkeerde meldingen. Een deel van het sterftecijfer dat tijdens een hittegolf wordt waargenomen, kan echter worden toegeschreven aan een zogenaamd “oogsteffect”, een term voor een voorwaartse verplaatsing van het sterftecijfer op korte termijn. Er is waargenomen dat er bij sommige hittegolven een compenserende daling van de totale mortaliteit optreedt tijdens de daaropvolgende weken na een hittegolf. Dergelijke compenserende sterftereducties suggereren dat hitte vooral diegenen treft die zo ziek zijn dat zij “op korte termijn toch zouden zijn gestorven”.

Een andere verklaring voor onderrapportage is de sociale verzwakking in de meeste contexten van hittegolven als een gezondheidsrisico. Zoals de dodelijke Franse hittegolf in 2003 aantoont, zijn de gevaren van hittegolven het gevolg van een ingewikkeld samenspel van natuurlijke en sociale factoren.

Psychologische en sociologische effectenEdit

Naast fysieke stress veroorzaakt overmatige hitte psychologische stress, in een mate die het prestatievermogen beïnvloedt, en wordt zij ook in verband gebracht met een toename van gewelddadige criminaliteit. Hoge temperaturen worden in verband gebracht met meer conflicten, zowel op intermenselijk niveau als op maatschappelijk niveau. In elke samenleving stijgen de misdaadcijfers wanneer de temperatuur stijgt, vooral gewelddadige misdaden zoals aanranding, moord en verkrachting. Bovendien zijn hoge temperaturen in politiek instabiele landen een verzwarende factor die tot burgeroorlogen leidt.

Extra hebben hoge temperaturen een aanzienlijk effect op het inkomen. Uit een onderzoek onder counties in de Verenigde Staten bleek dat de economische productiviteit van afzonderlijke dagen met ongeveer 1,7% daalt voor elke graad Celsius boven 15 °C (59 °F).

StroomuitvalEdit

Bij abnormaal warme temperaturen kan de vraag naar elektriciteit toenemen tijdens de piekuren in de zomer van 16.00 tot 19.00 uur, wanneer airconditioners zich inspannen om de hitte te overwinnen. Als een warme periode echter drie dagen of langer duurt, koelen de temperaturen ’s nachts niet af en houdt de thermische massa in huizen en gebouwen de warmte van de voorgaande dagen vast. Door deze opeenhoping van warmte gaan airconditioners eerder aan en blijven ze later op de dag aan. Als gevolg daarvan worden de beschikbare elektriciteitsvoorraden op de proef gesteld tijdens een hogere, bredere piekperiode van elektriciteitsverbruik.

Hittegolven leiden vaak tot elektriciteitspieken als gevolg van het toegenomen gebruik van airconditioning, wat kan leiden tot stroomuitval, waardoor het probleem nog groter wordt. Tijdens de Noord-Amerikaanse hittegolf van 2006 kwamen duizenden huizen en bedrijven zonder stroom te zitten, vooral in Californië. In Los Angeles begaven transformatoren het, waardoor duizenden het maar liefst vijf dagen zonder stroom moesten stellen.De hittegolf van 2009 in Zuidoost-Australië veroorzaakte in Melbourne (Australië) een aantal grote stroomstoringen, waardoor meer dan een half miljoen mensen zonder stroom kwamen te zitten omdat transformatoren door de hittegolf werden opgeblazen en het elektriciteitsnet werd overbelast.

Wilde branden

Als een hittegolf optreedt tijdens een droogteperiode, waardoor de vegetatie uitdroogt, kan dit bijdragen tot bosbranden en wilde branden. Tijdens de rampzalige hittegolf die Europa in 2003 trof, woedden er branden in Portugal die meer dan 3.010 vierkante kilometer bos of 301.000 hectare landbouwgrond verwoestten en 440 vierkante kilometer landbouwgrond of 44.000 hectare landbouwgrond verwoestten en naar schatting 1 miljard euro schade veroorzaakten. Hooggelegen landbouwgronden hebben irrigatiesystemen om de gewassen te ondersteunen. Hittegolven veroorzaken bosbranden.

Lichamelijke schadeEdit

Hittegolven kunnen en veroorzaken dat wegen en snelwegen knikken en smelten, dat waterleidingen barsten en dat stroomtransformatoren ontploffen, waardoor branden ontstaan. Zie het Noord-Amerikaanse hittegolfartikel uit 2006 over hittegolven die fysieke schade veroorzaken.

Hittegolven kunnen ook schade toebrengen aan spoorwegen, zoals het knikken en knikken van rails, wat kan leiden tot langzamer verkeer, vertragingen en zelfs het uitvallen van de dienst wanneer rails te gevaarlijk zijn om door treinen te worden bereden. Knikken in de zon wordt veroorzaakt wanneer bepaalde soorten rails, zoals aan elkaar gelaste rails met korte doorsnede of visplaatrails, uitzetten en op andere railsecties drukken, waardoor deze kromtrekken en knikken. In warmere klimaten zoals het zuiden van de VS, delen van Canada, het Midden-Oosten, enz. kunnen knikken in de zon een ernstig probleem vormen.

Tijdens de hittegolf van 2013 in Engeland werden strooiwagens (die je normaal alleen bij sneeuw ziet) erop uit gestuurd om smeltende asfaltwegen te strooien.