Op 5 november 1982 besloten The Beach Boys eindelijk dat het genoeg was en werd Brian Wilson ontslagen uit de band die hij zo’n centrale rol had gespeeld in de vorming van de groep, die de groep had gesmeed tot een van Amerika’s beste exportproducten ooit en die had geholpen bij het opnieuw uitvinden van wat popmuziek in de jaren zestig was.
De Beach Boys waren niet meer dezelfde band die de ene hit na de andere uitbracht en die zowel commercieel als kritisch een dramatische terugval had doorgemaakt. Samen was de band een schaduw van zichzelf geworden. Hun M.I.U. Album uit 1979 was een dieptepunt voor de groep, de plaat haalde de top 150 niet en hun volgende twee full-length inspanningen voor 1982 deden het niet veel beter, hun relevantie was stevig uit hun greep verdwenen.
In een interview in april 1980 reflecteerde Carl Wilson op de neergang van de groep: “De laatste twee jaar waren de belangrijkste en moeilijkste periode uit onze carrière. We stonden op de ultieme tweesprong,” merkte Carl op. “We moesten beslissen of datgene waar we sinds onze tienerjaren mee bezig waren geweest, zijn betekenis had verloren. We stelden onszelf en elkaar de moeilijke vragen die we in het verleden vaak hadden vermeden.”
Hij verliet de groep binnen een jaar nadat hij boos werd over het nostalgie-format van de band en zijn vertrek zette de wielen in beweging voor Brian die toen zijn P45 kreeg. Brian’s welzijn was bezweken aan verslaving en hij was niet langer de man die fysiek kon functioneren op hetzelfde hoge niveau van creativiteit dat hij ooit kon.
Na een jaar weg te zijn geweest, keerde Carl terug naar de band en hij wilde dat ze Brian weer aan het werk kregen om te proberen de band weg te krijgen van deze luie nostalgische act die ze waren geworden. Brian nam toen een overdosis alcohol, cocaïne en een overvloed aan andere drugs terwijl zijn bandleden alles in het werk stelden om hem weer helemaal gezond te krijgen. Er werd een beroep gedaan op therapeut Eugene Landy, die hem op 5 november officieel uit de groep verwijderde als een methode van harde liefde nadat al het andere had gefaald.
Het ontslag vond plaats tijdens een vergadering op het kantoor van de advocaat van de band, waar hij een brief kreeg waarin stond: “Hierbij deel ik u mede dat uw diensten als werknemer van Brother Records Inc. en anderszins hierbij worden beëindigd, met onmiddellijke ingang. Deze actie is genomen in uw beste belang en is niet omkeerbaar. Wij wensen u het allerbeste toe.”
Landy kreeg de controle over elk detail in Brians leven, wat op korte termijn goed uitpakte voor Wilson, maar het had ook een averechts effect omdat de muzikant zich steeds meer gevangen voelde door de manier waarop Landy hem behandelde. Een bitter juridisch geschil zou dan Landy zou worden ontslagen door de band na betwisting van het bedrag dat hij kreeg betaald met hem te eisen bijna 500.000 dollar per jaar.
Het jaar daarop zou Dennis Wilson op tragische wijze om het leven komen en The Beach Boys zouden nooit helemaal loskomen van het nostalgische karakter van de band, waarbij de jaren tachtig opnieuw in de afgrond zouden belanden voor de band wiens beste dagen echt achter hen lagen.