Het is allemaal Grieks voor mij!

Aangepast uit The Myths and Legends of Ancient Greece and Rome door E. M. Berens,

Perseus, een van de beroemdste legendarische helden uit de oudheid, was de zoon van Zeus en Danae, de dochter van Acrisius, de koning van Argos. Een orakel voorspelde aan Acrisius dat een zoon van Danae de oorzaak van zijn dood zou zijn, dus sloot hij haar op in een hoge toren om haar van de wereld geïsoleerd te houden. Zeus daalde echter door het dak van de toren neer in de vorm van een regen van goud, en de mooie Danae werd zijn bruid.

Vier jaar lang had Acrisius er geen idee van dat dit gebeurd was, maar toen hij op een avond toevallig langs Danae’s kamer liep, hoorde hij van binnen het geschreeuw van een jong kind, wat leidde tot de ontdekking van het huwelijk van zijn dochter met Zeus. Woedend beval Acrisius de moeder en het kind in een kist te stoppen en in zee te gooien.

Maar het was niet de wil van Zeus dat zij zouden sterven. De kist dreef veilig naar het eiland Seriphus, waar Dictys, broer van Polydectes, koning van het eiland, aan het vissen was aan de kust en de kist achtergelaten op het strand zag staan. Zich beklagend over de hulpeloze toestand van de ongelukkige inzittenden, leidde hij hen naar het paleis van de koning. Polydectes wist dat hij Danae als zijn vrouw wilde, zodra hij haar zag. Toch bleven Danae en Perseus vele jaren op het eiland, waar Perseus, zonder dat Polydectes het wist, een heldenopleiding kreeg van de beste leraar die er was – die van Achilles, Hercules, Jason en Theseus, Chiron de Centaur.

Toen Perseus opgroeide, geloofde hij dat Polydectes weinig eerbaar was, en beschermde hij zijn moeder tegen hem; toen smeedde Polydectes een plan om Perseus weg te sturen voor een lange, onmogelijke taak om hem te vernederen, of nog beter, hem te doden, zodat hij zou ophouden zijn plan om met Danae te trouwen te dwarsbomen. Hij hield een groot banket waarbij van elke gast verwacht werd dat hij een geschenk meebracht, maar Perseus was niet op de hoogte van deze gewoonte, dus vroeg hij Polydectes om het geschenk te noemen; hij zou het niet weigeren. Polydectes hield Perseus aan zijn roekeloze belofte en eiste het hoofd van de enige sterfelijke Gorgon, Medusa, wier blik mensen in steen veranderde.

Om dit te bereiken raadde Athena, de beschermster der helden, hem aan de Hesperide Nimfen te vinden, waarvan alleen de Grææ wisten waar ze woonden. Perseus begon aan zijn expeditie en, geleid door Hermes en Athena, kwam hij na een lange reis aan in het verre gebied, aan de grenzen van Oceanus, waar de Grææ woonden. De Grææ waren drie zeer oude, grijsharige vrouwen, zusters van de Gorgonen, die een oog en een tand deelden. Hij vroeg hen onmiddellijk om de nodige inlichtingen en toen zij die weigerden stal hij hun ene oog, dat hij hen pas teruggaf toen zij hem volledige aanwijzingen gaven over zijn route. Daarna ging hij naar het land der Hesperiden, van wie hij de voor zijn doel cruciale voorwerpen kon verkrijgen.

Van de Hesperiden ontving hij een zak om het hoofd van Medusa veilig in op te bergen. Zeus gaf hem een adamantijns zwaard en Hades’ helm der duisternis om hem onzichtbaar te maken. Hermes leende Perseus gevleugelde sandalen om te kunnen vliegen, en Athena gaf hem een gepolijst schild. Vervolgens ging Perseus naar de grot van de Gorgonen.

Uitgerust met de magische voorwerpen, maakte hij de gevleugelde sandalen aan zijn voeten vast en vloog naar het land van de Gorgonen, die hij slapend in een grot aantrof. Omdat Perseus door zijn hemelse gidsen was gewaarschuwd dat wie naar deze vreemde zusters keek, in steen zou veranderen, stond hij met zijn gezicht afgewend van de slapers en bekeek hen door de weerkaatsing in zijn heldere metalen schild. Toen sneed hij, geleid door Athena, het hoofd van de Medusa af, dat hij in zijn zak stopte. Zodra hij dat gedaan had, ontsprong uit het hoofdloze lichaam van Medusa het gevleugelde paard Pegasus, dat de lucht in vloog. Hij haastte zich nu om aan de achtervolging van de twee overlevende zusters te ontkomen, die, ontwaakt uit hun slaap, zich gretig haastten om de dood van hun zuster te wreken.

Zijn onzichtbare helm en gevleugelde sandalen kwamen hem hier goed van pas; want de eerste onttrokken hem aan het zicht van de Gorgonen, terwijl de tweede hem snel over land en zee voerden, ver buiten het bereik van de achtervolging. Bij het passeren van de brandende vlakten van Libië sijpelden de bloeddruppels van het hoofd van de Medusa door de zak en vielen op het hete zand eronder, waardoor veelkleurige slangen ontstonden, die zich over het hele land verspreidden. Bloeddruppels die in de Rode Zee terechtkwamen, creëerden koraalriffen onder water.

Perseus zette zijn vlucht voort tot hij het koninkrijk van Atlas bereikte, bij wie hij om rust en onderdak smeekte. Maar omdat Atlas de Tuin der Hesperiden beschermde, waar elke boom gouden vruchten voortbracht, was hij bang dat deze held, die zojuist de monsterlijke Medusa had gedood, ook de draak zou vernietigen die de tuin bewaakte en vervolgens zijn schatten zou stelen. Daarom weigerde hij de gastvrijheid die de held eiste. Perseus, geïrriteerd door de weigering van Atlas, greep in zijn tas en haalde het hoofd van de Medusa tevoorschijn, hield het naar de koning en veranderde hem in een steenachtige berg. Baard en haar verhieven zich tot bossen; schouders, handen en ledematen werden reusachtige rotsen, en het hoofd groeide uit tot een rotsachtige piek die tot in de wolken reikte.

Perseus hervatte toen zijn reizen. Zijn gevleugelde sandalen voerden hem over woestijnen en bergen, totdat hij aankwam in Ethiopië, het koninkrijk van koning Cepheus. Daar trof hij het land aan vol rampzalige overstromingen, verwoeste steden en dorpen, en overal tekenen van verwoesting en verwoesting. Op een uitstekende klif dicht bij de kust, zag hij een mooie maagd vastgeketend aan een rots. Dit was Andromeda, de dochter van de koning. Haar moeder Cassiopeia, die pochte dat haar schoonheid die van de Nereïden overtrof, bracht de boze zeenimfen ertoe Poseidon te verzoeken wraak te nemen, en zo verwoestte de zeegod het land met verschrikkelijke golven, die een enorm monster met zich meebrachten dat alles verteerde wat in zijn weg kwam.

In hun nood smeekten de ongelukkige Ethiopiërs het orakel van Zeus, Ammon, in de Libische woestijn, en kregen als antwoord dat alleen door het offeren van de dochter van de koning aan het monster het land en volk gered konden worden.

Cepheus, die zijn lieve dochter Andromeda innig liefhad, weigerde aanvankelijk naar dit vreselijke voorstel te luisteren; maar ten slotte overmand door de gebeden en smeekbeden van zijn ongelukkige burgers, gaf de gebroken vader zijn kind op voor het welzijn van zijn land. Andromeda werd vervolgens vastgeketend aan een rots aan de kust om als prooi voor het monster te dienen, terwijl haar ongelukkige ouders haar droevige lot op het strand beneden gadesloegen.

Toen Perseus op de hoogte werd gebracht van de betekenis van dit tragische tafereel, stelde hij Cepheus voor het monster te doden, op voorwaarde dat het mooie slachtoffer zijn bruid zou worden. Dolgelukkig met de mogelijkheid Andromeda te bevrijden, stemde de koning graag in, en Perseus haastte zich naar de rots om het bange meisje hoopvolle en troostende woorden toe te spreken. Toen zette hij opnieuw de helm van Hades op, sprong in de lucht en wachtte op de nadering van het monster.

De zee opende zich, en de haaienkop van het reusachtige beest verhief zich boven de golven. Hij sloeg zijn staart woest heen en weer en sprong naar voren om zijn slachtoffer te bijten; maar de moedige held zag zijn kans schoon, dook plotseling naar beneden en haalde het hoofd van Medusa uit zijn zak, hield het voor de ogen van de draak, wiens afzichtelijke lichaam geleidelijk veranderde in een grote zwarte rots. Perseus ontketende daarop Andromeda en leidde haar naar haar nu gelukkige ouders, die, om hun dankbaarheid te tonen, onmiddellijk voorbereidingen lieten treffen voor het huwelijksfeest.

Perseus verliet toen de Ethiopische koning en keerde, vergezeld van zijn mooie bruid, terug naar Seriphus, waar Perseus terugkeerde om koning Polydectes het gevraagde “geschenk” te geven. Toen hij zijn moeder niet in zijn hof aantrof, en Polydectes niet wilde onthullen waar zij was, haalde Perseus het hoofd van Medusa uit de tas. Polydectes onthulde dat hij haar in een kerker had opgesloten, vlak voordat zijn mond en hele hoofd in steen veranderden.

Nadat hij zijn moeder had gered, stuurde hij een boodschapper naar zijn grootvader met de mededeling dat hij van plan was naar Argos terug te keren; maar Acrisius, uit angst voor de vervulling van de voorspelling van het orakel, vluchtte voor bescherming naar zijn vriend Teutemias, koning van Larissa. Perseus verlangde naar Argos terug te keren en volgde hem. Maar daar gebeurde een vreemd ongeluk. Toen Perseus deelnam aan de begrafenisspelen die ter ere van de vader van de koning werden gehouden, raakte hij door een ongelukkige discusworp zijn grootvader, en was daarmee de onschuldige oorzaak van diens dood.

Na de begrafenisrituelen van Acrisius te hebben gevierd, schonk Perseus het hoofd van de Medusa aan zijn goddelijke beschermster Athena, die het in het midden van haar schild plaatste. Later, toen Perseus’ sterfelijke helft stierf, werd hij, zoals dat met halfgoden gebeurt, naar de hemel gebracht en werd hij een sterrenbeeld, en daarna werd ook Andromeda naar de hemel gebracht om naast zijn sterren te schitteren, samen met haar moeder, Cassiopeia.

CEFR-niveau: CEF-niveau C1