- land: Verenigde Staten – stad: New Canaan – adres: 199 Elm Street
gesloten op: open voor rondleidingen 1 mei – 30 november, gesloten op dinsdag en woensdag
The Glass House is een museum voor architectuur en kunst in New Canaan, Connecticut, gevestigd in een ensemble van gebouwen die eigendom waren van en ontworpen zijn door de gevierde Amerikaanse architect Philip Johnson (1903-2005).
Het museum ontleent zijn naam aan het beroemde gebouw in internationale stijl, bekend als The Glass House, dat deel uitmaakt van het complex.
Bouwwerken en site
Het museum is gevestigd in een 49 hectare groot National Trust Historic Site, waar een reeks gebouwen, veertien in totaal, wordt omringd door een prachtig landschap, ontworpen door Johnson met Europese 18e-eeuwse tuinen in gedachten, met prachtige vijvers, kreken, heuveltjes, en bossen.
Zicht op het terrein van het Glazen Huis, met de gebouwen “Studio” (voorgrond) en “Da Monsta” (achtergrond), foto door Paul Warchol
Foto door Steve Brosnahan
Bouwwerken op het terrein zijn o.a. het al genoemde Glass House, ontworpen door Johnson in 1945-1949 als een eerbetoon aan zijn mentor Ludwig Mies van der Rohe, het Brick House, ook voltooid in 1949, het Pavilion in the Pond (1962), de Painting Gallery (1965), de Sculpture Gallery (1970), de Studio (1980), en Da Monsta (1995), een zwart en rood gebouw geïnspireerd door de sculpturale en architectonische werken van Frank Stella, allemaal ook ontworpen door Johnson.
Het Glazen Huis
Ontworpen in 1945 en vier jaar later in gebruik genomen, is het Glazen Huis een paviljoenachtig gebouw, ontworpen “voor het bekijken van het omringende landschap”, dat de residentie van Johnson zelf was gedurende bijna 45 jaar, vanaf de voltooiing tot de dood van de architect in 2005.
The Glass House, uitzicht vanuit het oosten, foto door Stacy Bass
Intern heeft het huis geen scheidingsmuren, alleen de badkamer is een afgesloten ruimte; toch werd elke functionele ruimte door Johnson nauwkeurig geïdentificeerd en gedefinieerd door tapijten en meubels.
De meeste meubels kwamen uit Johnsons appartement in New York, dat was ontworpen door niemand minder dan Ludwig Mies van der Rohe, wiens paviljoen in Barcelona (1929) Johnson’s ontwerp in veel opzichten duidelijk inspireerde.
“In het geval van het Glass House is de stilistische benadering volkomen duidelijk. Mies van der Rohe en ik hadden besproken hoe je een glazen huis kon bouwen en ieder van ons bouwde er een. Die van Mies was natuurlijk primair en de mijne was een overname van de meester, hoewel het een heel verschillende benadering is.” (Philip Johnson, 1991)
Het Glazen Huis, plattegrond en doorsneden, tekeningen van Alessandro Bianchi en Giancarlo Camagni, Politecnico di Milano
Het Glazen Huis, binnenaanzicht, kijkend naar het noorden
Het huis is geen groot of imposant gebouw – met een totaal bruto oppervlak van 168 vierkante meter is het nogal klein, althans voor Amerikaanse begrippen – maar toch wordt het algemeen erkend als een van de meesterwerken van de zogenaamde International Style; maar de strikte relatie tussen architectuur en landschap is bij uitstek Amerikaans.
“Het Glazen Huis begon vanwege het land dat daar was. (…) En het was allemaal geconditioneerd door het landschap zelf. Toen ik dat kleine heuveltje vond, was ik midden in de bossen in het midden van de winter en ik had het bijna niet gevonden. Ik vond een grote eik en heb een heel ontwerp aan die eik en dat heuveltje opgehangen vanwege die plek. Vergeet niet, het is meer een landschapspark dan dat het een architecturaal werk is, hoe dan ook. (…) Het is gewoon een soort landschap waarin ik het heb toegespitst op deze heuvel en deze eik. En het uitzicht vanaf die heuvel en het uitzicht terug was hoe ik het geheel bedacht.” (Philip Johnson)
Het Glazen Huis, uitzicht vanuit het oosten, foto door Robin Hill
Interieur gezien in westelijke richting, met de meubels van de Barcelona-serie van Mies van der Rohe (1929), foto door Eirik Johnson
Het Glazen Huis, gezien vanuit het noordoosten, foto door Eirik Johnson
Omdat het huis nogal spartaans is, bevindt zich in het nabijgelegen Brick House een reeks nevenruimten – waaronder badkamers, gastenkamers en technische ruimten.
The Brick House door Philip Johnson, foto door Julius Shulman
Een van de kamers in het Brick House, foto door Julius Shulman
Site plan met het Glass House (blauw) en het Brick House (geel), tekening door Alessandro Bianchi en Giancarlo Camagni, Politecnico di Milano
De kunstcollecties
Het Glass House complex is zowel een architectonische tentoonstelling van het werk van Philip Johnson als een kunstmuseum dat permanente collecties schilder- en beeldhouwkunst omvat.
De meeste kunstwerken zijn door Johnson zelf verzameld, samen met zijn levenspartner, de beroemde kunstcurator David Whitney (1939-2005).
De schilderijencollectie, ondergebracht in het half verdiepte gebouw van de Painting Gallery, omvat stukken van onder anderen Frank Stella, Andy Warhol, Robert Rauschenberg, David Salle, Cindy Sherman, Michael Heizer, en Julian Schnabel.
De ingang van het half verzonken gebouw van de Painting Gallery, foto door Paul Warchol
Painting Gallery, interieur, foto door Julius Shulman
De collectie sculpturen, gevestigd in de Sculpture Gallery, een gebouw dat is geïnspireerd op de nederige architectuur van Griekse dorpen, omvat werken van Michael Heizer, Robert Rauschenberg, George Segal, John Chamberlain, Frank Stella, Bruce Nauman, Robert Morris, en Andrew Lord.
Sculpture Gallery, exterieur, foto door Paul Warchol
Sculpture Gallery, interieur, foto door Robin Hill
Naast de permanente tentoonstelling biedt het Glazen Huis ruimte aan tijdelijke tentoonstellingen en installaties van kunst en architectuur op locatie, live-optredens en speciale evenementen.
“Da Monsta”, ontworpen door Philip Johnson in 1995, foto door Julius Shulman
Philip Jonson’s Studio (1980), foto door Paul Warchol
Omslagfoto: The Glass House, zicht vanuit het zuidwesten, foto door Robin Hill
Alle foto’s met dank aan The Glass House, New Canaan