Eeeeek ik heb een 38 hahaha niet dat het me wat kan schelen ik bedoel waarom zou ik? wie kan het wat schelen of ik het heb of niet ik moet het verborgen houden als ze er achter komen behandelen ze me slecht ik haat het om anders behandeld te worden dan de rest. Ik heb geen hulp nodig. Ik ben niet zoals die rare mensen. Ik ben niet raar, of wel? Wie kan het wat schelen? Ik hoef niet sterk te zijn. Ik ben niet stom. Of wel? Ik denk het wel. Want vandaag schreeuwde mijn zus tegen me en noemde me stom en zo omdat ik niet wilde dat mijn moeder mijn haar deed. Ik bedoel het is mijn haar en zo en wat heeft zij ermee te maken en zo. Het ding is dat ze zei dat mijn haar zou bacome rachet als 💝 net als het haar van mijn andere zus (we zijn een drieling) en zo. Maar het ergste is dat mijn moeder er bij was en er niets van zei, ze praatte helemaal niet en keek me alleen maar aan terwijl ze me uitschelden en zo, maar ik schreeuwde alleen maar dat ze overdreef en toen ging ze door met dit soort dingen te zeggen terwijl mijn moeder bezig was mijn haar te doen. Al snel drong het tot me door en ik begon te schudden en aan mijn haar te trekken en de tranen rolden in mijn ogen maar het grappige is dat toen ik er te veel van kreeg ik viel en me rot lachte en wat er toen gebeurde deed de tranen sneller rollen dan ooit mijn moeder sloeg me en schreeuwde naar me om op te staan zodat ze mijn haar kon doen. Ze zei helemaal niets tegen mijn zus die nog steeds van alles over me zei!!! oh en voor een vreemde reden als ik huil begin ik te lachen dit is niet eens een verdrietige lach een lach vol van vrolijkheid en griezeligheid het gebeurde ook toen onze auto tegen een hek aanreed en mijn schoenen tegen de stoel voor me aanreed. Het is soms iets heel vreemds. Toen ik begon in te storten zei mijn zus “precies” en ging naar de kamer toen mijn moeder mijn haar gedaan had ging ik naar de badkamer en staarde mezelf in de spiegel ik dacht aan iets verdrietigs en diezelfde glimlach kwam op mijn gezicht zelfs mijn ogen leken met die glimlach te zijn het maakte Toen liepen de tranen over mijn gezicht en stopte toen en toen weer en toen stopte ik gewoon en speelde met dingen in de badkamer toen na wat wel 30 min leek keek ik weer naar mijn slaap in de spiegel toen staarde ik huilend stop en weer. Toen ik er beter uitzag ging ik weer naar buiten en ik staarde naar het spelen met mijn kleine zusje maar toen zei mijn moeder waar je ook staarde lachend en huilend die mixire van wat dat ding ook was ik cruse dat uit de naam van crise ik was zo boos maar het echt creppy ding was dat dezelfde lach weer op mijn gezicht verscheen en dat daar mijn baby zusje beer op de stoel zat gewoon naar me te kijken ik maak niet eens een grapje Het was alsof het recht naar me staarde!Maar ik was een beetje, hoe zal ik het zeggen, kwaad op dat moment, ik bedoel gek kwaad en stak de beer omhoog en ging terug naar de badkamer en staarde en zei hoe de beer alleen maar om mij geeft en ik niemand ben en de beer mijn enige vriend is die een deel van mijn gebrokenheid met zich mee kan dragen en ik noemde hem meneer beer en huilde weer en stopte en huilde weer en weer. toen ik me beter voelde ging ik naar buiten toen mijn moeder op haar kamer was en dronk wat sap. toen nam ik meneer beer mee naar mijn zus haar kamer en ik was er nog steeds boos over maar ik wilde ook niet terug naar de badkamer dus toen ik de kamer in ging lag mijn GOD DAMED zus (degene die gewoon in de kamer bleef met haar telefoon spelletjes spelen/we scheer bedden) op mijn plek gewoon te liggen en die hoorde me echt binnen komen!!! bleef daar gewoon liggen natuurlijk ik duwde haar hoofd en zei dat ze opzij moest gaan het was niet eens een harde duw gewoon een zachte duw MAAR NEE ze sloeg me terug en bleef liggen en zei dat ik haar niet hoefde te duwen en volmondig KOM OPNIEUW weten jullie mensen niet hoe vaak ik haar zei niet op mijn zij te liggen laat me haar zeggen dat ik zo kwaad was dat ik op het idee kwam wat water te pakken en op mijn zij te leggen zodat ze daar niet meer kan slapen maar het erge is dat ik dat nooit kan en ook niet op de vloer ga liggen. Dus duwde ze me terug, helemaal niet zachtjes maar met een harde klap en toen staarde we naar elkaar. Op dat moment voelde ik me alsof ik vergeten was. Het leek helemaal niet alsof ik en zij allemaal wilden dat ik ergens anders heen ging. Toen schopte ze me, ik wilde haar echt terug slaan maar ze hield me tegen en zei dat ik niets had om boos over te zijn. Ik HEB NIETS OM BOOG TE ZIJN HET HELE GEEN ALLES oh cooomme ONN maar ik halde terug en ging op bed liggen ik kon niet gaan slapen dus ik begon me te voelen alsof ik me nodig moest voelen en dat soort dingen dus ging ik meerdere persoonlijkheden opzoeken want thuis ben ik cool en normaal op school is het alsof ik dat meisje ben die een hoge stem heeft en wil dat iedereen vrienden met haar is en verlegen.Ik haat het om de waarheid te zeggen vandaag heb ik helemaal geen trots meer en ik word gek als ik met Mr.beer over al mijn problemen moet praten. Ik ben zelfs gek dit allemaal te vertellen aan een willekeurige website die ik vond oh en nog wat informatie ik ben 13 nou ja bijna ik bedoel in het midden nu 14 het eerste deel was toen ik 13 was maar nu is het 1:39 tijd het is 3 november in nu 14 zo’n goed begin van een verjaardag vind je niet ook niet ?????