Great Ancient African Queens

In de oudheid was Afrika de thuishaven van enkele van ’s werelds beste leiders. Onder deze leiders waren koninginnen die hun koninkrijken met precisie en macht leidden. Hun leiderschap heeft een onuitwisbaar stempel op de geschiedenis gedrukt. We nemen een kijkje bij enkele van de meest dynamische oude Afrikaanse koninginnen.

Koningin Aminatu

Koningin Aminatu, dochter van Bakwa Turunku, was een groot Hausa-krijger. Ze staat bekend als een krijgsprinses, die de assertieve en precieze aard van haar moeder heeft geërfd.

Haar moeder bouwde de hoofdstad Zazzau. De stad was een van de zeven oorspronkelijke staten van Hausaland in de 16e eeuw. Als lid van de koninklijke familie koos Amina ervoor om haar militaire vaardigheden aan te scherpen. Ze werd al snel een van de grootste krijgers van Zazzau.

Zij vergrootte de grenzen van Zazzau door haar slimme tactiek. Dankzij haar leiderschap werd Hausaland het centrum van de handel in de Sahara en West-Afrika. Zij was ook de architect van de versterkte muren van Hausaland. Haar carrière als krijger en prinses besloeg meer dan drie decennia.

Makeda, koningin van Sheba

Ethiopia’s 14e-eeuwse koningsepos, de Kebra Nagast of “Glorie der Koningen”, schrijft dat Makeda een koningin was met een ongelooflijke kracht.

Volgens het epos overleefde zij een gevecht met de slangenkoning Awre. De slangenkoning was een plaag in het noordelijke Ethiopische koninkrijk Axum. Nadat ze de slangenkoning had verslagen, werd Makeda de koningin van Axum.

Makeda is beroemd om haar verhaal met de bijbelse figuur, koning Salomo van Jeruzalem. Zij kregen een zoon, Menelik I (of Ebna la-Hakim), wat “zoon van de wijze” betekent. Hun zoon werd de eerste keizerlijke heerser van Ethiopië en de eerste van een lijn van Aksûmitische koningen.

Volgens historici brachten Makeda en haar zoon de bijbelse Ark van het Verbond terug naar Axum. Door hen werd het geslacht van grote Oost-Afrikaanse en Nubische koningen geboren.

Zij liet een erfenis na als een essentiële figuur in de oudtestamentische geschiedenis voor de Ethiopische Orthodoxe Kerk.

Koningin Nefertiti

Koningin Nefertiti is een prominente koningin uit het oude Egypte. Haar naam betekent “een mooie vrouw is gekomen”. Ze liet een erfenis na van kracht, schoonheid en macht.

Zij werd geboren in de stad Akhmim of in een land dat in het huidige Syrië ligt. Historici denken dat zij trouwde met Achnaton, die over Egypte heerste van 1353 tot 1336 v. Chr.

Tot hun dood kregen zij zes kinderen, waaronder de beroemde koning Toetanchamon. Het echtpaar is vooral bekend om hun daden in de uitbreiding van de Egyptische natie. Zij waren verantwoordelijk voor de oprichting van de cultus van Aton. De religie plaatste de zonnegod Aton als een essentiële figuur van aanbidding. Zij stonden aan de wieg van de Egyptische cultuur en bevorderden de kunst en de taal van het land.

Ze waren een paar dat hun liefde voor elkaar in het openbaar toonde. Zij veranderden de Egyptische cultuur door hun publieke uitingen van genegenheid. Dit was ongebruikelijk voor farao’s in die tijd.

Nefertiti’s afbeeldingen op de muren van de graftombes van farao Achnaton laten haar zien als een vrouw met gezag en macht. Op haar afbeeldingen rijdt ze in een strijdwagen of verslaat ze een vijand.

Tot op heden is haar beschilderde zandstenen buste een wereldwijd icoon geworden van vrouwelijke schoonheid en macht.

Koningin Ranavalona de Eerste van Madagaskar

Koningin Ranavalona I regeerde Madagaskar van 1788-1861. Ze was van Merina-afkomst, de grootste etnische groep op het eiland.

Tijdens haar 33-jarige bewind maakte ze Madagaskar tot een onafhankelijke staat. Ze bleef zich verzetten tegen het Europese kolonialisme. Zo behield ze de culturele en politieke soevereiniteit van haar natie. De kolonialisten zagen haar als een tiran, terwijl haar volk haar zag als een patriottisch leider.

Koningin Cleopatra van Egypte

Koningin Cleopatra is een populaire politieke figuur uit het oude Egypte.

Haar leven inspireerde vele geschiedschrijvers en verhalenvertellers. De Engelse toneelschrijver William Shakespeare schreef het beroemde toneelstuk “Antony and Cleopatra”, gebaseerd op haar leven.

Cleopatra werd geboren in een koninklijke familie rond 69 v. Chr. Na de dood van haar vader, koning Ptolemaeus XII, bestegen zij en haar broer de troon. Zij was in die tijd 18 jaar oud. Hun relatie kwam onder spanning te staan nadat zij de macht hadden overgenomen. Cleopatra verzamelde toen een leger om haar broer ten val te brengen.

Ze versloeg hem in de Slag om de Nijl, met hulp van Julius Caesar van Rome. Ze ontmoette de keizer toen hij zijn toevlucht zocht in Egypte tijdens de burgeroorlog van Rome. Historici geloven dat zij samen een kind kregen met de naam Caesarion.

Na de moord op Caesar ontmoette Cleopatra Marcus Antonius. De twee tortelduifjes hadden een tumultueuze liefdesaffaire die nog steeds veel verhalenvertellers inspireert. De koningin stierf na een slangenbeet door een Egyptische cobra in 30 v. Chr.

Antonius pleegde zelfmoord nadat hij valse berichten had ontvangen dat Cleopatra was gesneuveld in de slag bij Actium. Zij werden samen begraven zoals zij wensten, en Egypte werd een provincie van het Romeinse Rijk.

Koningin Nandi van het Zoeloekoninkrijk

Koningin Nandi was de moeder van Shaka Zulu, een van de grootste koningen van het Zoeloekoninkrijk. De Zoeloe-natie was een supermacht in de Zuid-Afrikaanse regio. Koningin Nandi’s verhaal is er een van veerkracht als moeder, en een van hoop tegen de sociale druk in.

De historici zeggen dat zij buitenechtelijk zwanger werd van Shaka Zulu. Shaka was de zoon van koning Senzangakhona. Ze doorstond grote vernederingen maar bleef standvastig in de opvoeding van haar zoon.

Tijdens Shaka’s bewind had Koningin Nandi grote invloed op de gang van zaken in het koninkrijk. Zij was de stem van de rede in tijden van politieke onenigheid met naburige koninkrijken. Koning Shaka kon dankzij haar steun vele heldendaden verrichten. Hij breidde de grenzen van het Zoeloe koninkrijk over een periode van 12 jaar uit.

Zulu hoogwaardigheidsbekleders en mensen markeerden de dood van Koningin Nandi met een lange periode van rouw. Zij noemden deze periode, “Isililo SikaNandi.”