Voel je je lo
st? Stuurloos? Weet u niet zeker welke kant u op moet? Helaas, wij kunnen u niet helpen uw weg te vinden. We zijn tenslotte een proefleessite.
Op het meest basale niveau is het standaardadvies om noord, zuid, oost en west in kleine letters te gebruiken als kompasrichtingen en in hoofdletters als ze worden gebruikt als deel van een zelfstandig naamwoord of bijvoeglijk naamwoord of als ze verwijzen naar regio’s of geografische gebieden. Dus:
- North Carolina ligt ten noorden van South Carolina en ten oosten van West Virginia.
- The Rocky Mountains liggen ten westen van Denver.
- The East Coast was slammed with another storm yesterday.
- They want to retire in the Southwest in a few years.
Gemakkelijk genoeg om te onthouden, toch? Het lastige deel is hoe te navigeren door verwante woorden als noordelijk, zuidelijk, oostelijk en westelijk. We zouden je kunnen zeggen dat je het moet opzoeken, maar de regels in de algemene stijlgidsen – AP Stylebook en Chicago Manual of Style (CMOS) – zijn in sommige gevallen tegenstrijdig.
AP geeft deze termen een hoofdletter als ze verwijzen naar een regio of de mensen uit die regio, maar niet als ze verwijzen naar een deel van een regio. De CMOS daarentegen geeft deze termen alleen een hoofdletter wanneer ze verwijzen naar plaatsen, niet naar mensen uit die plaatsen … behalve in bepaalde gevallen. Dit is wat we uiteindelijk krijgen:
| AP | CMOS |
| Zuidelijk accent | Zuidelijk* accent |
| Northern Plains | Northern Plains |
| Midwesterner | midwesterner |
| westelijke staten |
*CMOS zou Southern en Southerner alleen in de context van de Amerikaanse Burgeroorlog met een hoofdletter schrijven.
Om het nog erger te maken, zeggen beide stijlgidsen dat verwijzingen naar bekende of populaire plaatsen met een hoofdletter moeten worden geschreven (bijv, Zuidkant van Chicago, Noord-Ierland, Zuidoost-Azië). Het probleem is, wat is “algemeen bekend of populair” buiten alom bekende voorbeelden zoals deze?
Moet bijvoorbeeld “Zuid-Californië” een kleine letter zijn? Tot de 16e editie vond de CMOS van wel. En als je niet in de buurt woont, zou je dan “South Texas” herkennen als een populaire beschrijving van de regio rond San Antonio?
Geen wonder dat routebeschrijvingen zo verwarrend zijn. Stop de auto! Als uw huidige kaart niet voldoet – of Siri neemt u mee op de toeristische route terwijl u haar specifiek hebt gezegd “breng me erheen, snel!” – is het tijd voor nieuwe navigatie. In dit geval vertrouwen wij van ProofreadNOW.com graag op de eenvoudige aanpak in de Gregg Reference Manual.
In het kort, er staat dat je noordelijke, zuidelijke, oostelijke, westelijke en aanverwante woorden met hoofdletters moet schrijven als ze verwijzen naar de MENSEN in een regio of wat ze DOEN (d.w.z. hun politieke, culturele of sociale activiteiten) of als ze deel uitmaken van de plaatsnaam. Geef deze woorden geen hoofdletter wanneer ze verwijzen naar de algemene locatie, geografie of klimaat van een regio.
- Sneeuwvogels uit de noordelijke staten brengen hun winters door in het zuidwesten .
- De Mid-Atlantische staten waren de swing vote bij de laatste verkiezingen .
- De Mid-Atlantische staten hadden dit jaar record sneeuwval .
- Het noordwesten krijgt veel regen .
- De noordwestelijke staten krijgen veel regen .
- Zuidelijk accent
- Noordelijke Plains
- De verkoopcijfers van de Midwest-regio zijn dit jaar gedaald .
- Noord-Ierland , maar noordelijk Montana
- West-Australië , maar westelijk Massachusetts
Wat deze laatste twee voorbeelden betreft: als je niet zeker weet of een bepaalde regio met een hoofdletter moet worden geschreven, zoek het dan op. Goed erkende regio’s worden meestal als zodanig online beschreven. Laat ook de context je gids zijn. Als je een artikel schrijft over de economische groei in het oosten van Michigan, wil je Eastern misschien met een hoofdletter schrijven, maar als je in een andere context naar het gebied verwijst, gebruik je een kleine letter, omdat de regio niet als zodanig wordt erkend, in tegenstelling tot Southeast Michigan (ook wel Southeastern Michigan genoemd).
Door de vele stilistische variaties is het moeilijk om één goed antwoord te geven op vragen die verder gaan dan vragen over windstreken of duidelijke regio’s. Zelfs CMOS geeft zijn advies met de opmerking: “Merk op dat uitzonderingen op basis van specifieke regionale, politieke of historische contexten onvermijdelijk zijn en dat de sterke voorkeur van een auteur meestal moet worden gerespecteerd.”