Welke achtergrond zou een nieuwkomer die door het verhaal wordt geraakt moeten weten, zodat hij of zij er iets om zou kunnen geven?
Bijv. over Medicare:
- Wat is Medicare?
- Waar komt het idee van Medicare vandaan?
- Hoe zag het leven er vóór Medicare uit?
Een ander voordeel van de vraag “wat moet mijn publiek weten?”
Het nieuws kan vaak lijken op iets dat alleen voor nieuwsjunkies is weggelegd, gesproken in een taal die alleen ingewijden begrijpen, vooral als er telegrammen als basismateriaal worden gebruikt. Welke nieuwe ingangen kunnen worden geschapen om de lezer het gevoel te geven dat hij deel heeft aan het verhaal?
David Halberstam, Pulitzerprijswinnaar in 1964 voor zijn verslag van de oorlog in Vietnam voor de New York Times en bestsellerauteur van The Best and the Brightest, The Powers That Be, en vele andere non-fictiewerken, sprak over de waarde van het bieden van context in een gesprek met Bill Kovach op 9 nov. 9, 1996.
We kunnen allerlei verhalen interessant maken als we er maar aan werken…zoals het grote Jimmy Breslin verhaal: De dag dat John Kennedy werd gedood … iedereen versloeg de begrafenis. Hij ging en vond de man die Kennedy’s graf had gegraven. Gebruik je verbeelding, wees creatief.
Verhalen belangrijk maken. Een gevoel voor context. En wat een journalist moet doen om verhalen in de hoofden van de mensen te krijgen. Laten zien waarom dit specifieke stukje informatie, waarom een profiel, belangrijk is. Waarom deze dingen iets betekenen en een manier bieden om de wereld te begrijpen die je helpt – de context van de verhalen is vaak belangrijker dan de gebeurtenis zelf.
Een van de redenen waarom Bill Clinton zo succesvol was, is dat hij zijn tijd besteedde aan het ontwerpen van een context waarbinnen hij zichzelf kon inbedden. En de journalist moet uitvinden hoe hij een context buiten het vermaak kan bieden die werkt.
Toen ik in Congo was in ’61 en ’62, kon ik elke dag in de New York Times komen. Het was een geweldig ticket voor mij. En de reden was, niet dat het publiek geïnteresseerd was in een arm Afrikaans land… maar Afrika werd op dat moment gezien als een pion die voor het grijpen lag in de grote internationale strijd tussen ons en de Russen. Op het moment dat de Berlijnse Muur viel, werd het weer gewoon een stelletje arme zwarte mensen die niet langer interessant waren. Het werd plotseling weer tribaal, en wij zijn niet geïnteresseerd in een tribale strijd.
Je kunt gepassioneerd zijn over je verhaal en die passie beheersen – niet de passie jou laten beheersen. Je kunt erop vertrouwen dat als je het goed doet de interesse en betrokkenheid van de lezer zal worden opgewekt.
Luister, er is een honger naar goede informatie die er is. The Best and the Brightest was een enorme bestseller, tot grote verrassing van de auteur en de uitgever die het publiceerde, omdat het al die mensen nam die al die keren op het televisiescherm waren geflitst, en eindelijk zei: “Dit is wie ze zijn. En dit is hoe ze je beïnvloeden. En dit is wat ze voor jou betekenen.”
Deze gids, zoals veel van de anderen in API’s Journalism Essentials sectie, is grotendeels gebaseerd op het onderzoek en de lessen van het Committee of Concerned Journalists – een consortium van verslaggevers, redacteuren, producenten, uitgevers, eigenaren en academici dat 10 jaar lang een discussie tussen duizenden journalisten faciliteerde over wat ze deden, hoe ze het deden, en waarom het belangrijk was. De auteur, Walter Dean, was CCJ-opleidingsdirecteur en API-directeur Tom Rosenstiel was voorheen medevoorzitter van de commissie.