Hebreeuwse BijbelEdit
Gilead was een bergachtige streek ten oosten van de rivier de Jordaan, gelegen in het huidige Jordanië. Het wordt ook aangeduid met de Aramese naam Yegar-Sahadutha, die dezelfde betekenis heeft als het Hebreeuwse Gilead, namelijk “hoop van getuigenis” (Genesis 31:47-48). Volgens Easton’s Bible Dictionary verwijst het naar een streek in Transjordanië. Het diepe ravijn van de rivier de Yarmoek (de Hieromax uit de Klassieke Tijd, de huidige Shari’at al-Manaḍirah) scheidde Basjan van Gilead, dat ongeveer 97 km lang en 32 km breed was en zich uitstrekte van het zuidelijke uiteinde van het Meer van Gennesaret tot het noordelijke uiteinde van de Dode Zee. Abarim, Pisgah, Nebo, en Peor zijn de bergen die in de Schrift worden genoemd. Vanwege zijn bergachtige karakter wordt het het gebergte van Gilead genoemd (Genesis 31:25; Hooglied 4:1). Het wordt in veel vertalingen ook het land Gilead genoemd (Numeri 32:1, Richteren 10:4), en soms gewoon Gilead (Genesis 37:25; Richteren 10:8; Psalm 60:7). Ook genoemd in Micha 7:14-15.
Tijdens de Exodus was “half Gilead” in bezit van Sihon, en de andere helft, ervan gescheiden door de rivier de Jabbok, in bezit van Og, koning van Basjan. Nadat de twee koningen verslagen waren, werd het gebied van Gilead door Mozes toegewezen aan de stammen Gad, Ruben en de oostelijke helft van Manasse (Deuteronomium 3:13; Numeri 32:40).
De naam Gilead komt voor het eerst voor in het bijbelse verslag van de laatste ontmoeting tussen Jakob en Laban (Genesis 31:21-22). In het Boek Rechters beheersten de dertig zonen van de bijbelse rechter Jair de dertig steden van Gilead (Rechters 10:4), en in het Eerste Boek van Kronieken beheerste Segub drieëntwintig steden in Gilead (1 Kronieken 2:21-22). Het werd in het noorden begrensd door Bashan, en in het zuiden door Moab en Ammon (Genesis 31:21 KJV; Deuteronomium 3:12-17).
“Gilead” dat in het Boek Hosea wordt genoemd, kan verwijzen naar Ramoth-Gilead, Jabesh-Gilead, of de hele regio Gilead; “Gilead is een stad van hen die ongerechtigheid bedrijven; het is bevlekt met bloed” (Hosea 6:8).
De koninkrijken Ammon en Moab breidden zich soms uit tot het zuiden van Gilead. Koning David vluchtte naar Mahanaim in Gilead tijdens de opstand van Absalom. Gilead wordt later genoemd als de woonplaats van de profeet Elia.
Neo-Assyrische provincieEdit
Koning Tiglath-pileser III van Assyrië zegt dat hij de provincie Gal’azu (Gilead) heeft gesticht.