Gids voor Hedge Funds

Het gebruik van hedgefondsen in financiële portefeuilles is sinds het begin van de 21e eeuw enorm toegenomen. Een hedgefonds is gewoon een mooie naam voor een beleggingsvennootschap die vrijer is om agressief en in een breder scala van financiële producten te beleggen dan de meeste beleggingsfondsen. Het is het huwelijk tussen een professionele fondsbeheerder, die vaak de algemene partner wordt genoemd, en de beleggers, die soms de commanditaire vennoten worden genoemd. Samen brengen zij hun geld onder in het fonds. In dit artikel worden de basisprincipes van dit alternatieve investeringsvehikel toegelicht.

Het eerste hedgefonds

Het bedrijf van de voormalige schrijver en socioloog Alfred Winslow Jones, A.W. Jones & Co. lanceerde het eerste hedgefonds ter wereld al in 1949. Jones werd geïnspireerd om geld te gaan beheren toen hij in 1948 een artikel schreef over beleggingstrends. Hij haalde $ 100.000 op (waarvan $ 40.000 uit eigen zak) en probeerde het risico van het aanhouden van langetermijnaandelenposities te minimaliseren door andere aandelen short te verkopen.

Deze beleggingsinnovatie wordt nu het klassieke long/short-aandelenmodel genoemd. Jones maakte ook gebruik van hefboomwerking om het rendement te verhogen. In 1952 wijzigde hij de structuur van zijn investeringsvehikel door het om te zetten van een vennootschap onder firma in een commanditaire vennootschap en voegde een bonus van 20% toe als vergoeding voor de beherend vennoot.

Als de eerste geldmanager die short selling, het gebruik van leverage, gedeeld risico door een partnerschap met andere beleggers en een compensatiesysteem op basis van beleggingsprestaties combineerde, verdiende Jones zijn plaats in de beleggingsgeschiedenis als de vader van het hedgefonds.

Hedge Fund Partnerships

Het doel van een hedgefonds is om het rendement voor beleggers te maximaliseren en risico’s te elimineren. Als deze structuur en doelstellingen veel lijken op die van beleggingsfondsen, dan is dat ook zo, maar daar houdt de gelijkenis dan ook op. Hedgefondsen worden over het algemeen beschouwd als agressiever, risicovoller en exclusiever dan beleggingsfondsen. In een hedgefonds brengen commanditaire vennoten middelen in voor de activa, terwijl de beherend vennoot de activa beheert volgens zijn strategie.

De naam hedgefonds zelf is afgeleid van het gebruik van handelstechnieken die fondsbeheerders mogen toepassen. In overeenstemming met het doel van deze vehikels om geld te verdienen, ongeacht of de aandelenmarkt stijgt of daalt, kunnen beheerders zich indekken door long te gaan (als ze een marktstijging voorzien) of short te gaan (als ze een daling voorzien). Hoewel hedge strategieën worden gebruikt om risico’s te verminderen, zijn de meesten van mening dat hun praktijken verhoogde risico’s met zich meebrengen.

Hedge fondsen namen een hoge vlucht in de jaren 1990 toen high-profile geldbeheerders de beleggingsfondsenindustrie verlieten voor roem en fortuin als hedge fondsbeheerders. Sindsdien is de industrie aanzienlijk gegroeid met een totaal beheerd vermogen (AUM) gewaardeerd op meer dan $ 3,25 biljoen volgens het 2019 Preqin Global Hedge Fund Report. Volgens Barclays is het totale aantal AUM voor hedgefondsen tussen 1997 en 2019 met 2.350% gesprongen.

Het aantal operationele hedgefondsen is ook gegroeid. In 2002 waren er ongeveer 2.000 hedgefondsen. Volgens schattingen van de sector waren er in 2019 ongeveer 10.000 actieve hedgefondsen, volgens onderzoeksbureau Hedge Fund Research.

How To Legally Form A Hedge Fund

Doel en kenmerken van hedgefondsen

Een gemeenschappelijk thema onder de meeste beleggingsfondsen is hun marktrichtingneutraliteit. Omdat ze verwachten geld te verdienen, ongeacht of de markt zich ontwikkelt in opwaartse of neerwaartse richting, lijken de beheerteams van hedgefondsen meer op handelaren dan op klassieke beleggers. Sommige beleggingsfondsen maken meer gebruik van deze technieken dan andere, en niet alle beleggingsfondsen hedgen ook echt.

Er zijn verschillende belangrijke kenmerken die hedgefondsen onderscheiden van andere gepoolde beleggingen – met name hun beperkte beschikbaarheid voor beleggers.

Geaccrediteerde of gekwalificeerde beleggers

Beleggers in hedgefondsen moeten aan bepaalde vermogensvereisten voldoen: doorgaans een vermogen van meer dan 1 miljoen dollar of een jaarinkomen van meer dan 200.000 dollar in de afgelopen twee jaar.

Bredere beleggingsruimte

Het beleggingsuniversum van een hedgefonds wordt slechts beperkt door het mandaat. Een hedgefonds kan in van alles beleggen: grond, onroerend goed, derivaten, valuta’s en andere alternatieve activa. Onderlinge fondsen daarentegen moeten het meestal bij aandelen of obligaties houden.

Maken vaak gebruik van hefboomfinanciering

Hedgefondsen maken vaak gebruik van hefboomfinanciering of geleend geld om hun rendement te vergroten, waardoor ze potentieel worden blootgesteld aan een veel breder scala aan beleggingsrisico’s – zoals tijdens de Grote Recessie is gebleken. Tijdens de ineenstorting van de subprime-markt werden hedgefondsen bijzonder hard getroffen door een grotere blootstelling aan collateralized debt obligations en een hoge mate van hefboomwerking.

Vergoedingenstructuur

Hedgefondsen brengen zowel een kostenratio als een prestatievergoeding in rekening. De gebruikelijke vergoedingsstructuur staat bekend als twee en twintig (2 en 20) – een vergoeding van 2% voor vermogensbeheer en een deel van 20% van de gegenereerde winsten.

Er zijn meer specifieke kenmerken die een hedgefonds definiëren, maar omdat het particuliere beleggingsvehikels zijn waarin alleen vermogende particulieren kunnen beleggen, kunnen hedgefondsen vrijwel doen wat ze willen – zolang ze de strategie maar van tevoren aan beleggers bekendmaken.

Die grote speelruimte klinkt misschien heel riskant, en dat kan het zeker zijn. Bij sommige van de meest spectaculaire financiële klappen zijn hedgefondsen betrokken geweest. Dat gezegd hebbende, deze flexibiliteit die hedgefondsen wordt geboden, heeft ertoe geleid dat enkele van de meest getalenteerde geldbeheerders verbazingwekkende langetermijnrendementen hebben behaald.

Twee en twintig structuur

Wat de meeste kritiek krijgt, is het andere deel van de beheerderscompensatieregeling – de 2 en 20, die door een grote meerderheid van de hedgefondsen wordt gebruikt.

Zoals hierboven vermeld, betekent de 2 en 20 compensatiestructuur dat de beheerder van het hedgefonds elk jaar 2% van het vermogen en 20% van de winst ontvangt. Het is de 2% die de kritiek krijgt en het is niet moeilijk te zien waarom. Zelfs als de hedgefondsmanager geld verliest, krijgt hij nog steeds een AUM-vergoeding van 2%. Een beheerder die een fonds van $1 miljard beheert, kan $20 miljoen per jaar in zijn zak steken zonder een vinger uit te steken. Erger nog is de fondsbeheerder die 20 miljoen dollar opstrijkt terwijl zijn fonds geld verliest. Hij moet dan uitleggen waarom de waarde van de rekeningen is gedaald terwijl hij 20 miljoen dollar heeft ontvangen.

In het fictieve voorbeeld hierboven rekende het fonds geen vermogensbeheervergoeding en nam in plaats daarvan een hogere prestatieverlaging: 25% in plaats van 20%. Dit geeft een hedgefondsmanager de kans om meer geld te verdienen – niet ten koste van de beleggers in het fonds, maar naast hen. Jammer genoeg is deze structuur zonder vergoeding voor vermogensbeheer zeldzaam in de hedgefondswereld van vandaag. De 2 en 20 structuur heeft nog steeds de overhand, hoewel veel fondsen beginnen over te stappen op een 1 en 20 opzet.

Soorten Hedge Funds

Hedgefondsen kunnen een variërende mate van strategieën nastreven, waaronder macro, aandelen, relatieve waarde, distressed securities en activisme. Een macro hedge fund belegt in aandelen, obligaties en valuta’s in de hoop te profiteren van veranderingen in macro-economische variabelen, zoals de wereldwijde rentetarieven en het economisch beleid van landen. Een aandelenhedgefonds kan mondiaal of landspecifiek zijn en in aantrekkelijke aandelen beleggen terwijl het zich tegen dalingen van de aandelenmarkten indekt door short te gaan op overgewaardeerde aandelen of aandelenindexen. Een relatief waarde hedgefonds maakt gebruik van prijs- of spreidingsinefficiënties. Andere hedgefondsstrategieën zijn agressieve groei, inkomsten, opkomende markten, waarde en short selling.

Populaire hedgefondsstrategieën

Tot de populairste hedgefondsstrategieën behoren:

Long/Short Equity: Long/Short Equity werkt door winstkansen te benutten in zowel potentiële opwaartse als neerwaartse verwachte koersbewegingen. Bij deze strategie worden longposities ingenomen in aandelen die relatief laag geprijsd zijn, terwijl shortposities worden verkocht in aandelen die overgewaardeerd zijn.

Equity Market Neutral: Equity market neutral (EMN) beschrijft een beleggingsstrategie waarbij de beheerder tracht verschillen in aandelenkoersen uit te buiten door long en short te zitten voor een gelijke hoeveelheid in nauw verwante aandelen. Deze aandelen kunnen tot dezelfde sector, dezelfde sector en hetzelfde land behoren, of ze kunnen gewoon dezelfde kenmerken hebben, zoals marktkapitalisatie, en historisch gecorreleerd zijn. EMN-fondsen worden gecreëerd met de bedoeling een positief rendement te behalen, ongeacht of de markt bullish of bearish is.

Fusiearbitrage: Merger Arbitrage of risk arb houdt in het gelijktijdig kopen en verkopen van de aandelen van twee fuserende bedrijven om risicoloze winsten te creëren. Een fusiearbitrageur bekijkt de waarschijnlijkheid dat een fusie niet op tijd of helemaal niet wordt gesloten.

Global Macro: Een global macro strategie baseert zijn holdings voornamelijk op de algemene economische en politieke standpunten van verschillende landen of hun macro-economische principes. De posities kunnen long- en shortposities omvatten in aandelen, vastrentende waarden, valuta’s, grondstoffen en futures.

Volatiliteitsarbitrage: Volatiliteitsarbitrage probeert te profiteren van het verschil tussen de verwachte toekomstige prijs-volatiliteit van een actief, zoals een aandeel, en de impliciete volatiliteit van opties op dat actief. Er kan ook gekeken worden naar volatiliteitsspreads die vergroten of verkleinen tot de voorspelde niveaus. Deze strategie maakt gebruik van opties en andere derivatencontracten.

Converteerbare obligatiearbitrage: Converteerbare obligatie arbitrage houdt in het gelijktijdig innemen van long en short posities in een converteerbare obligatie en het onderliggende aandeel. De arbitrageur hoopt te profiteren van marktbewegingen door de juiste hedge tussen long- en shortposities.

Een andere populaire strategie is het fonds van fondsen, waarbij andere hedgefondsen en gepoolde beleggingsvehikels worden gemengd en gematcht. Deze mix van strategieën en activaklassen is gericht op een stabieler beleggingsrendement op de lange termijn dan die van elk van de afzonderlijke fondsen. Rendement, risico en volatiliteit kunnen worden beheerst door de mix van onderliggende strategieën en fondsen.

Opmerkelijke hedgefondsen

Notabele hedgefondsen zijn tegenwoordig onder meer de Paulson Funds, een groep hedgefondsen die is opgericht door John Paulson, die beroemd werd nadat zijn fonds miljarden oogstte door in 2008 tegen hypotheken in te zetten. Paulson heeft nog meer hedgefondsen, waaronder één dat uitsluitend in goud belegt.

Pershing Square is een zeer succesvol en high-profile activistisch hedgefonds onder leiding van Bill Ackman. Ackman investeert in bedrijven die volgens hem ondergewaardeerd zijn met als doel een actievere rol in het bedrijf te spelen om waarde te ontsluiten. Activistische strategieën omvatten meestal het veranderen van de raad van bestuur, het aanstellen van een nieuw management, of het aandringen op een verkoop van het bedrijf. Carl Icahn, een bekende activistische belegger, leidt een prominent en succesvol hedgefonds. Een van zijn holdings, Icahn Enterprises (IEP), is beursgenoteerd en biedt beleggers die niet rechtstreeks in een hedgefonds kunnen of willen beleggen, de kans om in te zetten op de vaardigheid van Icahn om waarde te ontsluiten.

Regulering van hedgefondsen

Hedgefondsen worden in vergelijking met andere beleggingsinstrumenten weinig gereguleerd door de Securities and Exchange Commission, (SEC). Dat komt omdat hedgefondsen voornamelijk geld aannemen van geaccrediteerde of gekwalificeerde beleggers – vermogende particulieren die voldoen aan de hierboven genoemde vermogensvereisten. Hoewel sommige fondsen werken met niet-geaccrediteerde beleggers, schrijft de Amerikaanse effectenwetgeving voor dat ten minste een meerderheid van de deelnemers aan hedgefondsen gekwalificeerd moet zijn. De SEC acht hen geavanceerd en vermogend genoeg om de potentiële risico’s die voortvloeien uit het bredere beleggingsmandaat en de strategieën van een hedgefonds te begrijpen en te hanteren, en onderwerpt de fondsen daarom niet aan hetzelfde regelgevende toezicht.

Maar hedgefondsen zijn zo groot en machtig geworden – volgens de meeste schattingen zijn er vandaag de dag duizenden hedgefondsen actief, die samen meer dan $ 1 biljoen beheren – dat de SEC beter begint op te letten. En nu inbreuken zoals handel met voorkennis veel vaker voorkomen, komen de regelgevende instanties hard naar beneden.

Significante verandering in de regelgeving

De hedgefondssector onderging een van de meest significante veranderingen in de regelgeving nadat de Jumpstart Our Business Startups Act (JOBS) in maart 2012 in wet werd ondertekend. Het uitgangspunt van de JOBS Act was om de financiering van kleine bedrijven in de VS te stimuleren door de effectenregelgeving te versoepelen.

De JOBS Act had ook een grote impact op hedgefondsen. In september 2013 werd het verbod op reclame voor hedgefondsen opgeheven. De SEC keurde een motie goed om de beperkingen op hedgefondsreclame op te heffen, hoewel ze nog steeds alleen investeringen van geaccrediteerde beleggers kunnen accepteren. Door hedgefondsen de mogelijkheid te geven om te soliciteren, zou dit in feite de groei van kleine bedrijven helpen door de pool van beschikbaar investeringskapitaal te vergroten.

Form D-vereisten

Hedgefondsreclame gaat over het aanbieden van de beleggingsproducten van het fonds aan geaccrediteerde beleggers of financiële tussenpersonen via gedrukte media, televisie en internet. Een hedgefonds dat beleggers wil werven, moet ten minste 15 dagen voordat met adverteren wordt begonnen, een Form D indienen bij de SEC. Omdat reclame voor hedgefondsen vóór de opheffing van dit verbod streng verboden was, is de SEC zeer geïnteresseerd in de manier waarop reclame door particuliere emittenten wordt gebruikt, en daarom heeft zij de indiening van een formulier D gewijzigd. Fondsen moeten ook een gewijzigd formulier D indienen binnen 30 dagen na de beëindiging van het aanbod. Het niet naleven van deze regels zal waarschijnlijk resulteren in een verbod op het creëren van extra effecten voor een jaar of langer.

Voordelen van Hedge Funds

Hedgefondsen bieden een aantal waardevolle voordelen ten opzichte van traditionele beleggingsfondsen. Enkele opvallende voordelen van hedgefondsen zijn:

• Beleggingsstrategieën die positieve rendementen kunnen genereren in zowel stijgende als dalende aandelen- en obligatiemarkten
• De vermindering van het totale portefeuillerisico en de volatiliteit in gebalanceerde portefeuilles
• Een toename van het rendement
• Een verscheidenheid aan beleggingsstijlen die beleggers de mogelijkheid bieden een beleggingsstrategie nauwkeurig af te stemmen
• Toegang tot enkele van ’s werelds meest getalenteerde beleggingsbeheerders

Nadelen van Hedge Funds

Hedge Funds, zijn natuurlijk ook niet zonder risico:

• Door hun geconcentreerde beleggingsstrategie zijn ze blootgesteld aan potentieel enorme verliezen.
• Hedgefondsen zijn over het algemeen veel minder liquide dan beleggingsfondsen.
• Ze vereisen doorgaans dat beleggers hun geld voor een periode van jaren vastzetten.
• Het gebruik van leverage of geleend geld kan wat een klein verlies zou zijn geweest, veranderen in een aanzienlijk verlies.

Voorbeeld van een Hedgefonds aan het werk

Laten we een hypothetisch hedgefonds opzetten met de naam Value Opportunities Fund, LLC. In de exploitatieovereenkomst staat dat de fondsbeheerder overal ter wereld kan beleggen en elk jaar 25% van de winst boven de 5% ontvangt.

Het fonds begint met $100 miljoen aan activa – $10 van tien verschillende beleggers. Elke investeerder vult de investeringsovereenkomst in met een cheque aan de fondsbeheerder. De beheerder registreert elke investering in de boeken en maakt vervolgens het geld over naar de makelaar. De fondsbeheerder kan dan beginnen met investeren door de makelaar te bellen met aantrekkelijke mogelijkheden.

Het fonds gaat na een jaar met 40% omhoog, waardoor het $140 miljoen waard wordt. Volgens de exploitatieovereenkomst van het fonds behoort de eerste 5% toe aan de investeerders. De kapitaalwinst van $40 miljoen wordt dus verminderd met $2 miljoen – of 5% van $40 miljoen – die gelijkmatig over de investeerders wordt verdeeld. Die 5% staat bekend als een hurdle rate – een horde die de fondsbeheerder moet bereiken voordat hij enige prestatievergoeding ontvangt. De resterende 38 miljoen dollar gaat voor 25% naar de beheerder en voor 75% naar de beleggers

Op basis van de prestaties in het eerste jaar verdient de fondsbeheerder 9,5 miljoen dollar aan compensatie in één jaar. De beleggers krijgen de resterende $28,5 miljoen samen met de hurdle rate van $2 miljoen voor een kapitaalwinst van $30,5 miljoen. Maar stel je voor dat de manager verantwoordelijk was voor $ 1 miljard in plaats daarvan – hij zou $ 95 miljoen mee naar huis nemen en de beleggers zouden $ 305 miljoen verdienen. Natuurlijk worden veel hedgefondsbeheerders verguisd omdat ze zulke exorbitante bedragen verdienen. Maar dat komt omdat degenen die met de vinger wijzen, niet vermelden dat mijn beleggers 305 miljoen verdienden.

De kern van de zaak

Een hedgefonds is een officieel samenwerkingsverband van beleggers die hun geld bij elkaar leggen om zich door professionele beheerders te laten leiden – net als beleggingsfondsen. Maar daar houden de overeenkomsten op. Hedgefondsen zijn niet zo sterk gereguleerd en werken met veel minder openheid. Ze volgen flexibelere en riskantere strategieën in de hoop grote winsten te behalen voor beleggers, die op hun beurt resulteren in grote winsten voor fondsbeheerders. Maar wat hen misschien nog het meest onderscheidt van beleggingsfondsen, is dat ze veel hogere minimuminvesteringsvereisten hebben. De meerderheid van de beleggers in hedgefondsen is geaccrediteerd, wat betekent dat ze zeer hoge inkomens hebben en een vermogen van meer dan $1 miljoen. Om deze reden hebben hedgefondsen de twijfelachtige reputatie verworven een speculatieve luxe voor de rijken te zijn.