Eieren zijn een niet-hernieuwbare hulpbron.
Vrouwen worden geboren met ~1 miljoen potentiële eicellen (in de vorm van eierstokfollikels), maar dat zijn dan ook alle eicellen die we ooit zullen hebben. In tegenstelling tot huidcellen of bloedcellen, die regenereren, is ons lichaam niet in staat om meer eicellen aan te maken. Dus onze eierstokreserve is als een “bank” die geen deposito’s accepteert – en we nemen er met de maand meer van op. In de puberteit kan het aantal eicellen van een vrouw 1 miljoen zijn; op haar 25e misschien 300.000. Dan, rond de 35, begint de daling een beetje steiler te worden totdat alle eicellen zijn uitgeput (menopauze).
Bron: Wallace W, Kelsey T. Human Ovarian Reserve from Conception to the Menopause. PLoS ONE 2010; 5(1).” onder de tekst en afbeelding (screenshot bijgevoegd)
Veel mensen denken dat een vrouw slechts één eicel per maand verliest, maar dat is niet het geval.
Als we jong zijn, zitten onze eierstokken vol eicellen die wachten op rijping; we noemen dit de “primordiale” of “slapende” toestand van een eicel. Tijdens elke menstruatiecyclus wordt een aantal van deze follikels geactiveerd om de eisprong voor te bereiden, maar slechts één eicel staat in het middelpunt om te rijpen en uit de eierstok te komen. De ondergeschikte follikels daarentegen worden door het lichaam “geabsorbeerd” (en gaan effectief verloren). Artsen schatten dat ons lichaam slechts 400 keer in ons leven een natuurlijke eisprong heeft, maar dat we meer dan 1000 follikels – potentiële eicellen – per maand verliezen, en dat verlies versnelt naarmate we ouder worden.
Tijdens het invriezen van eicellen gebruiken we medicijnen om die verloren eicellen aan te zetten tot rijping, zodat uw lichaam meerdere eicellen in één cyclus kan produceren. Eicelbevriezing verlaagt niet het natuurlijke aantal eicellen in uw lichaam; er wordt gewoon meer gebruik gemaakt van de eicellen die u al heeft.
Dokters hebben tests om het aantal eicellen te meten.
Er zijn twee goede manieren om het aantal eicellen te meten: een antrale follikeltelling en een AMH-test (anti-Mülleriaans hormoon). Bij een antrale follikeltelling telt een arts met behulp van echografie de zichtbare follikels. Elke follikel bevat een onrijpe eicel die mogelijk kan rijpen en een eisprong kan veroorzaken. Deze test geeft niet alleen een idee van het totale aantal eicellen, maar ook van het aantal eicellen dat een vrouw tijdens een cyclus zou kunnen invriezen. Deze test is het meest zinvol aan het begin van de menstruatiecyclus van een vrouw.
AMH daarentegen is een eiwithormoon dat wordt geproduceerd door speciale cellen in de follikels. Het niveau van AMH in het bloed kan artsen helpen het totale aantal follikels in de eierstokken te schatten, en dus het totale aantal eicellen van een vrouw. Omdat het AMH-gehalte in principe stabiel blijft gedurende de hele cyclus, kan het bloedonderzoek op elk moment worden uitgevoerd. Een typische AMH-spiegel voor een vruchtbare vrouw is 1,0-4,0 ng/ml, maar afhankelijk van de leeftijd zullen veel vrouwen hoger of lager zijn dan dit bereik.
Klaar om meer te weten te komen over uw AMH-spiegel en het aantal eicellen? Plan een gratis en vrijblijvend gesprek met een vruchtbaarheidsadviseur.
Of neem contact met ons op om te chatten met een vruchtbaarheidsadviseur