Een gespecialiseerde vorm van beroepsaansprakelijkheidsverzekering, een medische aansprakelijkheidsverzekering, biedt dekking aan artsen en andere medische beroepsbeoefenaren voor aansprakelijkheid die voortvloeit uit betwiste diensten die resulteren in letsel of overlijden van een patiënt. Een meerderheid van de Amerikaanse artsen wordt in de loop van hun carrière geconfronteerd met ten minste één rechtszaak wegens medische wanpraktijken.
Het hebben van dit type verzekering is van essentieel belang voor artsen – en is in de meeste staten bij wet verplicht. Andere medische beroepsbeoefenaren die dit soort dekking zouden moeten overwegen, zijn onder meer tandartsen, psychologen, apothekers, optometristen, verpleegkundigen en fysiotherapeuten.
Opties voor het kopen van een medische wanpraktijkenverzekering
Afhankelijk van de locatie en de aard van een medische praktijk, kan een medische wanpraktijkenverzekering verschillende vormen aannemen, waaronder:
- Een individuele of groepspolis gekocht bij een traditionele particuliere verzekeraar.
- Een individuele of groepspolis verkregen via een medische risicobehoudgroep (RRG), een onderlinge organisatie van medische beroepsbeoefenaren georganiseerd om aansprakelijkheidsverzekeringen te bieden.
- Dekking die wordt verstrekt als onderdeel van een polis die wordt gehouden door een werkgever, zoals een ziekenhuis.
Medische beroepsbeoefenaren in dienst van federale agentschappen, zoals het Amerikaanse ministerie van Veteranenzaken, hebben geen malpracticadekking nodig omdat de federale overheid zichzelf verzekert tegen aansprakelijkheidsclaims. De federale overheid verzekert zich immers zelf tegen aansprakelijkheidsclaims. Staats- en lokale overheden kunnen in sommige gevallen ook voorzien in aansprakelijkheidsdekking voor medische werknemers.
Medische beroepsbeoefenaren moeten een verzekering afsluiten voor zichzelf als individu, alsook voor hun zakelijke entiteit – bv,
Wat is gedekt… en wat niet
De verzekering voor medische wanpraktijken dekt een reeks kosten in verband met de verdediging en afwikkeling van rechtszaken wegens wanpraktijken; ze betaalt ook schadevergoeding als u aansprakelijk wordt bevonden. Gedekte kosten zijn onder meer:
- advocatenhonoraria en gerechtskosten.
- Arbitragekosten.
- Regelingskosten.
- Punitieve en compenserende schadevergoeding.
- Medische schadevergoeding.
Medische wanpraktijken dekken niet de aansprakelijkheid die voortvloeit uit seksueel wangedrag, criminele handelingen en ongepaste wijziging van medische dossiers.
Bij het afwegen van medische wanpraktijken verzekeringsopties, is het belangrijk om te erkennen dat een claim kan worden ingediend jaren nadat de betwiste behandeling heeft plaatsgevonden. Er zijn twee soorten polissen die u kunt afsluiten: Een “claims-made” polis biedt alleen dekking als de polis van kracht is zowel wanneer de behandeling plaatsvond als wanneer een rechtszaak wordt aangespannen. Een “voorval”-polis dekt elke vordering voor een gebeurtenis die plaatsvond tijdens de dekkingsperiode, zelfs als de vordering zelf wordt ingediend nadat de polis is vervallen. Sommige “claims-made” polissen voorzien in een “staart”-dekking die de dekking verlengt voor een bepaalde tijd (bijvoorbeeld vijf jaar) na het einde van de polis. Medische professionals kunnen een staartdekking willen kopen wanneer ze van verzekeringspolis veranderen, een nieuwe functie aannemen of met pensioen gaan.
Naast medische aansprakelijkheidsclaims hebben medische praktijken ook te maken met risico’s in verband met cyberaansprakelijkheid en wettelijke vereisten, zoals naleving van de Health Insurance Portability and Accountability Act (HIPAA). Medische professionals kunnen overwegen een aparte cyberaansprakelijkheidsverzekering af te sluiten of een polis voor wanpraktijken te zoeken die dit soort risico’s dekt.