Een arts aanklagen wegens onprofessioneel gedrag

Wanneer een klacht indienen tegen een arts

Als u onprofessioneel gedrag of inadequate zorg hebt ervaren door toedoen van een arts, is het belangrijk dat u een klacht indient bij de State Medical Board in uw staat. De Federation of State Medical Boards (FSMB) biedt contactinformatie voor elke medische State Board in de VS en zijn territoria.

Veel patiënten weten niet waar ze terecht kunnen als ze zich zorgen maken over de competentie of het gedrag van een arts. Medische raden van de staat zijn overheidsinstanties die bevoegd zijn om klachten over artsen te onderzoeken en, indien gerechtvaardigd, maatregelen tegen hen te nemen.

Belang van het melden

Hoewel de overgrote meerderheid van de arts-patiënt interacties die dagelijks in de VS plaatsvinden op een passende en professionele manier worden uitgevoerd, erkennen medische raden van de staat dat er problemen bestaan zoals alcohol- en drugsmisbruik, fraude, incompetentie en seksueel wangedrag van artsen.

Deze kwesties worden zeer serieus genomen door de medische raden van de staten, die de afgelopen jaren hebben gepleit voor strengere meldingsvoorschriften om ervoor te zorgen dat personen of organisaties die op de hoogte zijn van ongepast gedrag of daarvan getuige zijn, dit melden. Artsen, ziekenhuizen, rechtshandhavingsinstanties en consumenten kunnen allemaal helpen toekomstige problemen te beperken door ongepast gedrag te melden.

In de meeste staten is de plicht om zaken te melden die van invloed kunnen zijn op de veiligheid van de patiënt – inclusief ongepast of onprofessioneel gedrag – opgenomen als een formele vereiste voor artsen en beroepsbeoefenaren in de gezondheidszorg. Consumenten moeten zich veilig en zeker voelen bij elke medische interactie, en ze moeten altijd hun mond open doen als ze ongepast gedrag vermoeden.

Hoe een klacht in te dienen

Om een klacht in te dienen tegen uw arts (wegens onprofessioneel gedrag of incompetente praktijken), zoekt u de medische raad van uw staat en volgt u de stappen die worden uitgelegd op de website van de medische raad van uw staat. Medische tuchtcolleges bieden patiënten de mogelijkheid om klachten online, per e-mail, telefonisch of per post in te dienen.

Klachten krijgen prioriteit op basis van de kans op schade voor de patiënt; gevallen waarin een onderzoeker vaststelt dat er mogelijk sprake is van dreigende schade voor de patiënt, worden doorgaans “versneld” behandeld om een snelle actie door de medische tuchtraad te garanderen. Voorbeelden van klachten die door de onderzoekers met hoge prioriteit worden behandeld, zijn een arts die zich schuldig maakt aan seksueel wangedrag, het uitoefenen van de geneeskunde onder invloed van alcohol of drugs, en het verlenen van zorg die niet aan de normen voldoet.

De meest voorkomende klacht die door medische commissies van een staat wordt ontvangen, is een beschuldiging dat een arts is afgeweken van de geaccepteerde standaard voor medische zorg in een staat. Enkele van de meest voorkomende zorgstandaardklachten zijn:

• Het voorschrijven van het verkeerde medicijn
• Het ten onrechte voorschrijven van gereguleerde stoffen
• Het nalaten om een medisch probleem te diagnosticeren dat later wordt gevonden
• Het opzettelijk of nalatig schenden van de vertrouwelijkheid tussen arts en patiënt, behalve zoals vereist door de wet
• Storend gedrag en/of interactie met artsen, ziekenhuispersoneel, patiënten, familieleden of anderen die de patiëntenzorg verstoren
• Nalaten de juiste postoperatieve zorg te verlenen
• Nalaten te reageren op een oproep van een ziekenhuis om een patiënt in een traumatische situatie te helpen

De Klachtenprocedure

1. De klacht wordt beoordeeld op bevoegdheid: Wanneer een klacht binnenkomt bij het Medisch Tuchtcollege van de staat, is de eerste stap te bepalen of het college bevoegd is deze te onderzoeken op grond van de Medical Practice Act van de staat. Zo ja, ga dan naar stap 2. Zo nee: dan kan de klacht worden doorverwezen naar een andere bevoegde instantie. Als dat niet mogelijk is, krijgt de persoon die de klacht heeft ingediend een brief waarin staat dat het bestuur niet bevoegd is.

2. De zaak krijgt prioriteit en er wordt een onderzoek ingesteld: Voordat er actie wordt ondernomen, bepaalt de State Medical Board of er sprake is van een onmiddellijke bedreiging van het publiek. Als dit het geval is, heeft de raad gewoonlijk de bevoegdheid om de vergunning van een arts onmiddellijk te schorsen en de arts te bevelen geen patiënten meer te zien. Er kunnen ook andere beperkingen worden opgelegd als er sprake is van een onmiddellijke bedreiging.

3. Het onderzoek wordt voortgezet; met alle betrokken partijen wordt contact opgenomen: Nadat de zaak is geprioriteerd, begint de medische raad van de staat met een uitgebreid onderzoek, waarbij alle personen en instellingen worden geïdentificeerd die relevante informatie kunnen hebben. De bij de zaak betrokken personen wordt gevraagd de gebeurtenissen te beschrijven en alle informatie te verstrekken die zij hebben.

4. De arts en de klager ontvangen een formele kennisgeving: In dit stadium wordt doorgaans een brief naar de arts gestuurd, waarin de aantijging wordt vermeld, om een reactie op de klacht wordt gevraagd en om alle relevante dossiers wordt gevraagd. Ook de klager wordt op de hoogte gesteld.

5. De zaak krijgt een medische beoordeling: Onderzoekers voor de medische raad van de staat bepalen of de medische zorg van een patiënt is beïnvloed als gevolg van de klacht of dat de klacht andere kwesties betreft, zoals fraude of gedrags- / ethische problemen. In deze fase kan een deskundige met professionele expertise in hetzelfde specialisme als de arts in kwestie worden ingeschakeld om een aanvullend oordeel te geven over de geleverde zorg.

6. Het medisch tuchtcollege besluit welke actie moet worden ondernomen: Een grote verscheidenheid aan disciplinaire maatregelen of andere acties in reactie op de oorspronkelijke klacht zijn beschikbaar voor besturen. Voor de meest ernstige gevallen, met name die welke van invloed zijn op de veiligheid van de patiënt, kan het bestuur ervoor kiezen een formele klacht in te dienen tegen de arts, wat kan leiden tot disciplinaire maatregelen die opschorting of intrekking van een licentie of het opleggen van boetes kunnen omvatten. Voor minder ernstige overtredingen kunnen opties bestaan uit, maar zijn niet beperkt tot, een brief waarin bezorgdheid wordt geuit; een verschijning voor het bestuur; of de eis van een lichamelijke, medische of psychiatrische bekwaamheidsevaluatie. Voor ernstige overtredingen of kwesties, die het indienen van een formele klacht rechtvaardigen: Ga naar stap 7. Voor minder ernstige overtredingen of problemen: Het bestuur kan overwegen om opties van een lager niveau op te leggen of de zaak te sluiten zonder formele actie.

7. De zaak wordt voor een hoorzitting voorgelegd: Voor ernstige overtredingen of kwesties plannen medische raden van de staat een hoorzitting – een formele beoordeling van de zaak waarin artsen een extra kans hebben om te reageren op de klacht. Zoals soms gebeurt in het Amerikaanse rechtssysteem, kunnen sommige zaken worden geschikt vóór de datum van de hoorzitting. In dat geval wordt het aanbod tot schikking voorgelegd aan de voltallige raad van bestuur tijdens een regelmatig geplande vergadering van de raad van bestuur, waar wordt besloten of de schikkingsovereenkomst wordt aanvaard. Als de overeenkomst wordt aanvaard, wordt zij van kracht. Zo niet, dan gaat de zaak door naar een hoorzitting voor de raad. Indien geen schikking: Ga naar stap 8. Indien schikking: Het bestuur sluit de zaak.

8. Gegrondverklaring: Zaken die niet worden geschikt, worden beoordeeld, wat betekent dat er een volledige hoorzitting komt, vergelijkbaar met een rechtszaak. Er is een formele procedure, met presentatie van bewijsmateriaal en getuigen. Daarna beraadslaagt het bestuur en doet bevindingen over de vraag of een of meer schendingen van de Medical Practice Act van een staat zijn aangetoond. Als een overtreding is bewezen, bepaalt het college welke disciplinaire maatregelen aan de arts moeten worden opgelegd. Deze kunnen bestaan uit een berisping, het opleggen van voorwaarden of beperkingen aan de vergunning van de arts, of schorsing of intrekking van de vergunning.

9. Openbare bekendmaking: Als een bestuur vaststelt dat een overtreding van de Medical Practice Act heeft plaatsgevonden en er disciplinaire maatregelen zijn genomen, wordt deze informatie in het openbare register opgenomen. De informatie wordt onderdeel van het permanente beroepsdossier van de arts en wordt via het Physician Data Center van de FSMB gedeeld met andere medische raden van de staat. Patiënten hebben rechtstreeks toegang tot deze informatie via hun medische staatscommissie of via docinfo.org.

Inzicht in tuchtmaatregelen van de medische staatscommissie

De medische staatscommissies gebruiken een verscheidenheid aan hulpmiddelen bij het reguleren van de activiteiten van artsen en andere beroepsbeoefenaren in de gezondheidszorg. Wanneer zich problemen voordoen – of ze nu klein zijn, zoals het niet betalen van een honorarium, of ernstiger, zoals ongepast gedrag met een patiënt – kunnen board acties worden ondernomen door state medical boards, waardoor ze de flexibiliteit hebben om een niveau van disciplinaire reactie toe te passen dat geschikt is voor de kwestie die wordt aangepakt. Categorieën van bestuurlijke acties zijn onder meer:

State Medical Board Disciplinary Actions vs. Malpractice

De verschillen tussen een disciplinaire maatregel van een medische raad en een uitspraak of schikking over wanpraktijken tegen een arts zijn aanzienlijk. Medische tuchtmaatregelen en claims wegens wanpraktijken zijn twee verschillende zaken. Een tuchtmaatregel wordt genomen tegen een arts na een formele procedure van klacht, onderzoek en hoorzitting. Hoewel een maatregel van een medische raad van de staat tegen een arts aangeeft dat er een overtreding van de Medical Practice Act heeft plaatsgevonden, zijn claims wegens wanpraktijken niet altijd betrouwbare maatstaven voor de bekwaamheid van een arts of een overtreding van de wet. Zaken zoals de tijd dat een arts in de praktijk werkzaam is, de aard van het specialisme van de arts, het soort patiënten dat wordt behandeld en de geografische locatie kunnen een aanzienlijke invloed hebben op het aantal en de bedragen van veroordelingen en schikkingen wegens wanpraktijken. Schikkingen in verband met wanpraktijken worden soms getroffen door verzekeringsmaatschappijen die kiezen voor een schikking op basis van de dekkingsvoorwaarden, niet op basis van de geldigheid van de onderliggende vordering. Deze voorwaarden kunnen ook een schikking van een claim toestaan zonder overleg met de betrokken arts of een uiteindelijke vaststelling van schuld. Het is gebruikelijk dat medische commissies van een staat gegevens over wanpraktijken gebruiken als een instrument om onprofessioneel gedrag op te sporen dat in strijd kan zijn met de Medical Practice Act. Sommige raden hebben ingebouwde niveaus van wanpraktijken die aanleiding geven tot onderzoeken, zoals een bepaald aantal schikkingen in een bepaalde tijdsspanne.

Administratieve actie:	Niet-bestraffende actie die niet resulteert in de wijziging of beëindiging van de vergunning van een arts. Deze acties zijn over het algemeen administratief en kunnen worden uitgevaardigd om redenen zoals het niet betalen van een licentie vergoeding.
Geldboete:	In sommige gevallen kunnen medische staatsraden een geldboete opleggen aan een arts.
CME vereist:	De arts is verplicht om permanente medische educatie (CME) te voltooien.
Voorwaarden opgelegd:	De arts moet aan bepaalde voorwaarden voldoen om verdere sanctie door de state medical board te voorkomen.
Genetentie geweigerd:	De aanvraag van de arts voor een medische licentie of verlenging van een huidige licentie is geweigerd.
Gebperkte vergunning:	De mogelijkheid van de arts om de geneeskunde uit te oefenen is beperkt (bijv. verlies van voorschrijfprivileges).
Gelicentie ingetrokken:	De licentie van de arts is beëindigd; de betrokkene mag niet langer de geneeskunde uitoefenen binnen de staat of het grondgebied.
Gelegeerde vergunning:	Dokter doet vrijwillig afstand van medische vergunning, soms in de loop van een disciplinair onderzoek.
Gebruiksvergunning opgeschort:	De arts mag gedurende een bepaalde periode geen geneeskunde uitoefenen, misschien vanwege een disciplinair onderzoek of totdat aan andere eisen van de medische raad van de staat is voldaan.
Probation:	De vergunning van de arts wordt voor een bepaalde periode door een medisch staatsbestuur gecontroleerd.
Reprimand:	De arts krijgt een waarschuwing of een brief waarin bezorgdheid wordt geuit.