Als je ooit in een huis vol vrouwen hebt gewoond, ben je je bewust van de hormonale chaos die eens per maand kan uitbreken. Want alsof één menstruatie nog niet erg genoeg is, hebben wij meiden de neiging om te synchroniseren, wat betekent dat er een heleboel schilders tegelijk zijn.
Maar waarom gebeurt het? Het is niet zo dat we synchroon lopen met iets anders. Als het haar van een van je huisgenoten een benijdenswaardige groeispurt doormaakt, bewondert zij haar nieuwe lengte, terwijl jij nog aan je gespleten haarpunten zit te trekken en ze aanspoort om op te schieten.
Hoe fijn het ook is dat je vrienden je pijn letterlijk voelen, zowel fysiek als emotioneel, in die tijd van de maand, het is toch raar wat ons lichaam doet. En het is ook niet in onze verbeelding of een soort van urban myth.
Een wetenschappelijk onderzoek uit 1971 – waarbij 8 ononderbroken cycli werden geanalyseerd van 135 Amerikaanse vrouwen die allemaal samen in een slaapzaal woonden – ontdekte dat de menstruatiecycli van de meisjes steeds meer op elkaar leken. Hoe komt dat?
Het heeft allemaal te maken met “sociaal gemedieerde synchronie”, blijkbaar, die van toepassing is op groepen vrouwen van zowel menselijke als dierlijke soorten. Volgens de Sydney Morning Herald is het doel ervan dat groepen vrouwen allemaal samen seksueel ontvankelijk worden, wat betekent dat ze niet worden uitgekozen en dus niet het doelwit van mannen worden.
In het dierenrijk bijvoorbeeld wordt zo voorkomen dat het dominante mannetje de macht over een vrouw overneemt, alleen maar vanwege de timing van hun ‘seksuele ontvankelijkheid’. In wezen is het een beschermende functie die Moeder N in het spel heeft gebracht om ervoor te zorgen dat we door het andere geslacht niet als objecten worden behandeld, alleen omdat we de enige zijn die ongesteld is.
Dat, en het betekent dat er altijd genoeg ijs is om rond te gaan. Proost, liefje.
Volg Cat op Twitter.
Vind je dit leuk? Kom ons dan bekijken op Snapchat Discover.