Michi Shinohara, MD, FAAD, gecertificeerd dermatoloog en klinisch assistent-professor dermatologie aan de Universiteit van Washington in Seattle, geeft de volgende informatie over risico’s van nieuwere tatoeage-inkten.
De samenstelling van tatoeage-inkt is in de loop der jaren drastisch veranderd. In het verleden werden metaalzouten, lood, kobalt en koolstof gebruikt in de inkt. Tegenwoordig bevatten veel moderne tatoeage-inkten (vooral intense rode en gele tatoeages) organische azo-kleurstoffen met pigmenten op kunststofbasis die ook industrieel worden gebruikt in drukkerijen, textiel en autolak. Shinohara legt uit dat er nog veel onbekend is over hoe deze inkten op de huid en in het lichaam inwerken en of ze verantwoordelijk zijn voor een toenemend aantal complicaties.
Een van de meest voorkomende problemen bij het tatoeëren is een allergische reactie op de tatoeagepigmenten.
Jeuk, bultjes of uitslag kunnen dagen, maanden of zelfs jaren na de eerste tatoeage optreden. Deze reacties moeten worden behandeld met een uitwendige steroïdenzalf.
In gevallen waarin een allergische reactie maanden of jaren later optreedt, vermoedt de betrokken persoon misschien niet dat de tatoeage de boosdoener is.
Bij mensen met psoriasis en eczeem kunnen tatoeages de chronische huidaandoeningen doen opvlammen.
Sarcoïdose is een auto-immuunaandoening die wordt gekenmerkt door zwelling en jeuk die tientallen jaren na de procedure bij een tatoeage kan optreden en ook andere organen kan aantasten, zoals de longen of de ogen. Dit type reactie wordt niet direct veroorzaakt door de oorspronkelijke tatoeage, maar kan zich binnenin de tatoeage manifesteren. Behandelingen bestaan uit plaatselijke crèmes en, in ernstige gevallen, immunosuppressieve medicijnen.
Sommige tattoo-gerelateerde infecties kunnen ernstige gevolgen hebben voor de gezondheid. Veel voorkomende infecties die verband houden met tatoeëren zijn plaatselijke bacteriële infecties. Daarnaast zijn er meldingen van overdracht van syfilis en hepatitis B en C als gevolg van niet-steriele tatoeagepraktijken. Shinohara merkt echter op dat uitbraken ook kunnen worden veroorzaakt door de tatoeage-inkt en niet zozeer door de instrumenten die bij de procedure worden gebruikt. Een recente uitbraak van atypische mycobacterià “le infecties is in verband gebracht met besmette tatoeage-inkt, die jeukende, pijnlijke puisten en rode bultjes veroorzaakt binnen een tatoeage gedurende de eerste maand na de procedure. Bij dit type infectie wordt een biopsie van de tatoeage genomen en worden de bacteriën gekweekt. Dit type bacterie is moeilijker te behandelen dan gewone stafylokokken en kan een antibioticakuur van enkele maanden vergen om de infectie te doen verdwijnen.
Huidkanker kan in een tatoeage ontstaan, en om die reden legt Shinohara uit dat tatoeëerders voorzichtig moeten zijn met het plaatsen van een tatoeage over een bestaande moedervlek. Een reactie die wel kan ontstaan is een bult die huidkanker nabootst, en die de tatoeage kan ruïneren. Dit type bult of laesie dat binnen een tatoeage kan ontstaan lijkt op een type huidkanker dat bekend staat als plaveiselcelcarcinoom. Omdat de bult zo moeilijk te onderscheiden is van deze huidkanker, moet er een biopsie van worden genomen en in sommige gevallen moet de bult als huidkanker worden behandeld, met een extra operatie. Shinohara merkt op dat deze ongewone reactie vermoedelijk afkomstig is van tatoeage-inkt en kan leiden tot een mogelijk onnodige en dure behandeling van huidkanker.
Shinohara geeft de volgende tips voor mensen die per se een tatoeage willen laten zetten:
Vergewis je ervan dat je naar een professionele tatoeagesalon gaat en naar een tatoeëerder die een vergunning heeft op basis van de vereisten van de staat.
Eis dat de apparatuur in steriele verpakking wordt gezien.
Laat het de tatoeëerder weten als je een reactie hebt. Als een probleem langer dan één tot twee weken aanhoudt, raadpleeg dan een dermatoloog.
Diegenen met een chronische huidaandoening, zoals psoriasis, eczeem of een neiging tot keloïde littekens, moeten een dermatoloog raadplegen voordat ze een tatoeage laten zetten.
Vermijd het tatoeëren over een moedervlek, omdat het dan moeilijker wordt een probleem vast te stellen als de moedervlek in de toekomst verandert.
Omdat tatoeages op geen enkele manier gereguleerd zijn, zijn er veel onbekende factoren die potentiële problemen kunnen opleveren voor consumenten als het gaat om de gebruikte inkten en hulpmiddelen, zegt Shinohara. Het is vooral belangrijk dat consumenten zich bewust zijn van de mogelijke risico’s, elk probleem dat zich voordoet melden bij de tatoeëerder en naar een dermatoloog gaan voor een juiste diagnose en behandeling.