Personen die gebruikmaken van ondersteunende technologie hebben mogelijk niet volledig toegang tot de informatie in dit bestand. Voor hulp kunt u een e-mail sturen naar: [email protected].
In april 1982 werden 54 personen die stukjes cashewnoot hadden gegeten die werden verkocht door een Little League-organisatie in een gemeenschap in het zuiden van Pennsylvania, getroffen door een op poison ivy gelijkende dermatitis. De cashewstukjes, verkocht in zakjes van 7 oz., waren geïmporteerd uit Mozambique en voor distributie verwerkt door een bedrijf in Pittsburgh. De Little League had 2.928 zakjes gekocht van een plaatselijke distributeur, en nog eens 4.512 zakjes werden door een distributeur in kleine hoeveelheden verkocht in zuid-centraal Pennsylvania en noordelijk Maryland.
Van de 322 ondervraagde personen die cashewnoten van de Little League hadden gekocht, ontwikkelden 54 (20%) van de 274 die cashewnoten aten, pruritische uitslag; geen van de 48 die geen cashewnoten aten, ontwikkelde uitslag (p 0,01).
Veertien zakjes cashewnoten werden geopend en visueel geïnspecteerd; vijf (36%) bevatten stukjes cashewnootschil. De afwezigheid van cashewnootdoppen in 2/3 van de zakken kan een verklaring zijn voor het gebrek aan correlatie tussen de resultaten van de patch-tests en de klinische ziekte.
De Food and Drug Administration, het Pennsylvania Department of Agriculture en het Allegheny County Health Department werden van het onderzoek op de hoogte gesteld, en hebben elk afzonderlijk het verwerkingsbedrijf geïnspecteerd en geen duidelijke overtredingen bij de verwerking van cashewnoten gerapporteerd.Gerapporteerd door R Aber, MD, J Marks, MD, Hershey Medical Center, TDeMelfi, MA McCarthy, E Witte, VMD, E Moore, CW Hays, MD, StateEpidemiologist, Pennsylvania State Dept of Health; Special Studies Br,Center for Environmental Health, CDC.
Editorial Note
Editorial Note: De cashewboom, Anacardium occidentale, behoort tot dezelfde plantenfamilie (Anacardiaceae) als de Rhus-soorten, die gifsumak, poison oak en poison sumac veroorzaken (1). Deze boom draagt een peervormige vrucht die cashewappel wordt genoemd. Aan het uiteinde van de vrucht zit de cashewnoot, die niet omhuld is door het vruchtvlees. Hij bestaat uit een binnenste pit en een dubbelgelaagde buitenste schil. Tussen de buitenlagen bevindt zich een olie die 12 chemisch verschillende antigenen bevat, waaronder cardol en anacardinezuur, die immunochemisch verwant zijn aan de pentadecylcatecholen die in de Rhussoorten worden aangetroffen (2). Deze oliën hebben irriterende en allergene eigenschappen. Cashewnoten worden vóór de invoer in de Verenigde Staten gedeeltelijk verwerkt om de doppen en de olie te verwijderen, en vervolgens gekookt en verpakt voor de distributie.
Pruritische dermatitis is een veel voorkomend probleem bij arbeiders die de noten met de hand pellen (3). Moderne verwerkingsapparatuur heeft de frequentie van dermatitis bij arbeiders verminderd en de efficiëntie van de extractie van olie uit cashewnoten verhoogd.
Dit verslag beschrijft wellicht de grootste uitbraak van cashewnoot-gerelateerde dermatitis bij mensen die niet rechtstreeks met de cashewnoot of de olie werken. In een eerder rapport werden zes gevallen van dermatitis beschreven bij dokwerkers die hele, onbewerkte noten uitlaadden, één geval bij iemand die rauwe cashewnoten pelde en at, en één geval bij een chemicus die een etherextract van cashewnootolie bereidde (4). Een tweede rapport beschreef vier gevallen van vesiculaire dermatitis bij kinderen die speelden met souvenir speelgoed ezels gemaakt van cashewnoten en kralen aan elkaar (5). Een derde rapport beschreef vijf gevallen van gegeneraliseerde eczemateuze dermatitis bij personen die rauwe cashewnoten aten; alle vijf waren ze ook buitengewoon gevoelig voor Rhus-antigeen (6).
Hypersensitiviteit voor Rhus-antigenen lijkt een overlap te vertonen met hypersensitiviteit voor cashewnootolie-allergenen, en daarom kunnen onvolledig verwerkte cashewnoten een gezondheidsrisico vormen voor personen die gevoelig zijn voor gifsumak, poison oak of poison sumac.
-
Cronin E. Contact dermatitis. New York: Churchill Livingstone 1980:475-87.
- Mitchell JC, Rook A. Botanical dermatology: plants and plant products injurious to the skin. Vancouver: Greengrass Ltd 1979:66-7.
- Bedi BM. Cashewnut dermatitis. Indian J Dermatol 1971;16:63-4.
- Orris L. Cashewnoot dermatitis. NY State J Med 1958;58:2799-800.
- Ratner JH, Spencer SK, Grainge JM. Cashewnootdermatitis. An example of internal-external contact-type hypersensitivity. Arch Dermatol 1974;110:921-3.
Downing JG, Gurney SW. Dermatitis door cashewnootolie. J Indust Hyg Toxicol 1940;22:169-74.
Disclaimer Alle MMWR HTML-documenten die vóór januari 1993 zijn gepubliceerd, zijn elektronische conversies van ASCII-tekst naar HTML. Deze conversie kan hebben geleid tot tekenvertaal- of formaatfouten in de HTML-versie. Gebruikers dienen niet te vertrouwen op dit HTML-document, maar worden verwezen naar de originele papieren versie van MMWR voor de officiële tekst, figuren en tabellen. Een origineel papieren exemplaar van deze uitgave is te verkrijgen bij de Superintendent of Documents, U.S. Government Printing Office (GPO), Washington, DC 20402-9371; telefoon: (202) 512-1800. Neem contact op met GPO voor actuele prijzen.
**Vragen of berichten over fouten in de opmaak moeten worden gericht aan [email protected].
Pagina omgezet: 08/05/98