Depressiva voor het centrale zenuwstelsel

Wat zijn depressiva voor het centrale zenuwstelsel?

Depressiva voor het centrale zenuwstelsel (CZS) zijn geneesmiddelen die de hersenactiviteit vertragen, waardoor ze effectief zijn voor de behandeling van vele aandoeningen. Deze medicijnen werken door in te werken op de neurotransmitter gamma-aminoboterzuur (GABA), wat leidt tot bijwerkingen als slaperigheid, ontspanning en verminderde remming. Middelen die het centrale zenuwstelsel onderdrukken worden gebruikt om een aantal verschillende aandoeningen te behandelen, waaronder: slapeloosheid, angst, paniekaanvallen, stress, slaapstoornissen, pijn, en toevallen. Er zijn drie hoofdtypen CNS-depressiva: sedativa, hypnotica, en tranquilizers.

Drugs die als CNS-depressiva worden geclassificeerd zijn onder meer:

• Alcohol
• Barbituraten
• Benzodiazepinen
• Vele slaappillen
• Opioïden

De verschillende klassen van CNS-depressiva werken op verschillende manieren, maar hebben allemaal het vermogen om de activiteit in het centrale zenuwstelsel te verminderen en het bewustzijnsniveau in de hersenen te verlagen. Hoewel CNS-depressiva dit vermogen allemaal delen, zijn er aanzienlijke verschillen tussen stoffen binnen deze drugsklasse. Sommige worden over het algemeen als veiliger beschouwd en worden meer voorgeschreven dan andere. Het is echter belangrijk om te weten dat bijna alle depressiva verslavend kunnen zijn en alleen gebruikt mogen worden zoals voorgeschreven. Middelen die het centrale zenuwstelsel onderdrukken worden ook wel kalmeringsmiddelen of tranquilizers genoemd, hoewel die termen meer van toepassing zijn op specifieke categorieën van CNS-depressiva.

Alcohol

Alcohol is een van de meest gebruikte drugs ter wereld. De mate waarin de hersenen door dit middel voor het onderdrukken van het centrale zenuwstelsel worden beïnvloed, hangt af van de hoeveelheid en de snelheid waarmee iemand drinkt. Door de aanvankelijke positieve gedragseffecten van alcohol, beseffen veel mensen niet dat de stof een depressivum voor het centrale zenuwstelsel is. Wanneer iemand bijvoorbeeld voor het eerst begint te drinken, kan hij of zij zich minder gereserveerd en meer ontspannen voelen door de chemische veranderingen die alcohol in de hersenen teweegbrengt. Hoe meer iemand echter drinkt, hoe meer de hersenen worden aangetast en hoe waarschijnlijker het wordt dat een negatieve emotionele reactie de overhand krijgt. Alcohol kan angst en stress eerder doen toenemen dan afnemen, en andere negatieve reacties uitlokken zoals woede, agressie en depressie. Chronisch alcoholgebruik kan ook leiden tot afhankelijkheid, verslaving en ontwenningsverschijnselen wanneer geprobeerd wordt met het gebruik van de drug te stoppen.

Barbituraten

Barbituraten, of “downers”, zijn een type CZS-depressiva die worden voorgeschreven om angst, spanning en slaapstoornissen te behandelen. Bekende barbituraten zijn Amytal, Luminal (fenobarbital), Mebaral, Nembutal, en Seconal. Barbituraten werden vroeger beschouwd als een algemeen veilig depressivum, maar problemen met misbruik, verslaving en overdosering werden snel duidelijk nadat ze op grote schaal werden voorgeschreven. Deze drugs kunnen een gevoel van euforie en ontspanning opwekken, zelfs wanneer ze in kleine doses worden ingenomen, wat bij sommigen misbruik in de hand werkt. Barbituraten blijken ook een dramatisch effect te hebben op het slaappatroon, wat resulteert in een onderdrukte REM-slaap. Als reactie op de bijzonder hoge misbruikcijfers van de jaren 1950 tot 1970 werden benzodiazepinen ontwikkeld en populair gemaakt, die over het algemeen als minder verslavend worden beschouwd en minder kans op overdosering geven. Omdat de kans op verslaving en overdosering zo groot is, worden de drugs niet meer algemeen gebruikt om angst- en slaapproblemen te behandelen.

Benzodiazepinen

Soms ook “benzo’s” genoemd, zijn benzodiazepinen depressiva voor het centrale zenuwstelsel die worden voorgeschreven om angst, slaapstoornissen, stuiptrekkingen en andere acute stressreacties te behandelen. Bekende benzos zijn Valium, Xanax en Ativan. Benzodiazepinen zijn zeer effectief bij de behandeling van angst en slapeloosheid vanwege de slaapverwekkende, kalmerende en spierontspannende eigenschappen. Hoewel ze veilig worden geacht voor kortdurende behandeling, kan langdurig of illegaal gebruik leiden tot de ontwikkeling van tolerantie, verslaving en ontwenningsverschijnselen bij het stoppen of snel verminderen van het gebruik.

Slaapmiddelen

Deze categorie van CNS-depressiva omvat niet-benzodiazepine slaapmiddelen, of “z-drugs”, zoals Ambien, Sonata, en Lunesta. Deze medicijnen zijn speciaal ontwikkeld om slapeloosheid en andere slaapstoornissen te behandelen. Deze slaappillen zijn chemisch verschillend van andere depressiva voor het centrale zenuwstelsel, en ze werken door de GABA neurotransmitter op een andere manier te stimuleren. In tegenstelling tot benzodiazepinen, verminderen Z-drugs de angst niet. De medicijnen zouden minder bijwerkingen en risico’s op verslaving hebben dan benzodiazepinen; langdurig gebruik kan echter nog steeds leiden tot afhankelijkheid en verslaving.

Opioïden

ioïden zijn de meest voorgeschreven pijnmedicijnen in de Verenigde Staten en in een groot deel van de wereld. Sommige opioïden, zoals methadon, worden ook voor andere doeleinden gebruikt, zoals de behandeling van opioïdeverslaving. Er zijn een aantal verschillende opioïden, waaronder legale voorgeschreven medicijnen zoals codeïne en hydrocodon, en illegale straatdrugs, zoals heroïne.

Hoewel opioïden enorm variëren in sterkte, verslavend potentieel, en andere aspecten, hebben ze de neiging om chemisch zeer vergelijkbaar te zijn en typisch vergelijkbare effecten te hebben. Hoewel opioïden worden beschouwd als zeer effectief voor de behandeling van pijn, behoren ze ook tot de meest verslavende en gevaarlijke drugs ter wereld. Elk jaar kost een overdosis opioïden het leven aan tienduizenden Amerikanen.

Effecten van stoffen die het centrale zenuwstelsel onderdrukken

Depressiva voor het centrale zenuwstelsel werken door de productie van de neurotransmitter GABA te verhogen, die op zijn beurt de hersenactiviteit vertraagt en gevoelens van ontspanning, sufheid en een aantal andere effecten veroorzaakt, waaronder:

• verhoogde bloeddruk
• verwijdde pupillen
• verwarring of desoriëntatie
• vertraagde polsslag en ademhaling
• slaperigheid of vermoeidheid
• moeilijk plassen
• duizeligheid
• moeilijkheden concentratie
• geheugenverlies
• vertraagd reactievermogen
• ontspanning en euforie
• vervaagde spraak
• verminderde remmingen
• coördinatieverlies
• beoordelingsstoornis
• flauwvallen

Langduriglangdurig gebruik kan ook een verscheidenheid aan negatieve effecten hebben, die afhangen van het soort depressivum dat wordt gebruikt en de ernst van het misbruik. Met name chronische gebruikers van depressiva kunnen een tolerantie ontwikkelen en steeds hogere doses nodig hebben om de gewenste effecten te behouden. Andere mogelijke langetermijneffecten zijn onder meer:

• chronische vermoeidheid
• gewichtstoename
• hypersomnia
• seksuele disfunctie
• ademhalings- en slaap moeilijkheden
• depressie
• suïcidale gedachten
• fysieke afhankelijkheid
• verslaving

Een andere mogelijke bijwerking van het gebruik van depressiva voor het centrale zenuwstelsel is overdosering. Overmatig gebruik van depressiva kan leiden tot ademhalingsdepressie, epileptische aanvallen en mogelijk zelfs de dood. CNS-depressiva mogen niet worden gecombineerd met medicijnen of stoffen die verdoving veroorzaken, zoals voorgeschreven pijnstillers, bepaalde vrij verkrijgbare allergiemedicijnen en alcohol. In combinatie kunnen zij de ademhaling, de hartslag en de ademhaling vertragen, wat fataal kan zijn. Dit risico wordt nog vergroot als CZS-depressiva worden gebruikt om de effecten van stimulerende drugs, zoals cocaïne of Adderall, te compenseren. In het bijzonder is het uiterst gevaarlijk om meerdere CNS depressiva te combineren, omdat het risico van ernstige complicaties zoals overdosering, ademhalingsmoeilijkheden en de dood sterk worden vergroot.

Tekenen van misbruik van CNS Depressiva

Het belangrijkste teken van misbruik van CNS Depressiva is het innemen van de drugs zonder medische instructie, of buiten de voorgeschreven richtlijnen van een arts om. Voorbeelden hiervan zijn het innemen van hogere doses om de roes te versterken en het innemen van een recept van iemand anders. Andere waarschuwingssignalen zijn:

• Secretief of abnormaal gedrag
• Verlaagde sociale activiteit of arbeidsproductiviteit
• Stemmingswisselingen
• Periodes van depressie of apathie
• Verlies van energie of motivatie
• onttrekkingsverschijnselen wanneer geen depressiva worden gebruikt
• Pogingen om te stoppen met het gebruik van de drugs mislukken

Een ander veelzeggend teken van misbruik is het mengen van CNS-depressiva met andere drugs, waaronder opioïden en alcohol, om de effecten te versterken. Dit kan leiden tot ernstige bijwerkingen en mogelijk levensbedreigende gevolgen.

Central Nervous System Depressant Withdrawal

Het stoppen met het gebruik van CNS-depressiva kan leiden tot ontwenning. Vanwege de manier waarop depressiva de hersenchemie beïnvloeden en de activiteit vertragen, kan de ontwenning ernstig en plotseling zijn als iemand stopt met het gebruik ervan. Ontwenningsverschijnselen beginnen meestal 12 tot 24 uur na de laatste dosis van de drug en zijn het hevigst tussen 24 en 72 uur na deze dosis. De ontwenningsverschijnselen nemen over het algemeen af na deze eerste periode, die bekend staat als acute ontwenningsverschijnselen; sommige symptomen, die bekend staan als post-acute ontwenningsverschijnselen (PAWS) kunnen echter tot 24 maanden aanhouden.

Veel mensen die een benzodiazepine of barbituraatontwenning doormaken, krijgen ook te maken met een rebound-effect, waarbij de aandoening waarvoor ze het kalmeringsmiddel oorspronkelijk gebruikten, sterker terugkomt dan voorheen. Bijvoorbeeld, iemand die Xanax nam voor angst, zal vaak meer angst ervaren na het stoppen van het medicijn. Iemand die overweegt te stoppen met het gebruik van een CZS-depressivum, of die gestopt is en last heeft van ontwenning, moet onmiddellijk medische behandeling zoeken.

Gemeenschappelijke onttrekkingsverschijnselen van een middel voor het centrale zenuwstelsel zijn onder meer:

• Insomnia
• Restlessness
• Nausea
• Vomiting
• Shaking
• Weakness
• Excessive sweating
• prikkelbaarheid
• hallucinaties
• angst
• paniekaanvallen
• lichaamstrillingen
• toestanden
• depressie
• spierstijfheid of pijn
• spierstijfheid of pijn
• pijnen

stijfheid of pijn

• Wijzigingen in waarneming
• Hartkloppingen
• Spanning
• Stress
• Geheugenproblemen
• Verhoogde bloeddruk en polsslag
• Hypergevoeligheid voor licht en geluid
• Pijnen en pijnen

Terugtrekking uit depressiva kan potentieel-levensbedreigende complicaties hebben. Deze risico’s worden vergroot wanneer iemand op eigen houtje stopt met het gebruik van deze drugs of probeert “cold turkey” te stoppen met het innemen ervan. Medisch begeleide detox is de veiligste manier om af te kicken van CNS-depressiva, omdat artsen het gebruik geleidelijk kunnen afbouwen en medicijnen kunnen voorschrijven om te helpen bij de slopende ontwenningsverschijnselen.

Logo

Addiction Center is niet aangesloten bij enige verzekering.

Behandeling en therapieën voor verslaving aan CNS-depressiva

Behandeling van verslaving aan een CNS-depressivum begint met detoxen om de drugs uit het systeem te laten verdwijnen, bij voorkeur in een afkickkliniek of medische instelling. Na detoxificatie zal een patiënt meestal overgaan naar een residentieel klinisch of poliklinisch behandelingsprogramma. Drugsmisbruik gaat vaak samen met andere psychologische problemen, zoals depressie, en afkicken biedt mensen die worstelen met verslaving de mogelijkheid om deze problemen aan te pakken met bevoegde professionals.

Behandelingsfaciliteiten zullen behandelplannen op maat maken voor het individu en verschillende soorten therapieën omvatten om de patiënt te helpen negatief gedrag te vervangen door gezondere gedragingen. Cognitieve gedragstherapie (CGT) is bijzonder nuttig bij de behandeling van misbruik van CNS-depressiva. Deze vorm van therapie richt zich op het veranderen van het denken, de verwachtingen en het gedrag van de patiënt, terwijl tegelijkertijd de vaardigheden om met verschillende stressfactoren in het leven om te gaan worden vergroot. Bovendien worden CNS-depressiva vaak gebruikt in combinatie met een andere drug of stof, en behandelplannen zullen ook aandacht besteden aan polydrugsmisbruik om blijvend herstel te garanderen.

Haal vandaag nog hulp

Als u of een geliefde van u worstelt met een verslaving aan een middel dat het centrale zenuwstelsel aantast, weet dan dat u niet alleen bent en dat er behandelingsmogelijkheden zijn. Behandelingsfaciliteiten in het hele land staan klaar om u of uw geliefde de best mogelijke zorg te bieden, zodat u uw leven kunt terugwinnen van middelenmisbruik. Neem contact op met een toegewijde behandelaar, en begin vandaag nog aan uw reis naar herstel.