De Verenigde Staten hebben het bidet en zijn spin-offs grotendeels genegeerd, maar hebben een alternatief product warm onthaald: doorspoelbare natte doekjes. Deze doekjes zijn een goedkope oplossing geworden voor veel van dezelfde problemen als het bidet, maar ze kosten het publiek veel meer.
Wetse doekjes of vochtige doekjes waren een uitvinding uit het midden van de vorige eeuw, gebruikt voor alles van luiervervanging tot rommelige barbecueparty’s. Maar het was pas in het begin van de jaren 2000 dat grote bedrijven zoals Procter & Gamble succes hadden met het op de markt brengen van deze doekjes als vervanging of opvolger van toiletpapier. Vandaag zijn deze vochtige doekjes uitgegroeid tot een industrie van 2,2 miljard dollar. De markt is zo groot dat er drie op mannen gerichte doekjes zijn ontstaan, Bro Wipes, Dude Wipes en One Wipe Charlies, die zichzelf positioneren als door testosteron gevoede tegenhangers van gefeminiseerde bidets en hygiëneproducten. Ze zijn zelfs opgedoken in de muziek, met inbegrip van een rap-nummer van Cam’ron waarin het refrein – “Go get ya wet wipes” – is een prompt voor het opfrissen voor de seks.
Terwijl doekjes zijn veel toegankelijker dan washlets, kost een fractie van de super-drones (een 252-pack kost $ 9,92), maar ze hebben ook grote schade aan rioolstelsels. Eenmaal doorgespoeld, klonteren de doekjes samen met vet uit etensresten en kunnen zo zogenaamde “fatbergs” vormen – verstoppingen in de vorm van ijsbergs die een heel systeem kunnen verstoppen. Het verwijderen van een vetberg en het uitvoeren van de nodige reparaties kan ongelooflijk duur zijn; in Londen kostte een vetberg van 10 ton de stad in 2015 600.000 dollar. En afgelopen september ontdekte de stad er nog een van ongeveer 140 ton, die wel eens 10 keer zoveel zou kunnen kosten om te verwijderen.
Deze problemen hebben geleid tot rechtszaken, wetgeving rond de term “doorspoelbaar” en, in mei 2015, de verwijdering door de Federal Trade Commission van een bepaald merk doekjes, gemaakt door NicePak, dat onveilig werd geacht voor riolen. Milieugroepen hebben natte doekjes ook luidkeels veroordeeld vanwege hun plastic vezels, die volgens hen bijdragen aan de overvloed aan afval dat in de oceaan drijft en schadelijk zijn voor het leven in zee.
Gezien deze nadelen, zijn Amerikanen klaar om deze wegwerpoplossing op te geven en eindelijk een eenvoudige sprenkel met water te omarmen? Miki Agrawal, de oprichter van Thinx, zegt van wel. Agrawal heeft de aandacht getrokken met haar Thinx-slips, een milieubewust alternatief voor tampons en maandverband. Thinx kreeg kritiek te verduren wegens onzedelijkheid voor sommige van haar advertenties (wat in zekere zin bewijst dat het stigma rond menstruatie nog springlevend is), en het bedrijf kreeg een enorme klap toen Agrawal werd beschuldigd van seksuele intimidatie. Maar de pers over het product zelf was over het algemeen positief – vooral onder millennials.
Nu steunt Agrawal, samen met andere investeerders, een toilethulpstuk genaamd Tushy, dat een klein watertuitje onder de rand toevoegt. Het komt neer op een sproeistraal bevestigd aan een standaard toiletbril – er is geen aparte wastafel of nieuwerwetse toiletbril functies – maar voor $ 69, zou het de Goldilocks middenweg tussen high-end toiletten en vuil-goedkope doekjes zijn. Arnold Cohen had moeite met het adverteren van zijn Sitzbath, maar marketing is veranderd sinds de jaren 1960. Tushy’s website heeft geen last van eufemismen en zegt duidelijk dat zijn product “voor mensen die poepen” is. Op de homepage staat: “Veeg je kont niet langer af, maar was hem met Tushy”, en er wordt onomwonden gesteld: “Als er een vogel op je poepte, zou je hem dan afvegen? Nee, je zou het eraf wassen.”
Met deze openhartigheid, in combinatie met een gestroomlijnd webdesign en een spraakzame blog, richt Tushy zich op de vrouwelijke millennialmarkt die zo goed reageerde op Thinx. Als Tushy slaagt, zal het laten zien dat het bidet kan worden omarmd om de redenen waarom het ooit werd gemeden: de vrouwelijke associaties. En misschien, nu het eindelijk de Atlantische Oceaan oversteekt, kan het ook de genderkloof overbruggen.