De Rozenkruisers Orde, AMORC is internationaal bekend onder haar traditionele en authentieke titel, de Oude Mystieke Orde Rosae Crucis, waarvan het acroniem “AMORC” is afgeleid. De Ancient Mystical Order Rosae Crucis is de Latijnse vorm van de naam van de organisatie, die letterlijk vertaald de Oude Mystieke Orde van het Rozenkruis betekent. Er is geen religieuze connotatie verbonden aan dit symbool; het symbool van het Rozenkruis dateert van voor het Christendom. Het kruis staat symbolisch voor het menselijk lichaam en de roos voor het zich ontvouwende bewustzijn van het individu.
Samen staan de roos en het kruis voor de ervaringen en uitdagingen van een doordacht leven dat goed wordt geleefd. Door onze naam en ons symbool vertegenwoordigen wij dus de oude broederschap van Rozenkruisers, die de ware tradities van de Rozenkruisersbewegingen van de afgelopen eeuwen tot op de dag van vandaag voortzet.
De geschiedenis van de Rozenkruisersorde, AMORC, kan worden onderverdeeld in twee algemene classificaties: traditioneel en chronologisch. De traditionele geschiedenis bestaat uit mystieke allegorieën en fascinerende legenden die eeuwenlang mondeling zijn doorgegeven. De chronologische verslagen van de Rozenkruisers zijn gebaseerd op specifieke data en verifieerbare feiten.
Onze Wortels in de Oude Wereld
De Rozenkruisersbeweging, waarvan de Rozenkruisersorde, AMORC, de meest prominente moderne vertegenwoordiger is, heeft haar wortels in de mysterie tradities, filosofie en mythen van het oude Egypte die teruggaan tot ongeveer 1500 voor Christus In de oudheid verwees het woord “mysterie” naar een speciale gnosis, een geheime wijsheid. Duizenden jaren geleden werden in het oude Egypte selecte lichamen of scholen gevormd om de mysteries van het leven te onderzoeken en de geheimen van deze verborgen wijsheid te leren kennen. Alleen oprechte studenten, die een verlangen naar kennis aan de dag legden en aan bepaalde tests voldeden, werden waardig geacht om in deze mysteries te worden opgenomen. In de loop der eeuwen voegden deze mysteriescholen een inwijdingsdimensie toe aan de kennis die zij overdroegen.
Verder wordt van oudsher verteld dat de eerste leden-studenten van de Orde bijeenkwamen in afgezonderde kamers in prachtige oude tempels, waar zij als kandidaten werden ingewijd in de grote mysteriën. Hun mystieke studies kregen daarna een meer besloten karakter en werden uitsluitend gehouden in tempels die voor dat doel waren gebouwd. Volgens de Rozenkruisers waren de grote piramiden van Gizeh het heiligst in de ogen van de ingewijden. In tegenstelling tot wat historici beweren, vertelt onze traditie dat de piramiden van Gizeh niet werden gebouwd om de graven van farao’s te zijn, maar eigenlijk plaatsen van studie en mystieke inwijding waren. De mysteriescholen ontwikkelden zich in de loop der eeuwen geleidelijk tot grote centra van leren, die studenten uit de hele bekende wereld aantrokken.
Pharao Thutmose III, die van 1500 tot 1447 v. Chr. over Egypte heerste, organiseerde de eerste esoterische school van ingewijden, gebaseerd op principes en methoden die vergelijkbaar zijn met die welke vandaag de dag worden voortgezet door de Rozenkruisers Orde, AMORC. Tientallen jaren later werd farao Amenhotep IV ingewijd in de geheime school. Deze meest verlichte farao – de eerste monotheïst in de geschiedenis – werd zo geïnspireerd door de mysterieleer dat hij een geheel nieuwe richting gaf aan de Egyptische religie en filosofie. Hij stichtte een religie waarin de Aton, de zonneschijf, werd erkend als het symbool van de enige godheid – het fundament van het leven zelf, het symbool van Licht, Waarheid en Vreugde – en veranderde zijn naam in Echnaton om deze nieuwe ideeën weer te geven. En hoewel de vroegere godsdienst later werd hersteld, werd het mystieke idee in het bewustzijn van de mensheid geprent, en zijn vlam is nooit gedoofd.
Eeuwen later reisden Griekse filosofen zoals Thales en Pythagoras, de Romeinse filosoof Plotinus, en anderen, naar Egypte en werden ingewijd in de mysteriescholen. Daarna brachten zij hun geavanceerde kennis en wijsheid naar de Westerse wereld. Hun ervaringen zijn de eerste verslagen van wat uiteindelijk uitgroeide en bloeide tot de Rozenkruisers Orde. De naam van de Orde, zoals die nu bekend is, zou pas veel later komen. De Rozenkruizers hebben echter altijd hun erfenis van oude symboliek en principes in stand gehouden.
Oege Europese begin
Het was in de tijd van Karel de Grote (742-814) dat de Franse filosoof Arnaud de mystieke leringen in Frankrijk introduceerde, en van daaruit verspreidden zij zich over een groot deel van West Europa. In heel middeleeuws Europa werd mystieke kennis vaak noodzakelijkerwijs in symboliek gegoten of vermomd en verborgen in de liefdesliederen van Troubadours, de formules van Alchemisten, het symbolische systeem dat bekend staat als de Qabala, en de rituelen van Ridderorden.
Terwijl een groot deel van middeleeuws Europa in duisternis lag, bewaarde de zeer geavanceerde Arabische beschaving een groot deel van de mystieke leringen door middel van teksten die rechtstreeks vertaald waren uit de grote bibliotheken van de oude wereld, zoals de Bibliotheek van Alexandrië in Egypte. Filosofie, geneeskunde, wiskunde en alchemie waren allemaal belangrijke onderwerpen die in deze bibliotheken werden bewaard en later via de Arabieren naar Europa werden overgebracht.
Alchemie – de kunst van het transmuteren – werd bekend door de Grieken van Alexandrië. Vervolgens werd zij geïntroduceerd bij de Arabieren, die deze kunst en voorloper van de scheikunde vervolgens naar Europa overbrachten. De alchemisten hebben een grote rol gespeeld in de vroege geschiedenis van de Rozenkruisersorde. Terwijl vele alchemisten geïnteresseerd waren in het maken van goud, hielden sommigen zich meer bezig met de transmutatie van het menselijk karakter. Europese alchemisten en Tempeliers, in contact met de Arabische beschaving ten tijde van de Kruistochten, brachten veel van deze wijsheid naar het Westen. In Europa trachtten de transcendentale alchemisten – mystici en filosofen – de basiselementen van het menselijk karakter te transmuteren tot de meer nobele deugden en de wijsheid van het goddelijke zelf in het individu vrij te maken. Enkele van de bekende alchemisten die ook Rozenkruisers waren of nauw met hen verbonden waren, waren Albertus Magnus, Roger Bacon, Paracelsus, Cagliostro, Nicholas Flamel, en Robert Fludd.
Zoals het oude gezegde luidt: “De waarheid zal u vrij maken.” Bijgevolg werden zij die naar de waarheid zochten en deze aan hun medemensen probeerden uit te leggen, het voorwerp van vervolging door tirannieke heersers of bekrompen religieuze systemen. Eeuwenlang moest de Orde, door het gebrek aan vrijheid van denken, zich onder verschillende namen verbergen. In alle tijden en plaatsen echter heeft de Orde nooit haar activiteiten gestaakt, haar idealen en leringen bestendigd, direct of indirect deelgenomen aan de vooruitgang van de kunsten, wetenschappen en de beschaving in het algemeen, en altijd de gelijkheid van mannen en vrouwen en de ware solidariteit van de gehele mensheid benadrukt.
Toen de Renaissance in Europa losbarstte met een flits van nieuwe belangstelling voor kunsten en wetenschappen, luidde een mysterieuze publicatie, gedrukt in het Duitsland van de 17e eeuw en genaamd de Fama Fraternitatis, een hernieuwde belangstelling in voor het Rozenkruisendom in heel Europa. De Fama introduceert Christian Rosenkreuz, een mythisch figuur die zou hebben gereisd naar centra van geleerdheid in het Nabije Oosten en die de personificatie was van de hernieuwde belangstelling voor esoterische studies en mystiek leren.
Als onderdeel van deze grote vernieuwing gaf de vermaarde Sir Francis Bacon (1561-1626), Engels filosoof, essayist en staatsman, leiding aan de Rozenkruisersorde en haar activiteiten zowel in Engeland als op het continent.
Over de Atlantische Oceaan
In de late zeventiende eeuw, volgens een plan dat oorspronkelijk was voorgesteld door Francis Bacon in The New Atlantis, werd een kolonie van Rozenkruisers leiders georganiseerd om de Rozenkruisers kunsten en wetenschappen in Amerika te vestigen. In 1694 maakten Rozenkruiser kolonisten de gevaarlijke reis over de Atlantische Oceaan in een speciaal gecharterd schip, de Sarah Maria, onder leiding van Johannes Kelpius, meester van een Rozenkruisers Lodge in Europa. Aangekomen in Philadelphia stichtten de kolonisten hun eerste nederzetting en later verhuisden zij verder naar het westen van Pennsylvania naar Ephrata. Deze rozenkruisersgemeenschappen leverden waardevolle bijdragen aan de opkomende Amerikaanse cultuur op het gebied van drukkunst, filosofie, wetenschappen en kunsten. Later waren vooraanstaande Amerikanen als Benjamin Franklin, Thomas Jefferson en Thomas Paine nauw verbonden met de Rozenkruisers. In feite speelden vele rozenkruisers een belangrijke rol in het grote alchemistische en sociale proces dat leidde tot de stichting van een nieuwe natie.
In de loop van de geschiedenis zijn er perioden geweest van grotere en kleinere activiteit van het rozenkruisersdom over de hele wereld. Hoewel inactief in Amerika gedurende de 19e eeuw, was de Orde zeer actief in Frankrijk, Duitsland, Zwitserland, Rusland, Spanje, en andere landen gedurende deze tijd.
In 1909 reisde de Amerikaanse zakenman en filosoof, H. Spencer Lewis, naar Frankrijk, waar hij naar behoren werd ingewijd in de Rozenkruisers Orde en werd gecharterd met de verantwoordelijkheid om de Rozenkruisers activiteit in Amerika te vernieuwen. Met H. Spencer Lewis als president, werd de Rozenkruisers Orde, AMORC, in 1915 opgericht in New York City. In 1927 verhuisde de Orde haar hoofdkwartier naar San Jose, Californië – de plaats van het huidige Rosicrucian Park.
In de afgelopen 90 jaar zijn honderdduizenden mensen student geweest van de Rosicruciaanse leer. Vanaf het begin hebben zowel mannen als vrouwen een gelijkwaardige rol gespeeld in de Rozenkruisersorde, zonder aanzien van godsdienst of ras.
Door de geschiedenis heen is een aantal vooraanstaande personen op het gebied van wetenschap en kunst in verband gebracht met de Rozenkruisersbeweging, zoals Leonardo da Vinci (1452-1519), Cornelius Heinrich Agrippa (1486-1535), Paracelsus (1493-1541), François Rabelais (1494-1553), Theresia van Avila (1515-1582), Johannes van het Kruis (1542-1591), Francis Bacon (1561-1626), Robert Fludd (1574-1637), Jacob Boehme (1575-1624), René Descartes (1596-1650), Blaise Pascal (1623-1662), Baruch Spinoza (1632-1677), Isaac Newton (1642-1727), Gottfried Wilhelm Leibnitz (1646-1716), Benjamin Franklin (1706-1790), Thomas Jefferson (1743-1826), Michael Faraday (1791-1867), Ella Wheeler Wilcox (1850-1919), Marie Corelli (1855-1924), Claude Debussy (1862-1918), Erik Satie (1866-1925), en Edith Piaf (1916-1963).
Het huidige Rozenkruiserserfgoed bestaat uit een enorme verzameling kennis die door de eeuwen heen tot ons is gekomen om het culturele en spirituele erfgoed van AMORC te verrijken. Aan de kennis die werd doorgegeven door de wijzen van het oude Egypte werden filosofische concepten toegevoegd die werden uitgedrukt door de grote denkers van het oude Griekenland, India en de Arabische wereld. Vervolgens werden enkele eeuwen later de mystieke voorschriften van de Rozenkruiser-alchemisten uit de Middeleeuwen geformuleerd, gevolgd door de enorme uitbreiding van kennis die plaatsvond vanaf de Renaissance tot heden.
De nieuwe grens
Zoals u ziet, zijn de Rozenkruiser-ideeën en ons unieke proces en methode van innerlijke ontwikkeling gedurende vele eeuwen ontwikkeld. Zo is een groot aantal mystieke wetten en principes die in onze monografieën worden uitgelegd, het product van de voortdurende studies en experimenten die mystici uit het verleden hebben uitgevoerd om de mysteries van de natuur en het universum te doorgronden.
In de eenentwintigste eeuw hebben wij sterk het gevoel dat deze leringen een steeds belangrijkere rol zullen spelen in de evolutie van de mensheid. Door de snelle technologische vooruitgang en de effecten daarvan op het milieu en de menselijke psyche, zijn mensen op zoek naar een innerlijke, altijd betrouwbare bron van kracht en evenwicht. Misschien grijpen we nu meer dan ooit naar begrip, naar mystieke verlichting, naar spirituele leiding, naar harmonie en vrede. Door haar unieke systeem van onderricht en haar humanitaire idealen biedt de Rozekruisersorde, AMORC, een baken van licht aan allen die antwoorden zoeken op de vragen des levens door dit innerlijke pad naar wijsheid te volgen.