De Amerikaanse schuld is de som van alle uitstaande schulden van de federale overheid. Op 1 oktober 2020 bedroeg de staatsschuld meer dan 27 biljoen dollar. Het Amerikaanse ministerie van Financiën houdt bij hoeveel de totale staatsschuld op dit moment bedraagt en dit cijfer verandert dagelijks. De schuldklok in New York houdt het ook bij.
Op ongeveer twee derde staat de schuld bij het publiek. De overheid is deze verschuldigd aan kopers van Amerikaanse schatkistpapier, waaronder particulieren, bedrijven en buitenlandse overheden.
Het resterende derde deel is schuld binnen de overheid. De schatkist is deze schuld verschuldigd aan haar verschillende departementen die effecten op overheidsrekeningen bezitten. De grootste eigenaar is de Sociale Zekerheid.
Deze staatsobligaties hebben jarenlang overschotten gekend en de federale overheid gebruikt deze overschotten om andere departementen te betalen. De komende twee decennia zullen deze overschotten opeisbaar worden als de babyboomers met pensioen gaan. Aangezien de sociale zekerheid en de trustfondsen de grootste bezitters zijn, is het antwoord op de vraag van wie de Amerikaanse schuld is, in feite het pensioengeld van iedereen.
De nationale schuld is groter dan wat Amerika in een heel jaar produceert. Deze hoge verhouding tussen de schuld en het bruto binnenlands product (BBP) vertelt investeerders dat het land wel eens problemen zou kunnen krijgen met het terugbetalen van de leningen. Dat is nieuw en zorgwekkend voor de VS. In 1988 bedroeg de schuld slechts de helft van de economische productie van Amerika.
Key Takeaways
- De Amerikaanse schuld is de totale federale financiële verplichting aan de overheid en intragouvernementele diensten.
- Social Security is een van de grootste schuldenaren van de Verenigde Staten.
- De Amerikaanse schuld is zo groot omdat het Congres zowel tekortuitgaven als belastingverlagingen blijft doorvoeren.
- Als er geen stappen worden ondernomen, komt het vermogen van de VS om zijn schuld terug te betalen in het geding, met alle gevolgen van dien voor de wereldeconomie.
Hoe de Amerikaanse schuld zo groot is geworden
De onderstaande grafiek toont de mijlpalen van de Amerikaanse schuld van 1989 tot 2020. De schuld is in die periode met meer dan 800% toegenomen. In oktober 2020 bedroeg de staatsschuld meer dan 27 biljoen dollar. Dit cijfer omvat zowel de schuld van het publiek als de intragouvernementele schuld.
Er zijn een paar belangrijke oorzaken voor de omvang van de staatsschuld.
Federale begrotingstekorten
De staatsschuld is een opeenstapeling van federale begrotingstekorten. Elk nieuw uitgavenprogramma en elke belastingverlaging draagt bij aan de schuld. Deze worden weergegeven in begrotingstekorten per president.
Het grootste tekort gaat naar president Obama. Hij voegde 8,3 biljoen dollar toe aan de schuld, een stijging van 70%. Dat is te danken aan het stimuleringspakket van de American Recovery and Reinvestment Act (ARRA), waarmee de financiële crisis van 2008 een halt werd toegeroepen. Hij heeft ook de belastingen verlaagd en de militaire uitgaven verhoogd.
Hoewel de staatsschuld onder Obama in dollars het meest is toegenomen, was het niet de grootste procentuele toename. Die eer gaat naar Franklin D. Roosevelt. Hij voegde tussen 1933 en 1945 slechts 236,1 miljard dollar toe, maar dat was wel een toename van 1.048%. Hij deed dit om de Grote Depressie te bestrijden en de VS voor te bereiden op deelname aan de Tweede Wereldoorlog aan het begin van de jaren veertig.
President Trump is de op een na grootste bijdrager aan de schuld. Vanaf 30 september 2020 heeft hij 6,7 biljoen dollar aan de schuld toegevoegd sinds de laatste begroting van Obama. Dit was slechts een stijging van 33%.
Meer dan $ 2 biljoen van de schuld die president Trump aan het totaal toevoegde, was afkomstig van stimuleringsuitgaven om gezinnen en bedrijven te helpen herstellen van de COVID-19 pandemie. De begrotingen van Trump voor het fiscale jaar voegden ook schuld toe voordat de pandemie toesloeg.
Social Security Trust Fund
Elke president leent uit het Social Security Trust Fund. Het fonds heeft meer inkomsten binnengehaald dan het nodig had via de loonbelasting van de babyboomers.
Dit geld had eigenlijk moeten worden geïnvesteerd om beschikbaar te zijn wanneer de babyboomers met pensioen zouden gaan. In plaats daarvan werd het fonds “uitgeleend” aan de regering om de hogere uitgaven te financieren. Deze renteloze lening hielp de rente op staatsobligaties laag te houden, waardoor meer schuldfinanciering mogelijk werd. Maar de lening moet worden terugbetaald door hogere belastingen als meer boomers met pensioen gaan.
Andere landen
Buitenlandse landen als China en Japan kopen schatkistpapier om hun exportopbrengsten in Amerikaanse dollars te beleggen.Zij lenen graag aan Amerika – hun grootste klant – zodat dat land hun exportproducten blijft kopen.
Lage rentetarieven
De Amerikaanse overheid heeft geprofiteerd van de lage rentetarieven. Ze zou geen begrotingstekorten kunnen blijven houden als de rentetarieven omhoog zouden schieten, zoals in Griekenland is gebeurd. Waarom zijn de rentes laag gebleven? Kopers van schatkistpapier vertrouwen erop dat Amerika de economische kracht heeft om hen terug te betalen. Tijdens recessies vergroten buitenlandse landen hun bezit aan schatkistcertificaten als veilige haveninvestering.
Het schuldenplafond
Het Congres stelt een plafond in voor de schuld, maar verhoogt dit regelmatig. Sinds 1960 heeft het Congres de Amerikaanse schuldlimiet 78 keer gewijzigd en er zullen er zeker nog meer volgen. President Donald Trump ondertekende de Bipartisan Budget Act van 2019 die de overheidsschuldlimiet opschort tot 31 juli 2021.
Hoe de grote Amerikaanse schuld de economie beïnvloedt
Op de korte termijn profiteren de economie en de kiezers van tekortuitgaven omdat ze economische groei en stabiliteit stimuleren. De federale overheid betaalt voor defensiematerieel, gezondheidszorg en de bouw van gebouwen, en sluit contracten met particuliere bedrijven die vervolgens nieuwe werknemers in dienst nemen. Deze nieuwe werknemers geven hun door de overheid gesubsidieerde loon uit aan benzine, levensmiddelen, nieuwe kleren, enzovoort, en dat stimuleert de economie. Hetzelfde effect treedt op bij werknemers die de federale overheid rechtstreeks in dienst neemt. Als onderdeel van de componenten van het BBP dragen de uitgaven van de federale overheid ongeveer 7% bij.
Op de lange termijn zouden de houders van de schuld grotere rentebetalingen kunnen eisen. Dit komt doordat de verhouding tussen schuld en BBP toeneemt en zij compensatie zouden willen voor het toegenomen risico dat zij niet worden terugbetaald.
Een verminderde vraag naar Amerikaanse Treasurys zou de rente kunnen doen stijgen en dat zou de economie vertragen.
Een lagere vraag naar schatkistpapier zet ook een neerwaartse druk op de dollar. De waarde van de dollar is gekoppeld aan de waarde van schatkistpapier. Als de dollar daalt, krijgen buitenlandse houders terugbetaald in een valuta die minder waard is. Daardoor daalt de vraag nog verder. Veel van deze buitenlandse houders zullen eerder geneigd zijn in hun eigen land te investeren. Op dat moment zouden de VS hogere rentebetalingen moeten doen.
Het Congres weet dat een schuldencrisis niet ver weg meer is. Over minder dan 20 jaar zal het Social Security Trust Fund niet genoeg hebben om de pensioenuitkeringen te betalen die aan de babyboomers zijn beloofd. Dat zou hogere belastingen kunnen betekenen zodra de hoge Amerikaanse schuld verdere leningen van andere landen onmogelijk maakt.