De IMDB Top 250 is een bron van onschatbare waarde voor filmliefhebbers. Men kan er een consensus vinden over de beste films ooit gemaakt. Maar wist je dat bijna een kwart van de films op de lijst door slechts tien mensen is geregisseerd? Sommige van de meest populaire regisseurs hebben een verbazingwekkende slagingskans om op de lijst te komen, één zelfs met een slagingspercentage van 80%. Kunt u al raden wie het is?
De sleutel om op de lijst te komen lijkt simpel te zijn. Er zijn beslist auteurs, maar niemand op deze lijst heeft een echt ontoegankelijke film op zijn naam staan. Dit zijn regisseurs van amusement; een etiket dat niet denigrerend bedoeld is, maar simpelweg om de populaire aantrekkingskracht van hun films aan te geven.
Van de top tien regisseurs in deze lijst zijn het alle tien mannen, en slechts twee zijn niet blank (Miyazaki en Kurosawa). Dit is representatief voor het gebrek aan diversiteit in filmwaardering en het patriarchale karakter van de wereld in het algemeen. In de hele IMDB Top 250 staat eigenlijk geen enkele film met een vrouwelijke regie. Toch is het kennen van de topregisseurs op deze lijst een slimme manier om een idee te krijgen van de mainstream filmcultuur. Dus, zonder verder oponthoud, lees verder om te zien wie de meeste films in de IMDB Top 250 heeft. We zullen elk van de films die ze op de lijst hebben in chronologische volgorde onderzoeken.
10. Quentin Tarantino (5 films)
Sinds zijn entree met Reservoir Dogs (#78) heeft Quentin Tarantino maar liefst vijf films in de Top 250 staan. Dat is een hele prestatie als je bedenkt dat hij pas negen films heeft gemaakt. Zijn vroege films, zoals het onthullende Pulp Fiction (#7), speelden zich af in een hedendaagse wereld die niet veel verschilt van de onze, met gangsters die snel en losjes praatten met een eindeloze stroom popcultuurreferenties.
Van zijn vroege trilogie films haalt alleen Jackie Brown de lijst niet – mogelijk omdat die vrij lang is, een zwarte vrouw (Pam Grier) in de hoofdrol heeft en gebaseerd is op een roman van Elmore Leonard, in plaats van een origineel Tarantino-scenario.
De regisseur deed er zes jaar het zwijgen toe voordat hij terugkeerde met de Kill Bill-saga – twee films met Uma Thurman in de hoofdrol als een onrechtvaardige vrouw die haar wraak neemt. De eerste film haalt de lijst (#174), terwijl de tweede er net buiten lijkt te vallen.
Opvallend genoeg staat het zeer spraakmakende Death Proof, dat als Tarantino’s moeilijkste film wordt beschouwd, niet in de lijst; terwijl zijn uiterst leuke historische herschrijvingen Inglorious Basterds (#98) en Django Unchained (#60) met gemak de Top 250 halen. The Hateful Eight, die tot drie uur duurt en zich voornamelijk op één locatie afspeelt, is begrijpelijkerwijs niet zo populair en haalt de lijst niet. Desondanks heeft Tarantino nog steeds een opmerkelijk succespercentage van 55% bij de IMDB Top 250.
9. Billy Wilder (5 films)
Een van de grootste schrijvers van dialogen in de business, Billy Wilder’s films hebben een cynische glans die eigenlijk een diepe bron van gevoel maskeren. Hij kon in bijna elk genre werken, van noir tot melodrama tot komedie. Hij was geen flitsende regisseur, maar zijn originele scenario’s vormden de basis van zijn films, waardoor ze tot de grootste vermaakswerken van Hollywoods oorspronkelijke Gouden Eeuw behoorden. Hij maakte meer dan 25 films in een carrière die meer dan 40 jaar omspande, en slaagt er in om er vijf in de IMDB Top 250 te krijgen.
De films in deze lijst laten zijn veelzijdigheid zien. Zijn eerste film die op de lijst komt is de keiharde noir Double Indemnity uit 1944 (#87), terwijl zijn tweede film het geweldige Hollywood meta-drama Sunset Boulevard (#54) is. Zeven jaar later keert hij terug op de lijst met het rechtbankdrama Witness for The Prosecution (#68), met een van de laatste en grootste sterrollen van Marlene Dietrich. Dan ronden de briljante komedies Some Like It Hot (#118) en The Apartment (#108) de lijst af. Interessant zijn de grote films die het niet halen.
Danks het feit dat hij de beste film won, komt zijn alcoholisme-drama The Lost Weekend niet voor op de lijst; evenmin als het donker cynische journalistiek drama Ace In The Hole; of het diep romantische Sabrina met zijn all star cast van Humphrey Bogart, Audrey Hepburn en William Holden.
8. Akira Kurosawa (5 films)
Akira Kurosawa is een van Japans grootste overstappers naar de wereld van de Amerikaanse cinema, dankzij de manier waarop het samoerai-genre westerse films als The Magnificent Seven en A Fistful of Dollars inspireerde, om nog maar te zwijgen van zijn invloed op Star Wars. Hij krijgt veel respect voor de manier waarop hij zoveel heeft beïnvloed dat goed is in de hedendaagse cinema, dankzij de manier waarop hij personages neerzet, met meerdere camera’s werkt en epische dramatische lijnen uitzet.
Zijn eerste film in de lijst, Rashomon (#111), is misschien wel zijn meest gedurfde. Hij vertelt hetzelfde verhaal vanuit verschillende perspectieven en compliceert onze notie van waarheid. Daarna volgt het drama Ikiru (#128) uit 1952, dat zelfs het hardste hart zou doen huilen.
Zijn grootste film, en de hoogst genoteerde niet-Engelstalige film in de IMDB Top 250, is Seven Samurai (#19), die het sjabloon vormde voor bijna elke “getting-the-gang-together”-film die ooit is gemaakt. Het maakte een ster van Toshirô Mifune, misschien wel een van de meest magnetische acteurs die ooit heeft geleefd. In de volgende film, Yojimbo (#114), draagt hij de film met het grootste gemak.
Kurosawa was ook de grootste bewerker van Shakespeare-stukken. Hoewel hij de taal niet woord-voor-woord adapteerde, hield hij de geest ervan in perfecte tandem. Zijn beste Shakespeare-bewerking was Ran (#133), waarin King Lear werd aangepast aan het middeleeuwse Japan. Niemand is sindsdien in de buurt gekomen van een betere Shakespeare-bewerking.
7. Charlie Chaplin (5 films)
De ster van de stomme film, Charlie Chaplin, creëerde en veredelde een personage van de zwerver waarmee hij de meest geliefde films maakte uit de begintijd van de cinema. Chaplin zou tientallen films maken, korte films en komedies, voordat hij een film maakte die de IMDB Top 250 waardig was met het geliefde The Kid (#100), een film die min of meer beschouwd wordt als het eerste geval van vermenging van tragedie en komedie. Uitgebracht in 1921, is het ook de oudste film in de IMDB Top 250. Hij heeft ook de op een na oudste film met The Gold Rush (#135), uitgebracht in 1925, een ronduit grappige voorstelling van een gewone man die het groot probeert te maken.
Zijn beste film, de romantische komedie City Lights, staat uitzonderlijk hoog voor een zeer oude film, met nummer 36. Zijn op een na best gewaardeerde film Modern Times (#39) laat aantoonbaar zijn beste stuntwerk zien in een briljante satire op het moderne geïndustrialiseerde leven. Hoewel talkies al bestonden sinds The Jazz Singer in 1927, hield hij zijn films stil tot 1936. Toen hij in 1940 met The Great Dictator (#53) eindelijk een “talkie” maakte, werd die alom geliefd vanwege een scène waarin hij nooit ophoudt met praten; een geweldige toespraak tegen de verschrikkingen van het fascisme.
6. Hayao Miyazaki (5 films)
De grootste animator aller tijden, misschien alleen achter Walt Disney (en daar valt over te twisten), Miyazaki’s handgetekende wonderen hebben het publiek geboeid sinds zijn debuut Het kasteel van Cagliostro in 1979.
Op onverklaarbare wijze komt The Caste of Cagliostro niet in de lijst voor, maar zijn volgende film, de eco-bewustwordingsfilm Nausicaä of the Valley of the Wind (#212) wel. Dit zou de eerste van vele films met een vrouwelijke hoofdrol zijn die succesvol is, wat hem vrij uniek maakt onder de filmmakers op deze lijst. Op dit moment staat Castle In The Sky ook op de lijst, hangend op nummer 250. Veel comfortabeler is misschien wel de beste kinderfilm ooit door zijn eenvoud en verwondering: My Neighbor Totoro op 131.
Hij komt de lijst weer binnen met Princess Mononoke (#64), die de eerste keer was dat hij computeranimatie gebruikte in een van zijn films. Daarna komt zijn hoogst gewaardeerde film op de lijst, Spirited Away, binnen op een opmerkelijk nummer 29, waarmee het de op drie na hoogst gewaardeerde niet-Engelstalige film op de lijst is, en de op een na hoogst gewaardeerde film met een vrouwelijke hoofdrol (na The Silence of The Lambs). De laatste film op de lijst is weer een film met een kasteel. Howl’s Moving Castle komt binnen op nummer 137.