In 1965, 20 jaar na het einde van de oorlog, werd op de plaats van het voormalige concentratiekamp de Dachau Concentration Camp Memorial Site opgericht. Naast de authentieke plaatsen van de gruweldaden zelf, herinneren dit museum, archief en bibliotheek de meer dan 600.000 jaarlijkse bezoekers aan de slachtoffers van de nazi-terreur.
Dachau Concentratiekamp
In 1933, het jaar waarin Hitler zichzelf tot rijkskanselier uitriep, gaf Heinrich Himmler opdracht tot de bouw van het kamp in Dachau – waarmee dit het eerste concentratiekamp van Duitsland werd. De hoofdverantwoordelijke voor de organisatie van het kamp, dat als blauwdruk diende voor alle latere concentratiekampen, was commandant Theodor Eicke, die het kamp beschreef als een “school voor geweld” voor leden van de SS.
In het begin werden vooral politieke gevangenen geïnterneerd in het concentratiekamp Dachau, maar met de invoering van de Neurenberger wetten op rassendiscriminatie in 1935 werd het net breder getrokken en kwamen ook groepen als migranten, homoseksuelen, Jehova’s Getuigen en, vanaf 1938, Sinti en Roma mensen en krijgsgevangenen in het kamp terecht. Tussen 1933 en 1945 werden meer dan 200.000 gevangenen uit 34 landen door de nazi’s gevangen genomen en in het concentratiekamp van Dachau vastgehouden.
Op 29 april 1945 werd het kamp definitief bevrijd door het Amerikaanse leger.
Oprichting van de gedenkplaats voor het concentratiekamp van Dachau
Na de oorlog werd het terrein van het concentratiekamp aanvankelijk door de geallieerden gebruikt als gevangenis en als opvangcentrum voor dakloze vluchtelingen. In 1965 werd een initiatief dat tien jaar eerder door voormalige gevangenen in het “Comité International de Dachau” was voorgesteld, eindelijk gerealiseerd in de vorm van een gedenkplaats. De Vrijstaat Beieren zorgde voor de financiering.
Bezoekers kunnen in het museum een permanente tentoonstelling bezichtigen, de bunker (ooit een gevangenis in het voormalige boerderijgebouw), een gereconstrueerde gevangenisbarak en het crematorium. De katholieke Agonie-kapel, de evangelische Verzoeningskerk, een Joodse gedenkplaats en de “Internationale Cenotaaf” die in 1968 op het voormalige verzamelpunt werd opgericht door de beeldhouwer Nandor Glid, dienen allemaal ter herinnering.
Voor openingstijden en toegangsprijzen verwijzen wij u naar de oorspronkelijke website.