De Church of England, of Anglicaanse Kerk, is de primaire staatskerk in Engeland, waar de begrippen kerk en staat met elkaar verbonden zijn. De Church of England wordt beschouwd als de oorspronkelijke kerk van de Anglicaanse gemeenschap, die meer dan 85 miljoen mensen in meer dan 165 landen vertegenwoordigt. Hoewel de kerk veel van de gebruiken van het rooms-katholicisme handhaaft, omarmt zij ook fundamentele ideeën die tijdens de protestantse reformatie zijn aangenomen. De laatste jaren wordt de Church of England gezien als een van de meer progressieve sekten van het christendom en staat zij bekend om haar relatief liberale beleid, zoals het toestaan van de wijding van vrouwen en homoseksuele priesters.
Kerk van Engeland Feiten
- De Britse monarch wordt beschouwd als de hoogste bestuurder van de kerk. Naast andere voorrechten heeft hij of zij de bevoegdheid om de benoeming van aartsbisschoppen en andere kerkleiders goed te keuren.
- De Kerk van Engeland stelt dat de Bijbel de belangrijkste grondslag is van alle christelijk geloof en denken.
- Volgelingen omarmen de sacramenten van doopsel en heilige communie.
- De Kerk beweert zowel katholiek als gereformeerd te zijn. Zij houdt vast aan de leer van de vroegchristelijke doctrines, zoals de Geloofsbelijdenis van de Apostelen en de Geloofsbelijdenis van Nicea. De Kerk respecteert ook de 16e-eeuwse ideeën van de Protestantse Reformatie, die zijn vastgelegd in teksten als de Negenendertig Artikelen en het Book of Common Prayer.
- De Church of England handhaaft een traditioneel katholiek ordesysteem dat gewijde bisschoppen, priesters en diakens omvat.
- De Kerk volgt een bisschoppelijke regeringsvorm. Ze is verdeeld in twee provincies: Canterbury en York. De provincies zijn onderverdeeld in bisdommen, die door bisschoppen worden geleid en parochies omvatten.
- De aartsbisschop van Canterbury wordt beschouwd als de hoogste geestelijke in de kerk.
- De bisschoppen van de kerk spelen een wetgevende rol in Groot-Brittannië. Zesentwintig bisschoppen zitten in het Hogerhuis en worden de “Lords Spiritual” genoemd.
- In het algemeen omarmt de Kerk een manier van denken die de Schrift, de traditie en de rede omvat.
- De Kerk van Engeland wordt soms aangeduid als de Anglicaanse Kerk en maakt deel uit van de Anglicaanse Gemeenschap, die sekten zoals de Protestantse Episcopale Kerk bevat.
- Elk jaar bezoeken ongeveer 9,4 miljoen mensen een kathedraal van de Kerk van Engeland.
- In de afgelopen jaren kregen vrouwen en homoseksuelen de kans om deel te nemen aan de leidinggevende functies van de kerk.
Geschiedenis van de Kerk van Engeland
De vroegste oorsprong van de Kerk van Engeland gaat terug tot de invloed van de Rooms-Katholieke Kerk in Europa tijdens de 2e eeuw.
De officiële vorming en identiteit van de kerk worden echter doorgaans geacht te zijn begonnen tijdens de Reformatie in Engeland in de 16e eeuw. Koning Hendrik VIII (beroemd om zijn vele echtgenotes) wordt beschouwd als de stichter van de Kerk van Engeland.
Hen Hendrik VIII
Hen Hendrik VIII verbrak de banden met de paus in de jaren 1530 nadat de katholieke kerk hem niet toestond zijn huwelijk met zijn eerste vrouw, Catharina van Aragon, die geen mannelijke erfgenamen had voortgebracht, nietig te verklaren.
Henry nam de Act of Succession en de Act of Supremacy aan, die hem in wezen tot het opperste hoofd van de Kerk van Engeland verklaarden.
Na Henry’s dood vonden protestantse hervormingen hun weg naar de kerk tijdens het bewind van Edward VI. Maar toen Edwards halfzuster, Mary, in 1553 de troon besteeg, vervolgde zij de protestanten en omarmde traditionele rooms-katholieke idealen.
Toen Elizabeth I in 1558 koningin werd, herleefde de Kerk van Engeland echter. Het Book of Common Prayer en de Thirty-Nine Articles of Religion werden belangrijke teksten waarin de morele leer en de beginselen van de eredienst werden uiteengezet.
Kerkelijke bewegingen
De puriteinse beweging in de 17e eeuw leidde tot de Engelse Burgeroorlogen en het Gemenebest. In deze tijd werden de Church of England en de monarchie onderdrukt, maar beide werden in 1660 weer hersteld.
De 18e eeuw bracht de Evangelische beweging, die de protestantse gebruiken van de kerk bevorderde. Omgekeerd benadrukte de Oxford-beweging in de 19e eeuw het rooms-katholieke erfgoed.
Deze twee stromingen en hun filosofieën zijn in de kerk blijven bestaan en worden soms aangeduid als “Low Church” en “High Church.”
Sinds de 20e eeuw is de Church of England actief in de oecumenische beweging, die ideeën van wereldwijde christelijke eenheid bevordert.
Church of England in America
Veel van de vroege Amerikaanse kolonisten waren Anglicaanse puriteinen. Tijdens het koloniale tijdperk richtte de Anglicaanse Kerk vestigingen op in Virginia, New York, Maryland, North Carolina, South Carolina en Georgia.
Na de Amerikaanse Revolutie werd de Anglicaanse Kerk een onafhankelijke organisatie in de Verenigde Staten en noemde zichzelf de Protestantse Episcopale Kerk.
De Episcopale Kerk, USA, is de officiële organisatie van de Anglicaanse Communie in de Verenigde Staten. Zij heeft sinds 1785 zelfbestuur en telt ongeveer 1,9 miljoen leden.
Vrouwen en homo’s in de Church of England
In 1992 stemde de Church of England voor de wijding van vrouwen tot priester. Dit besluit leidde tot discussie binnen de klerikale gemeenschap, maar opende ook de deur voor verdere emancipatie van vrouwen binnen de kerkelijke hiërarchie.
In de daaropvolgende jaren werden verschillende pogingen ondernomen om vrouwen bisschop te laten worden, maar veel daarvan werden verpletterd door de oppositie.
Eindelijk, in 2014, nam de kerk een wetsvoorstel aan om vrouwen tot bisschop te wijden. De aartsbisschoppen van Canterbury en van York – de meest elitaire functionarissen van de kerk – keurden het wetsvoorstel later dat jaar goed. De eerste vrouwelijke bisschop van de Kerk van Engeland, ds. Libby Lane, werd in januari 2015 gewijd.
Sinds 2005 staat de Kerk van Engeland de wijding van homoseksuele priesters toe, onder de voorwaarde dat ze celibatair blijven. Homoseksuelen in celibataire burgerlijke verbintenissen mochten in 2013 bisschop worden.
Ook nam het Lagerhuis in 2013 wetgeving aan om huwelijken tussen mensen van hetzelfde geslacht te legaliseren, maar stond de Kerk van Engeland niet toe om ze uit te voeren.
Velen beschouwen de verheffing door de Kerk van Engeland van vrouwen en homo’s in de geestelijkheid als baanbrekende en langverwachte vooruitgang. Anderen in de kerk beschouwen het als heiligschennis en godslastering.
Hoewel het debat voortduurt, zijn deskundigen het erover eens dat de Church of England de weg heeft vrijgemaakt voor gesprekken over het uitbreiden van gender en seksuele geaardheid rollen binnen het christendom.