-
Grote tekstgrootteGrote tekstgrootteReguliere tekstgrootte
Wat is Chronische Myeloïde Leukemie?
Chronische myeloïde (mye-eh-LAH-jeh-nis) leukemie is een vorm van leukemie die zich ontwikkelt in het beenmerg, het zachte sponsachtige gebied in de botten.
Het begint in vroege myeloïde (MYE-eh-loyd) cellen, dat zijn bloedcellen die meestal uitgroeien tot witte bloedcellen. Deze myeloïde cellen rijpen niet normaal uit tot witte bloedcellen. In plaats daarvan verzamelen ze zich in grote aantallen in het beenmerg en het bloed.
Chronische myeloïde leukemie staat ook bekend als chronische myeloïde leukemie.
Wat veroorzaakt chronische myeloïde leukemie?
Een chromosomaal probleem veroorzaakt chronische myeloïde leukemie. Chromosomen bevatten stukjes DNA die genen worden genoemd. Er zijn 23 paar chromosomen.
CML ontstaat wanneer een stuk van een chromosoom afbreekt en zich aan een deel van een ander chromosoom hecht. De combinatie van de twee chromosomen vormt een abnormaal gen dat bekend staat als BCR-ABL. Dit gen stuurt het lichaam vervolgens aan om te veel abnormale witte bloedcellen te maken.
Wie krijgt chronische myeloïde leukemie?
Chronische myeloïde leukemie is zeer zeldzaam bij kinderen. Elk jaar wordt bij slechts ongeveer 150 kinderen in de Verenigde Staten de diagnose CML gesteld.
Hoewel onderzoekers weten welke genen betrokken zijn bij de ontwikkeling van CML, weten zij nog niet waarom sommige mensen het krijgen en anderen niet.
Wat zijn de symptomen & Symptomen van chronische myeloïde leukemie?
Chronische myeloïde leukemie heeft de neiging langzaam voort te gaan. Dus in het begin kan een kind weinig of geen symptomen hebben. In feite kan het maanden of zelfs jaren duren voordat zich symptomen ontwikkelen.
De symptomen van alle vormen van leukemie zijn over het algemeen hetzelfde en omvatten:
- veel infecties krijgen (zoals of tonsillitis) omdat de witte bloedcellen infecties niet zoals gewoonlijk bestrijden
- vermoeidheid en zwakte door infecties
- opgezwollen lymfeklieren door kankercellen die zich daarin verzamelen
- koorts door infecties
- moeilijke blauwe plekken of bloedingen omdat het beenmerg niet genoeg
plaatjes
aanmaakt (cellen die helpen bij de bloedstolling)
- bot- en gewrichtspijn omdat het beenmerg vol zit met abnormale cellen
- buikpijn en zwelling veroorzaakt door abnormale bloedcellen die zich ophopen in organen zoals de nieren, lever en milt
Hoe wordt chronische myeloïde leukemie gediagnosticeerd?
Omdat de symptomen bij chronische myeloïde leukemie soms pas na geruime tijd beginnen, kunnen artsen de leukemie vinden wanneer een kind om andere redenen een routinebloedonderzoek ondergaat.
Als artsen CML vermoeden, zullen ze meer onderzoeken bestellen, zoals:
- Bloedonderzoek. Tests zoals een volledig bloedbeeld, lever- en nierfunctiepanels en bloedchemie kunnen belangrijke informatie opleveren over het aantal normale bloedcellen en hoe goed de organen werken. De vorm en grootte van de bloedcellen worden met een microscoop gecontroleerd.
- Beeldvormend onderzoek. Dit kan een röntgenfoto, CT-scan, MRI of echografie zijn. Deze kunnen zien of er een massa leukemiecellen in de borst is die de ademhaling of bloedsomloop kan beïnvloeden. Zij kunnen ook andere mogelijke oorzaken van de symptomen van het kind uitsluiten.
- Beenmergaspiratie en biopsie. De arts steekt een naald in een groot bot, meestal de heup, en verwijdert een kleine hoeveelheid beenmerg. Vervolgens doet het laboratorium deze tests op het beenmergmonster:
- Flowcytometrietests. De artsen bekijken de kankercellen en stellen vast om welk type leukemie het gaat. Dit is belangrijk omdat de behandeling verschilt naargelang het type.
- Genetische tests. Door naar het bloed of beenmerg te kijken, controleren artsen op veranderingen in de genen. De veranderingen kunnen artsen helpen bij het uitzoeken van de beste behandeling.
- Weefsel typering of HLA (human leukocyte antigen) typering. Als een kind een stamceltransplantatie (beenmergtransplantatie) nodig heeft, helpt deze test artsen bij het vinden van een geschikte stamceldonor. Het werkt door de eiwitten op het oppervlak van de bloedcellen van een kind te vergelijken met de eiwitten op de cellen van een potentiële donor. Hoe meer HLA-markers een kind en donor delen, hoe groter de kans dat een transplantatie succesvol zal zijn.
Hoe wordt chronische myeloïde leukemie behandeld?
De behandeling van CML hangt af van zaken als:
- het stadium van de leukemie (in een vroeg of een later stadium)
- het aantal kankercellen in het lichaam
- hoe goed de lever, nieren en milt werken
Deze informatie, in aanvulling op de leeftijd en algemene gezondheid van een kind, helpt artsen bij het ontwikkelen van behandelplannen die kunnen bestaan uit:
- Gerichte therapie. Bij deze behandeling worden medicijnen gebruikt om de kankercellen op te sporen en aan te vallen zonder de normale cellen te beschadigen. Deze geneesmiddelen, tyrosinekinaseremmers (TKI’s) genoemd, richten zich op de kankercellen in CML en worden meestal gebruikt als eerste behandeling voor patiënten met vroege CML.
- Chemotherapie. Dit is het gebruik van speciale geneesmiddelen om kankercellen te doden. Sommige worden in combinatie gebruikt om de cellen op verschillende manieren aan te vallen.
- In zeldzame gevallen een stamceltransplantatie (beenmergtransplantatie). Hierbij worden kankercellen en normale beenmerg- en immuunsysteemcellen vernietigd met hooggedoseerde chemotherapie en vervolgens worden gezonde donorstamcellen in het lichaam gebracht. De nieuwe stamcellen kunnen weer een gezonde bloedtoevoer en een gezond immuunsysteem opbouwen.
Het doel is remissie, dat wil zeggen wanneer er geen aanwijzingen meer zijn dat er kankercellen in het lichaam aanwezig zijn. Vervolgens gebruiken artsen tyrosinekinaseremmers om het kind in remissie te houden en de kankercellen te blijven doden. Het kankerteam controleert regelmatig hoe de chemotherapie werkt door bloedonderzoek te doen en te meten hoeveel abnormale genen er nog in het bloed aanwezig zijn.
Het vooruitzicht