De tekenen van regenrot zijn onmiskenbaar: Een paar uur nadat het paard uit de regen is gekomen, begint de vacht van het paard in een vreemd patroon overeind te staan, omzoomd door de “druppellijn” van de regenafvoer of in vlekken. Als je het begint glad te strijken, voel je een stralende hitte en je paard deinst terug voor je aanraking. De volgende dag zijn er gevoelige, strakke korsten verschenen op de plekken waar de regen zich concentreerde op zijn rug en flanken, waardoor je paard een ellendig zooitje is geworden. De boosdoener? Regenrot.
Regenrot wordt veroorzaakt door Dermatophilus spp., bacteriën die normaal gesproken zonder gevolgen in de paardenvacht leven. Echter, een regenbui gevolgd door langzaam drogende, vochtige omstandigheden stelt het organisme in staat zich te vermenigvuldigen, waardoor de haarfollikels en de huid van de getroffen paarden geïrriteerd raken.
De korstvorming, die in ernst kan variëren van een licht “gepeper” tot een aaneengesloten pijnlijk vel, volgt het afvloeiingspatroon van het water over de rug en het stuitje van het paard. Hoe eerder je regenrot ontdekt, hoe gemakkelijker het zal zijn om je paard het ongemak en de cosmetische problemen die ermee gepaard gaan te besparen. Een korte kuur met penicilline injecties, gestart bij de eerste tekenen van een verheven vacht, lost het probleem op zonder haaruitval. Als u begint met penicilline nadat de korsten verschijnen, zal de behandeling nog steeds effectief zijn, maar de genezing zal langer duren. Zonder behandeling duurt het één tot vier weken, afhankelijk van de omvang en ernst van de korstjes.
Naarmate de genezing vordert, moet u de neiging weerstaan om aan de korstjes te pulken, want ze zijn erg pijnlijk en kunnen bloeden. Maak ze in plaats daarvan zacht met minerale olie en laat ze vanzelf loskomen. Breng vervolgens een milde medicinale shampoo aan en wrijf de korstjes voorzichtig los met uw vingertoppen. Als de korstjes niet gemakkelijk loskomen, olie ze dan opnieuw in.
Regenrot voorkomen is een kwestie van goede verzorging. Een vuile vacht bevat natuurlijk meer organismen en meer huidresten om ze te voeden. Tweemaal per week of vaker borstelen of stofzuigen beperkt meestal de incidentie en de ernst van regenrot. Sommige paarden zijn echter bijzonder vatbaar en moeten tegen nat weer worden beschermd om toekomstige aanvallen in de daaropvolgende maanden te voorkomen. Om de verspreiding van regenrot te voorkomen, mogen borstels, tuig en dekens van besmette paarden niet worden gedeeld.