Wat veroorzaakt inwendige en uitwendige aambeien en eenvoudige manieren om ze te behandelen
Aambeien worden meestal veroorzaakt door verhoogde druk als gevolg van zwangerschap, overgewicht, of inspanning tijdens de stoelgang. Op middelbare leeftijd zijn aambeien vaak een blijvende klacht. Op 50-jarige leeftijd heeft ongeveer de helft van de bevolking een of meer van de klassieke symptomen, waaronder pijn in het rectum, jeuk, bloeden en mogelijk een verzakking (aambeien die door het anale kanaal steken). Hoewel aambeien zelden gevaarlijk zijn, kunnen ze een terugkerende en pijnlijke indringer zijn. Gelukkig kunnen we veel doen aan aambeien.
Wat zijn aambeien?
In zekere zin heeft iedereen aambeien (of aambeien), de kussenachtige clusters van aderen die net onder de slijmvliezen liggen die het onderste deel van het rectum en de anus bekleden. De aandoening die de meesten van ons aambeien (of aambeien) noemen, ontstaat wanneer deze aderen gezwollen en gezwollen zijn, zoals spataderen in de benen. Omdat de betrokken bloedvaten voortdurend moeten vechten tegen de zwaartekracht om het bloed weer naar het hart te krijgen, geloven sommige mensen dat aambeien deel uitmaken van de prijs die we betalen voor het feit dat we rechtop levende wezens zijn.
Er zijn twee soorten aambeien: inwendige aambeien, die in het lagere rectum voorkomen, en uitwendige aambeien, die onder de huid rond de anus ontstaan. Uitwendige aambeien zijn het meest oncomfortabel, omdat de bovenliggende huid geïrriteerd raakt en erodeert. Als zich een bloedstolsel vormt in een uitwendige aambei, kan de pijn plotseling en hevig zijn. U kunt een knobbel rond de anus voelen of zien. Het stolsel lost meestal op, waardoor overtollige huid (een skin tag) achterblijft, die kan jeuken of geïrriteerd kan raken.
Inwendige aambeien zijn meestal pijnloos, zelfs als ze een bloeding veroorzaken. U ziet dan bijvoorbeeld helderrood bloed op het toiletpapier of druppelend in de toiletpot. Inwendige aambeien kunnen ook prolapseren, of buiten de anus uitsteken, wat verschillende potentiële problemen veroorzaakt. Wanneer een aambei uitsteekt, kan hij kleine hoeveelheden slijm en kleine ontlastingdeeltjes verzamelen die een irritatie kunnen veroorzaken die pruritus ani wordt genoemd. Constant afvegen om de jeuk te verlichten kan het probleem verergeren.
Inwendige en uitwendige aambeien
Aambeien zijn uitgezette bloedvaten die ofwel uitwendig (rond de anus) ofwel inwendig (in het lagere rectum) ontstaan.
Wat zijn de oorzaken van aambeien?
Aambeien worden meestal veroorzaakt door chronische constipatie, inspanning tijdens de stoelgang en langdurig op het toilet zitten – allemaal factoren die de bloedstroom van en naar het gebied belemmeren, waardoor het bloed zich verzamelt en de bloedvaten groter worden. Dit verklaart ook waarom aambeien vaak voorkomen tijdens de zwangerschap, wanneer de uitdijende baarmoeder op de aderen drukt.
Echter onderzoek toont aan dat patiënten met aambeien vaak een hogere rusttonus van het anale kanaal hebben – dat wil zeggen dat de gladde spieren van het anale kanaal doorgaans strakker zijn dan gemiddeld (zelfs wanneer ze zich niet inspannen). Constipatie draagt bij aan deze problemen, omdat het spannen tijdens een stoelgang de druk in het anale kanaal verhoogt en de aambeien tegen de sluitspier duwt. Ten slotte kunnen de bindweefsels die aambeien ondersteunen en op hun plaats houden, verzwakken met de leeftijd, waardoor aambeien kunnen uitpuilen en prolaps kunnen vertonen.
Aambeien diagnosticeren
Aambeien kunnen meestal worden gediagnosticeerd aan de hand van een eenvoudige anamnese en lichamelijk onderzoek. Uitwendige aambeien zijn meestal duidelijk zichtbaar, vooral als zich een bloedstolsel heeft gevormd. Uw arts kan een digitaal rectaal onderzoek uitvoeren om te controleren op bloed in de ontlasting. Hij of zij kan het anale kanaal ook onderzoeken met een anoscoop, een korte plastic buis die met verlichting in het rectum wordt ingebracht. Als er aanwijzingen zijn voor rectale bloedingen of microscopisch bloed in de ontlasting, kan een flexibele sigmoïdoscopie of colonoscopie worden uitgevoerd om andere oorzaken van bloedingen uit te sluiten, zoals colorectale poliepen of kanker, vooral bij mensen ouder dan 45 jaar.
Behandeling van aambeien
Dramatische verlichting voor de meeste aambeien symptomen kan worden gevonden met eenvoudige, huismiddeltjes voor aambeien. Om incidentele opflakkeringen te voorkomen, probeert u het volgende.
Krijg meer vezels. Voeg meer vezels toe aan uw dieet uit voeding, een vezelsupplement (zoals Metamucil, Citrucel, of Fiber Con), of beide. Samen met voldoende vocht maken vezels de ontlasting zachter en makkelijker door te geven, waardoor de druk op aambeien afneemt. Vezelrijke voedingsmiddelen zijn broccoli, bonen, tarwe- en haverzemelen, volkorenproducten en vers fruit. Vezelsupplementen helpen het bloeden van aambeien, ontsteking en vergroting te verminderen. Ze kunnen ook de irritatie verminderen door kleine stukjes ontlasting die rond de bloedvaten vastzitten. Sommige mensen merken dat het verhogen van vezels een opgeblazen gevoel of winderigheid veroorzaakt. Begin langzaam en verhoog uw inname geleidelijk tot 25-30 gram vezels per dag. Verhoog ook uw vochtinname.
Gymnastiek. Matige aërobe lichaamsbeweging, zoals 20-30 minuten per dag stevig wandelen, kan de darmfunctie helpen stimuleren.
Neem de tijd. Als u aandrang voelt om te poepen, ga dan onmiddellijk naar het toilet; wacht niet tot een geschikter moment. De ontlasting kan zich ophopen, waardoor de druk toeneemt en u zich moet inspannen. Maak ook elke dag een afspraak, bijvoorbeeld na de maaltijd, om een paar minuten op het toilet te zitten. Dit kan u helpen een regelmatige darmgewoonte te ontwikkelen.
Sitz. Een zitbad is een warmwaterbad voor de billen en heupen (de naam komt van het Duitse “sitzen”, wat “zitten” betekent). Het kan jeuk, irritatie en spasmen van de sluitspier verlichten. Apotheken verkopen kleine plastic kuipjes die over een toiletbril passen, of u kunt in een gewone badkuip gaan zitten met een paar centimeter warm water. De meeste deskundigen adviseren een zitbad van 20 minuten na elke stoelgang en twee of drie keer per dag als aanvulling. Dep de anale streek daarna voorzichtig droog; niet hard wrijven of vegen. U kunt ook een föhn gebruiken om het gebied te drogen.
Zoek topische verlichting voor aambeien. Over-the-counter aambeiencrèmes met een plaatselijk verdovingsmiddel kunnen de pijn tijdelijk verzachten. Toverhazeldoekjes (Tucks) zijn verzachtend en hebben geen schadelijke effecten. Een klein ijspakketje dat u een paar minuten tegen de anus legt, kan ook helpen de pijn en zwelling te verminderen. Tenslotte helpt het zitten op een kussen in plaats van een hard oppervlak om de zwelling van bestaande aambeien te verminderen en de vorming van nieuwe aambeien te voorkomen.
Behandel het stolsel. Wanneer een uitwendige aambei een bloedstolsel vormt, kan de pijn ondraaglijk zijn. Als de pijn draaglijk is en het stolsel al langer dan twee dagen aanwezig is, kunt u de symptomen thuis behandelen terwijl u wacht tot het vanzelf overgaat. Als het stolsel van recentere datum is, kan de aambei operatief worden verwijderd of kan het stolsel uit de ader worden verwijderd door middel van een kleine ingreep die door een chirurg in de praktijk wordt uitgevoerd.
Rubberbandligatie van aambei
Om een rubberbandligatie uit te voeren, plaatst de arts een ligator over de aambei om een rubberband rond de basis te plaatsen.
Procedures voor de behandeling van aambeien
Sommige aambeien kunnen niet worden behandeld met conservatieve behandelingen alleen, omdat de symptomen aanhouden of omdat een inwendige aambei is uitgeklapt. Gelukkig zijn er een aantal minimaal invasieve aambeienbehandelingen beschikbaar die minder pijnlijk zijn dan traditionele aambeienverwijdering (hemorrhoidectomie) en een sneller herstel mogelijk maken. Deze procedures worden meestal uitgevoerd in het kantoor van een chirurg of als poliklinische chirurgie in een ziekenhuis.
Band het. De meest gebruikte aambeienbehandeling in de Verenigde Staten is rubberbandligatie, waarbij een klein elastiekje rond de basis van een aambei wordt geplaatst (zie kader hierboven). Het elastiekje zorgt ervoor dat de aambei krimpt en het omliggende weefsel een litteken vormt, waardoor de aambei op zijn plaats blijft. Er zijn twee tot vier procedures nodig, met een tussenpoos van zes tot acht weken, om de aambei volledig te verwijderen. Complicaties, die zeldzaam zijn, zijn milde pijn of benauwdheid (meestal verlicht met een zitbad), bloeden, en infectie. Andere procedures zijn laser of infrarood coagulatie, sclerotherapie, en cryochirurgie. Ze werken allemaal volgens hetzelfde principe als rubberband ligatie, maar zijn niet zo effectief in het voorkomen van recidief. De bijwerkingen en de kans op terugkeer variëren per procedure, dus raadpleeg uw arts over wat in uw situatie het beste is.
Hemorrhoidectomie. Een operatie kan nodig zijn bij grote uitpuilende aambeien, aanhoudend symptomatische uitwendige aambeien, of inwendige aambeien die ondanks rubberbandligatie terugkomen. Bij een traditionele aambeidectomie wordt een smalle snede gemaakt rond zowel het uitwendige als het inwendige aambeiweefsel en worden de bloedvaten die de aambei aantasten verwijderd. Deze procedure geneest in 95% van de gevallen en heeft een laag complicatiepercentage – plus een welverdiende reputatie van pijnlijkheid. De ingreep vereist algehele anesthesie, maar patiënten kunnen dezelfde dag nog naar huis. Patiënten kunnen meestal na 7-10 dagen weer aan het werk. Ondanks de nadelen zijn veel mensen blij dat ze een definitieve oplossing voor hun aambeien hebben.
Stapels. Een alternatief voor de traditionele aambeidectomie is de zogenaamde nietjesoperatie (hemorrhoidopexy). Deze procedure behandelt bloedende of verzakte inwendige aambeien. De chirurg gebruikt een nietapparaat om de aambeien in hun normale positie te verankeren. Net als bij de traditionele aambeienverwijdering wordt de nietjesoperatie onder algehele narcose als dagoperatie uitgevoerd.
Afbeelding: LuisPortugal/Getty Images
Disclaimer:
Als service aan onze lezers biedt Harvard Health Publishing toegang tot onze bibliotheek met gearchiveerde content. Let op de datum van de laatste herziening of update van alle artikelen. Geen enkele inhoud op deze site, ongeacht de datum, mag ooit worden gebruikt als vervanging voor direct medisch advies van uw arts of andere gekwalificeerde clinicus.