7 Giftige bessen (sommige kunnen je doden!)
Deze zeven bessen komen in de natuur voor – lees hier meer over hun uiterlijk, de eigenschappen die ze zo gevaarlijk maken en de gevolgen van het eten ervan.
- Nachtschade (Atropa belladonna)
- Maanzaad (Menispermum)
- Witte bessenbes (Actaea pachypoda)
- Elderbes (Sambucus)
- Lelietje-van-dalen (Convallaria majalis)
- Mezereon (Daphne mezereum)
- Flax-Leaved Daphne (Daphne gnidium)
Dodelijke nachtschade (Atropa belladonna)
Atropa belladonna, algemeen bekend als “dodelijke nachtschade” of “belladonna” is een overblijvend kruid dat inheems is in Europa, Noord-Afrika en West-Azië. Het is ook ingeburgerd in delen van Noord-Amerika. Door de eeuwen heen is de plant gebruikt als medicijn, cosmeticum en gif. Andere planten in de nachtschadefamilie zijn tomaten, aubergines, aardappelen, tabak en chilipepers. De term belladonna betekent “mooie vrouw” in het Italiaans.
Karakteristieken
De dodelijke nachtschade groeit uit een vlezige wortelstok, vaak als een struik tot ongeveer 1,5 meter hoog met 18 centimeter lange (7,1 inch) ovale bladeren. De bloemen zijn klokvormig en paars met groenige tinten. De vruchten zijn bessen die groen beginnen en rijpen tot ze zwart glanzen. De bessen zijn ongeveer 1 cm in doorsnee.
Toxiciteit
Doodse nachtschade is een van de giftigste planten op het oostelijk halfrond, omdat alle delen van de plant tropaanalkaloïden bevatten. De bessen van de plant vormen het grootste gevaar voor kinderen vanwege hun aantrekkelijke uiterlijk en zoete smaak.
Inname van 2-5 bessen kan dodelijk zijn voor een volwassen mens. De maximale eenmalige dosis voor een volwassen mens is 200 mg. De symptomen van belladonna-vergiftiging zijn onder meer:
- verwijdde pupillen,
- gevoeligheid voor licht,
- droge mond,
- hoofdpijn,
- duizeligheid,
- slaperigheid,
- vertigo,
- evenwichtsverlies,
- wazig zien,
- verwardheid,
- tachycardie,
- hallucinaties,
- acute psychose, en
- convulsies.
De dodelijke symptomen verstoren het parasympatische zenuwstelsel (onwillekeurige activiteiten zoals zweten, hartslag en ademhaling), wat tot de dood leidt als het niet wordt behandeld.
Maanzaad (Menispermum)
Menispermum, of “maanzaad”, is een kleine soort klimmende houtachtige wingerd in de genera Cocculus, en komt vooral voor in Noord-Amerika en Azië. De naam maanzaad is afgeleid van de vorm van het zaad, dat op een maansikkel lijkt. De term Menispermum is afgeleid van de Griekse woorden mene, dat maan betekent, en sperma, dat zaad betekent.
Karakteristieken
De groene bladeren zijn ongeveer 5-20 cm in diameter, en de bessen zijn ongeveer 1-1,5 cm in diameter. De bessen zijn zwart van kleur en lijken op die van de vosdruif, waardoor ze zeer gevaarlijk zijn, want de maanzaadvrucht is giftig. Hij komt voor in vochtige bossen, struwelen en aan de oevers van beken.
Giftigheid
Alle delen van de moonseedplant zijn giftig, en kinderen zijn gedood door het eten van de bessen. Er wordt beschreven dat de bessen een “vreemde” smaak hebben. Algemene symptomen van overdosering zijn stuiptrekkingen en de dood.
Witte Baneberry (Actaea pachypoda)
benet2006 / Foter / Creative Commons Attribution
White Baneberry (Actaea pachypoda)
Actaea pachypoda, ook bekend als “witte baneberry” of “poppenoogjes”, is een overblijvend kruid dat oorspronkelijk uit het oosten van Noord-Amerika komt.
Karakteristieken
White baneberry wordt tot 50 cm of hoger en 91 cm breed. De plant groeit het liefst in de halfschaduw tot de volle schaduw op een rijke leemgrond en heeft regelmatig water nodig. De witte bloemen verschijnen in het voorjaar. De bes heeft een doorsnede van 1 cm en is rond en wit met een zwarte stip in het midden, waaraan de soort zijn bijnaam “ogen van een mol” dankt. De hele plant, vooral de bessen, is giftig voor de mens.
Toxiciteit
De bessen bevatten cardiogene toxinen – het meest giftige deel van de plant – die een onmiddellijk kalmerend effect kunnen hebben op het hartspierweefsel. Het inslikken van de bessen kan leiden tot een hartstilstand (hartaanval) en de dood. Alle delen van de plant kunnen giftig zijn voor mensen als ze in grote hoeveelheden worden geconsumeerd. Na inname van een giftige dosis kunnen bij de mens symptomen optreden als:
- salivatie,
- diarree,
- hevige buikkrampen,
- duizeligheid,
- hoofdpijn, en
- hallucinaties.
Elderberry
Elderbes (Sambucus)
Sambucus of vlierbes is een geslacht van bloeiende planten dat 5-30 soorten telt. Het is een overblijvend kruid en komt voor in gematigde tot subtropische gebieden van de wereld, meer verspreid op het noordelijk halfrond. Op het zuidelijk halfrond komt de plant alleen in Australazië en Zuid-Amerika voor. De ongekookte bessen en andere delen van de plant zijn giftig; de soort Sambucus nigra is echter de enige vlierbessensoort die als niet-giftig wordt beschouwd.
Karakteristieken
De bladeren zijn samengesteld uit ongeveer 5-9 blaadjes, elk 5-30 cm lang. Ze dragen grote trossen kleine witte of crèmekleurige bloemen in het voorjaar. Deze worden gevolgd door trossen kleine zwarte, blauw-zwarte, of rode bessen. De bessen zijn zelden geel of wit.
Toxiciteit
De gehele vlierbessenplant is giftig voor de mens omdat hij cyanide-inducerende glycosiden kan bevatten, die bij de verwerking in het metabolisme cyanide doen ontstaan. Inname van een voldoende hoeveelheid van deze cyanide-inducerende glycosiden kan een toxische opbouw van cyanide in het lichaam veroorzaken, die fataal kan zijn.
Typisch worden de symptomen van toxiciteit ervaren na het consumeren van dranken gemaakt van de bessen, bloemen of takken van de vlierbessenplant. Na het consumeren van een giftige dosis vlierbessen kunnen mensen symptomen ervaren als misselijkheid, braken, buikkrampen en diarree. Het consumeren van de zaden kan ook braken of diarree veroorzaken.
Lelietje-van-dalen (bes)
Lelietje-van-dalen (Convallaria majalis)
Als je AMC’s hitshow Breaking Bad hebt gezien, dan ben je waarschijnlijk al bekend met Convallaria majalis, beter bekend als “lelietjes-van-dalen.” Zo niet, dan mis je een geweldige serie. Hoe dan ook, hier is waarom het de lijst heeft gehaald:
Lelietje-van-dalen is een zeer giftige bosbloeiende plant, inheems in het koele gematigde noordelijke halfrond in Azië, Europa, en in de zuidelijke Appalachen in de Verenigde Staten.
Karakteristieken
De stengels worden 15-30 cm hoog met één of twee bladeren van 10-25 cm lang. De stengel heeft een tros van ongeveer 5-15 zoet geurende klokvormige bloemen op de stengeltop. De bloemen hebben zes witte bloemblaadjes met een diameter van 5-10 mm. De vrucht van de plant is een kleine oranjerode bes van 5-7 mm doorsnede, die enkele grote zaden bevat.
Toxiciteit
Alle delen van lelietjes-van-dalen zijn zeer giftig, vooral de rode bessen, die aantrekkelijk kunnen zijn voor kinderen. Bij inname, zelfs in kleine hoeveelheid, kan de plant het volgende veroorzaken:
- buikpijn,
- overgeven,
- verwardheid,
- vermoeidheid, en
- verlaagde hartslag.
In lelietjes-van-dalen zijn ongeveer 38 verschillende hartglycosiden aangetroffen die tot een hartstilstand (hartaanval) en de dood kunnen leiden.
Mezereon (Daphne mezereum)
Daphne mezereum, algemeen bekend als “mezereon”, is een Daphne-soort die inheems is in het grootste deel van Europa, West-Azië, Scandinavië en Rusland.
Karakteristieken
Het is een struik die tot 1,5 meter hoog wordt en zachte bladeren heeft die 3-8 cm lang zijn. De bloemen verschijnen in het vroege voorjaar voordat de bladeren verschijnen. De vrucht is een helderrode bes met een diameter van 7-12 mm en is zeer giftig voor de mens.
Giftigheid
Mezereon is zeer giftig vanwege de verbindingen mezereïne en daphnine die aanwezig zijn in de bessen en twijgen. Bij vergiftiging ervaren slachtoffers eerst een verstikkend gevoel (branderig en tintelend gevoel van de slijmvliezen van de mond, keel en maag). Dit wordt gevolgd door hoofdpijn, misselijkheid, buikpijn en diarree.
Mezereon heeft irriterende en blaarvorming veroorzakende eigenschappen; contact met het sap kan zwelling en blaren veroorzaken.
Inname van een of twee bessen kan bij volwassenen maagklachten veroorzaken, en inname van meer bessen kan zelfs dodelijk zijn.
Vlasbladige Daphne
Flax-Leaved Daphne
Foter / Creative Commons Attribution
Flax-Leaved Daphne (Daphne gnidium)
Daphne gnidium, algemeen bekend als “vlasbladige daphne” is een groenblijvende struik die inheems is in het Middellandse-Zeegebied. Hij wordt algemeen aangetroffen in velden, op hellingen en in bossen. Hij heeft smal, donkergroen blad en witte, geurende bloemen. Net als de mezereum behoort hij tot een geslacht van tussen de 50 en 95 andere Daphne-soorten.
Karakteristieken
De takken van de vlasbladige daphne zijn ongeveer 1,5-2 m hoog. De bladeren zijn donkergroen met kleverige onderkanten. De vrucht is oranjerood en ongeveer 8 mm in doorsnee. De vruchten verschijnen in de herfst.
Toxiciteit
Alle delen van de vlasbladige daphne plant zijn zeer giftig. Huidcontact met het sap kan dermatitis veroorzaken. Bij inname is de kans op overlijden klein, maar het meest waarschijnlijk is dat dit binnen zes uur na consumptie gebeurt. Ernstige anabole en spijsverteringsreacties zijn te verwachten, en het is vooral giftig voor kinderen.
Top 7 Meest Dodelijke Bessen
Naam | Uiterlijk |
---|---|
1. Nachtschade (Atropa belladonna) |
1 cm doorsnede; ze beginnen groen en rijpen tot glanzend zwart |
2. Maanzaad (Menispermum) |
1-1,5 cm doorsnede; zwart van kleur |
3. Witte bessenbes (Actaea pachypoda) |
1 cm doorsnede; wit met een zwarte stip in het midden |
4. Vlierbes (Sambucus) |
kleine, blauwzwarte, of rode bessen |
5. Lelietje-van-dalen (Convallaria majalis) |
5-7 mm doorsnede; oranjerood van kleur met enkele grote zaden |
6. Mezereon (Daphne mezereum) |
7-12 mm doorsnede; helderrood van kleur |
7. Vlasbladige Daphne (Daphne gnidium) |
8 mm doorsnede; oranjerood van kleur |
Voor bessen in het wild oppassen
- Niet alle dieren hebben last van giftige planten. Als je bijvoorbeeld een vogel een bes ziet eten, betekent dat niet dat deze niet giftig is voor mensen of andere dieren.
- Eet nooit een bes als je niet zeker weet wat het is, vooral niet als deze rood of zwart is.
- Er zijn veel giftige en dodelijke planten in de wereld; alleen die met zeer giftige bessen worden echter in dit artikel besproken. Pas op voor andere mysterieuze planten die je in het wild tegenkomt.
Works Cited
- “Actaea Pachypoda – Plant Database.” Lady Bird Johnson Wildflower Center, The University of Texas at Austin, 4 dec. 2012, www.wildflower.org/plants/result.php?id_plant=acpa.
- “Daphne.” British Columbia Drug and Poison Information Centre (BC DPIC), BC Drug and Poison Information Centre, 2017, www.dpic.org/faq/daphne.
- “Daphne Mezereum.” Daphne Mezereum (Daphne, Februari Daphne, Spurge Laurel) | North Carolina Extension Gardener Plant Toolbox, NC State – North Carolina Extension Gardner Plant Toolbox, planten.ces.ncsu.edu/plants/daphne-mezereum/#:~:text=HIGHLY%20TOXIC%2C%20MAY%20BE%20FATAL,blaren%20upon%20contact%20met%20bladeren.
- Roberts, D. M., Gallapatthy, G., Dunuwille, A., & Chan, B. S. (2015). Farmacologische behandeling van cardiale glycoside vergiftiging. British Journal of Clinical Pharmacology, 81(3), 488-495. https://doi.org/10.1111/bcp.12814
- Senica, M; Stampar, F; Veberic, R; Mikulic-Petkovsek, M (2016). “Hoe hoger hoe beter? Verschillen in fenolen en cyanogene glycosiden in Sambucus nigra bladeren, bloemen en bessen van verschillende hoogtes”. Journal of the Science of Food and Agriculture. 97 (8): 2623-2632.
- Ulbricht, C., Basch, E., Hammerness, P., Vora, M., Wylie, J., & Woods, J. (2005). An Evidence-Based Systematic Review of Belladonna by the Natural Standard Research Collaboration. Tijdschrift voor kruidenfarmacotherapie, 4(4), 61-90. https://doi.org/10.1300/j157v04n04_06
- Whitney, Stephen. Western Forests. Knopf, 1942.
Deze inhoud is nauwkeurig en waarheidsgetrouw naar beste weten van de auteur en is geen vervanging voor diagnose, prognose, behandeling, recept en/of dieetadvies van een gediplomeerde gezondheidswerker. Geneesmiddelen, supplementen en natuurlijke remedies kunnen gevaarlijke bijwerkingen hebben. Indien u zwanger bent of borstvoeding geeft, raadpleeg dan op individuele basis een gekwalificeerde arts. Zoek onmiddellijk hulp als u een medisch noodgeval ervaart.
© 2014 Giovanni
Roshan op 01 september 2020:
Mooie informatie .
H. Huisman op 27 december 2019:
Dit is de eerste keer dat ik hoor dat vlierbessen giftig zijn.
Ik gebruik vlierbessenbloesems al mijn hele leven voor pannenkoeken en thee,
de bessen voor jam en het sap van de bessen om te drinken.
Vlierbessenwijn is ook lekker, al heb ik die nooit zelf gemaakt.
Volgend jaar word ik 80.
Sempais #1 geheime bewonderaar advratiser op 23 oktober 2019:
Kom een plakje van die ZWEETTE SEMPAI pakken, maar waarom maar een plakje als je HET GEHELE DING kunt krijgen! COME PLAY YANDERE SIMULATOR, AND TASTE SOME OF SEMPAIS DELITOUSNESS
McMitch op 06 juli 2019:
Ik weet dat dit een oud artikel is, maar ik hoop dat degene die dit heeft bedacht net iets meer onderzoek heeft gedaan naar dit onderwerp voordat hij of zij zijn of haar naam erop heeft gezet. Je verwart vlierbes duidelijk met pokeberry, wat degene is die sporen van cyanide heeft. Vlierbessen zijn er al sinds het begin, en zijn erg populair in jam, taarten, en vooral bij de productie van alcohol. Zelfs de vlierbesplant zelf is eetbaar wanneer jonge scheuten worden geoogst en gekookt en geconsumeerd. Dit komt vaker voor dan men zou denken, vooral in de meer zuidelijke staten. Mensen moeten worden aangemoedigd vlierbessen te proberen. Ze zijn klein en ietwat wrang, maar heerlijk om vers van de plant te eten en bevatten zo veel noodzakelijke voedingsstoffen. Ik hoop dat de lezers niet zijn afgeschrikt van een van de natuurlijke snacks door iemand die hoogstwaarschijnlijk verkeerd was ingelicht. Ik zeg dat alleen omdat als het juiste onderzoek werd gedaan, wat nu typisch een eenvoudige google zoektocht is, men zou beseffen dat dit eigenlijk een geweldige vrucht is voor iedereen die interesse heeft in foerageren. Als je het eenmaal in levende lijve ziet, is het bijna onmogelijk om het verkeerd te identificeren.
Fox A. op 12 september 2018:
Ik knabbelde op de bessen die een rode steel en zwarte bessen hebben. Alleen omdat ik naar school loop en ik nieuwsgierig was smaken ze naar gras en na een tijdje prikte de achterkant van mijn doort maar niet zo erg. Ik raad je aan om ze niet te eten!!!!!
Mikala H. op 09 september 2018:
Ik hoop dat ik die andere bessen nooit tegenkom ik woon bij de Nightshade mijn zus heeft het te pakken gekregen en ons nooit verteld dus ik wou dat ze hier nu kon zijn….., Maar ik hou wel van deze hub bedankt daarvoor cya!!! 🙂
Kaitlyn Barnes op 05 december 2017:
Een van de planten waar ik bij woon, Dus ik heb het geprobeerd. Ik nam de witte bloem van het uiteinde en knabbelde er aan, Maar het smaakte vies dus ik liet het staan. Later voelde mijn mond steeds slechter aan omdat het prikte. Ik beet uiteindelijk op mijn lip tot het bloedde! Hoe dan ook, ik hoop dat dit helpt met de vlierbes die ik denk dat het is… De foto hieronder. Ik ging er niet dood van, maar het prikte wel!
Ken Williams op 07 juli 2014:
Bedankt voor het plaatsen van deze geweldige hub! Ik maak er geen gewoonte van om willekeurige bessen te eten die ik vind, maar misschien kan ik daarmee beginnen nu ik weet welke ik moet vermijden 🙂
Giovanni (auteur) uit de Verenigde Staten op 25 juni 2014:
Dank thumbi7! Je hubs hebben ook prachtige foto’s.
JR Krishna uit India op 25 juni 2014:
Zeer interessante hub. Je foto’s zijn prachtig.
Giovanni (auteur) uit de Verenigde Staten op 24 juni 2014: