We hebben het vaak over angst voor spreken in het openbaar, en daar is een goede reden voor: Een aanzienlijk aantal van de mensen met wie we werken heeft podiumvrees. Sterker nog, de meerderheid van de Amerikanen, variërend van 75 tot 95%, geeft toe bang te zijn voor spreken in het openbaar. Dit zijn echte feiten over angst voor spreken in het openbaar!
Wacht even. Vijfennegentig procent? Dat zijn bijna ALLE Amerikanen. Kunnen er echt zoveel mensen verlamd zijn van angst voor zoiets gewoons als praten met andere mensen? Hoe zit het met alle acteurs, zangers, politici, en leraren die er zijn? Gezamenlijk vormen zij meer dan vijf procent van de bevolking!
De waarheid is dat veel mensen die denken dat ze bang zijn voor spreken in het openbaar, daar helemaal niet bang voor zijn.
Wat is plankenkoorts?
Podiumangst of podiumangst is de angst die iemand voelt als hij op de een of andere manier moet optreden. En de meest voorkomende “prestatie” die podiumangst uitlokt, is natuurlijk spreken in het openbaar.
Maar wist je dat er mensen zijn die voortdurend optreden en toch last hebben van podiumangst? Zangeres Adele heeft openlijk toegegeven dat haar podiumangst haar meer dan eens heeft doen overgeven. En ze is niet de enige: Beach Boys frontman Brian Wilson, Barbara Streisand, Cher, en actrice Megan Fox hebben allemaal openlijk toegegeven last te hebben van plankenkoorts.
Maar plankenkoorts betekent niet per se dat je bang bent om in het openbaar te spreken. Het is de verwachting van het optreden, niet de handeling zelf, die mensen verlamt van angst.
Scheid je angst
Dus wat kun je doen? Als spreken in het openbaar je plankenkoorts veroorzaakt, kunnen de twee dan worden gescheiden zodat je vol vertrouwen een presentatie kunt geven?
Het antwoord is een volmondig ja! Hier volgt hoe u uw angst voor spreken in het openbaar kunt overwinnen:
Accepteer de angst. Zodra je inziet dat je angst direct verband houdt met het geven van de presentatie (niet de presentatie zelf), accepteer het dan als een onderdeel van het proces. Probeer jezelf niet wijs te maken dat je niet nerveus hoeft te zijn – dat werkt niet. Als je verwacht nerveus te zijn, kun je je presentatie daarop voorbereiden en een manier van presenteren kiezen. Maar wat je ook doet, begin niet met je publiek te vertellen dat je nerveus bent. (Meestal weten ze het niet eens, tenzij jij het ze vertelt!)
Zet die adrenaline aan het werk. Gaat je hart tekeer bij de gedachte dat je moet opstaan en voor een groep moet spreken? Dat is je adrenaline die aan het werk gaat, en dat is een geweldig iets! Zie het zo: Je hart klopt ook op dezelfde manier als je ergens opgewonden over bent. Adrenaline is de natuurlijke manier van je lichaam om zich op te laden. Het is een stoot energie en je kunt je erdoor laten verlammen, of je kunt het gebruiken om energie in je presentatie te injecteren. Ik stel het laatste voor.
Rationaliseer de situatie. Angst is onderdeel van de natuurlijke vecht-of-vluchtreactie van het lichaam op een bedreiging. Weet je nog dat ik zei dat adrenaline een stoot energie is? Als je in een gevaarlijke situatie terecht zou komen, zou adrenaline je de energie geven om weg te rennen of te vechten voor veiligheid. Maar laten we eerlijk zijn: uw driemaandelijks rapport aan de raad van bestuur is geen leven of dood situatie. Zelfs als je zou stotteren en de presentatie volledig zou verknoeien, zou de enige dood die je zou lijden figuurlijk zijn. Je mag best nerveus zijn, maar vergeet niet dat je niet doodgaat!
Houd jezelf niet voor de gek. Zoals de meeste mensen investeer je tijd in de voorbereiding van je presentatie, zodat je het goed doet. Wie gaat er immers een presentatie in met de bedoeling om door zijn aantekeningen heen te stuntelen en zijn publiek te vervelen? Maar het zit zo: je kunt niet op elke uitkomst anticiperen, en je kunt ook geen dingen plannen die je niet in de hand hebt. Ja, je moet absoluut oefenen met je Powerpoint zodat je dia’s in orde zijn en je apparatuur goed werkt, maar er kunnen dingen gebeuren die buiten je controle liggen. Als je erop staat dat je presentatie perfect moet zijn, dan maak je jezelf klaar voor teleurstelling. Streef naar uitmuntendheid, niet naar perfectie.
Doe het vaak. Grijp elke kans aan om voor een groep te spreken, al is het maar iets simpels als jezelf voorstellen en een korte beschrijving geven van wat je doet. Hoe vaker je je plankenkoorts onder ogen ziet, hoe meer je zult zien dat het kan worden afgezwakt, zo niet volledig overwonnen.