Mijn relatie tot muziek in het begin van de jaren 2000 was op zijn zachtst gezegd interessant. De kwaliteit van de nummers deed er toen niet toe; wat er meer toe deed, was het vermogen van de muziek om me aan het huilen te krijgen. Wat kan ik zeggen? Ik had veel emoties in 2005, en angstmuziek was een geweldige manier om daarmee om te gaan.
Daarom waren deze 17 artiesten zo’n zegen voor mijn 13-jarige ik. Het genre van de “tienerangst” bereikte zijn hoogtepunt in het begin van de jaren 2000, dus je had geluk als je het als echte tiener meemaakte. Er was echt geen probleem dat Ashlee Simpson, een verhitte Xanga-post en een goede huilbui niet konden oplossen, weet je?
Laten we de grootste hits uit deze manische pixie-droomperiode nog eens bekijken.
Avril Lavigne
Als je niet boos in je dagboek hebt gekrabbeld terwijl “Nobody’s Home” op de achtergrond raasde, dan kunnen wij ons daar niet in vinden. En doe niet alsof je niet de favoriete stropdas van je vader hebt gestolen om Lavigne’s “Complicated”-look na te bootsen. We hebben het allemaal gedaan, en we zien de foto’s nu met lede ogen aan.
Michelle Branch
Branch is de reden waarom de helft van de tieners in Amerika in 2002 een gitaar kocht en een carrière als songwriter probeerde op te bouwen. “Everywhere” was toen 100 procent het eerste nummer op al je gemixte cd’s.
Norah Jones
Een huilfestijn op “Don’t Know Why” genas al je puberale hartenbrekens.
Vanessa Carlton
In de negende klas dagdroomde ik ervan om op “A Thousand Miles” door het gangpad te lopen en met Cameron uit de Engelse les te trouwen. (Wat? Alleen ik?)
Alicia Keys
Je smeekte je ouders wanhopig om een keyboard na het horen van “If I Ain’t Got You” zodat je melodietjes kon schrijven over je gecompliceerde middelbare-schoolbestaan. Dus kochten ze een keyboard voor je, en je hebt er maar één keer op gespeeld.
Lindsay Lohan
“Confessions of a Broken Heart (Daughter to Father)” was het perfecte liedje om emotioneel op je iPod Nano te blèren wanneer je moeder je Motorola Razr in beslag nam. Heb je ooit van me gehouden?
P!nk
Dank je, P!nk, dat ik huisarrest kreeg in groep acht omdat ik probeerde een groene – en vreemd genoeg geen roze – haarstreep in mijn haar te doen.
Kelly Clarkson
Er was een strikt stap-voor-stap-beginsel dat je volgde toen je in 2005 door een relatiebreuk heen ging. Eerst huilde je in je auto op “Behind These Hazel Eyes.” Daarna keek je naar de Jessica/Jason breukscene in Laguna Beach seizoen twee met “Behind These Hazel Eyes” … en huilde nog meer. Tenslotte veranderde je je AIM away message in een tekst van “Behind These Hazel Eyes” en -je raadt het al- huilde weer.
Nelly Furtado
“I’m Like a Bird” was de go-jam om te dagdromen over de idioten die je uitlachten met je gelispel in groep zeven. (Ben ik het weer?)
Christina Aguilera tijdens het Stripped-tijdperk
Geef het toe: Je luistert nog steeds naar “Beautiful” als je een oppepper voor je eigenwaarde nodig hebt. Godzijdank had ik dit juweeltje om me door de jaren heen te helpen waarin ik mijn haar van een laagje gels voorzag – en het vervolgens in haarlak overgoot.
Hayley Williams van Paramore
Als je in 2006 niet minstens één keer een Paramore-nummer op je MySpace-profiel hebt gezet, wat is dan je schade? (Misschien was je schade dat je geen schade had?)
Imogen Heap
De artiest waarvan je tegen mensen zei dat je ernaar luisterde zodat je avant-gardistisch en cool leek.
Ashlee Simpson
En de artiest waar je ook echt naar luisterde. (Geen schande! Simpson is een koningin, en “Shadow” is hartverscheurend.)
Amy Winehouse
Hands down, de grootste artiest van je tienerangst playlist.
JoJo
JoJo’s vroegere werk was de beste manier om “Fuck you” tegen je domme ex te zeggen zonder te moeten nablijven.
Ashanti
“Baby” hielp ons allemaal volwassen te worden.
Hilary Duff
Wanneer je in de stemming was om een donzig gewaad aan te trekken en weemoedig in de lege, regenachtige afgrond te staren, was “Come Clean” de enige soundtrackoptie. (Spoiler: dit was jouw permanente stemming van 2003 tot 2009, en ook de mijne.)