Als we het over eten of typische gerechten van Mexico hebben, komen er vast en zeker in een ogenblik een aantal in ons op. Bijna in elke uithoek van de wereld is er wel een restaurant van deze bijzondere keuken, die bij fijnproevers zeer bekend en gewaardeerd is. Smakelijk, verslavend en pittig, erg pittig.
Hoewel, zoals vaak in deze gevallen, weinig of niets te maken heeft met de restaurants hier, met het lokale eten daar, het is als zoeken naar een paella restaurant in Japan, zelfs als je het probeert … het is niet hetzelfde, het mist pit, toch?
In dit bericht willen we de gerechten presenteren die we tijdens onze reis naar Mexico hebben ontmoet. Deze keer hebben we de staten Oaxaca, Chiapas, Yucatan en Quintana Roo bezocht, dus de gerechten (zoals zij ze noemen) die we u gaan vertellen, zullen voornamelijk uit deze streken afkomstig zijn.
Heeft u ons 24-daagse reisplan en budget voor Mexico nog niet gezien? Bekijk dan ons artikel en begin met het berekenen van de cijfers om uw reis door het land van het Azteekse rijk voor te bereiden.
Reis- en budget Mexico in 24 dagen
12 typische gerechten van Mexico
Taco’s
Er zijn meer dan 60 soorten taco’s die je in Mexico kunt vinden, afhankelijk van het gebied dat je bezoekt zul je het een of het ander vinden. Taco’s worden voornamelijk van maïs gemaakt, maar in sommige streken ook van tarwemeel, en zijn iets milder van smaak dan de eerstgenoemde. Ze bestaan meestal uit een tortilla gevuld met vlees, groenten zoals ui, koriander of tomaat, en sausjes, maar zoals we u al eerder hebben verteld, is er een grote variëteit aan.
Wat we konden zien is dat ze normaal gesproken bij de bereiding van de taco’s de tortilla en de vulling klaarmaken die je hebt besteld, en dan hebben ze een karretje of een tafel waar de klant de taco naar eigen wens bereidt. Je vindt er in verschillende kommen rode of witte ui met chili, koriander, limoen, tomaat, peper, rode saus, groene saus, hete saus …
Maar om het je gemakkelijker te maken ze te herkennen, vertellen we je hier de soorten tacovullingen die we kennen:
- Barbecue taco’s, is een mengsel van verschillende vleessoorten bereid op de barbecue, maar niet zoals we die nu kennen, maar gekookt of gestoomd in limoensap, ze zijn spectaculair.
- Tacos de carnitas, verschillende delen van het varken, met reuzel en kruiden.
- Al pastor, een van de klassiekers, deze taco’s bestaan uit tarwemeel en op houtskool gegrild vlees met chile piquin (lijkt op onze cayennepeper).
- Tacos de carne, in stukken gesneden rundvlees, gesmolten in kaas, geweldig!
- Varkensvleestaco’s, in de oven geroosterde stukjes varkensvlees.
- A la milanesa, gepaneerde kip of rundvlees, geserveerd met avocado, tomaat, rode ui, koriander en chilipepers.
- Kiptaco’s, kippendijfiletblokjes.
- Garnalen, gebakken of gepaneerde garnalen met limoensap en rode kool
- Tacos de arrachera, is het deel van het middenrif van rundvlees (koe), wat voor ons de entraña is.
- De cochinita pibil, is gemarineerd varkensgehakt en achiote (een zaadje met een pittige, rokerige smaak en een krachtige rode kleur). Zeer typisch voor de Yucatan-regio.
- Tikin-Xic vistaco’s, gegrilde vis met habanero chilimarinade (pikant) en achiote, gewikkeld in bananenbladeren. Deze taco is ook heel typisch in Yucatan.
In deze rubriek vermelden we ook Gringas, want dat is een soort dubbele taco van tarwebloem, gesmolten kaas en ananas, we hebben ze geprobeerd met arrachera en sirloin (lendenstuk) en beide waren heerlijk.
Eggs
Eggs zijn ongetwijfeld een van de belangrijkste ingrediënten van het Mexicaanse dieet, vooral bij het ontbijt, hoewel ze ook als voorgerecht bij de lunch of het avondeten worden gegeten. Hier zijn de manieren die wij kennen om eieren te bereiden in Mexico.
- Rancheros, gebakken eieren op een gebakken maïstortilla en pittige rode saus, gaan meestal vergezeld van een paar stukjes gebakken bakbanaan.
- Divorciados, spiegeleieren op een gebakken maïstortilla, maar in dit geval, omdat ze gescheiden zijn, is de ene met groene saus en de andere met rode saus, samen met een portie bonen.
- Mexicaanse stijl, roerei met gehakte tomaat, ui, koriander en groene chilipeper.
- Motuleños, eieren geserveerd op gebakken maïstortilla’s besmeerd met bonen en tomatensaus. Ze gaan meestal vergezeld van erwten, geraspte kaas, gehakte gekookte ham of gebakken bakbanaan.
- Oaxacan, eieren met veel tomatensaus, epazote (zeer aromatisch kruid) en chile de agua (ziet eruit als een groene peper en heeft een rokerige smaak), vergezeld van stukjes nopales (cactus van cactusvijg).
- Al Albañil, is een Franse tortilla gedoopt in groene saus, zo aten we ze in Oaxaca, maar ze kunnen ook gebakken worden bereid met groene, rode of pasilla chili (droge chili) saus.
Quesadillas
Een van de Mexicaanse antojitos die we het lekkerst vonden tijdens onze reis, waren de “Quecas”, zo noemen ze die. Ze zijn gemaakt van gebakken maïstortilla’s die in tweeën zijn gevouwen en kunnen worden gevuld met eender welk voedsel, vergezeld van kaas, of gewoon kaas als je een kaasliefhebber bent zoals ik!
Je kunt ze vinden in vele “guisados”, zoals ze zeggen, maar wij denken dat de belangrijkste deze zijn:
- Aardappelen met chorizo, want deze variëteit heeft niet veel uitleg nodig toch? een typisch gerecht van thuis, gewikkeld in een maïs tortilla, heerlijk!
- Cotija kaas of kaas, het lijkt erg op de Griekse Feta kaas omdat het kruimelt maar het is een droge kaas gemaakt van koemelk in plaats van geitenmelk.
- Quesillo of Oaxaca kaas, het is een witte kaas en half hard in de vorm van een bal vergelijkbaar met mozzarella.
- Er zijn nog veel meer varianten voor elk wat wils, met champignons, picadillo, rundvlees of barbecue. Welke zou u kiezen?
In dit deel gaan we het ook hebben over de Sincronizadas. Ze bestaan uit twee tarwebloem tortilla’s gevuld met ham en kaas, gegrild en zijn heerlijk, meestal vergezeld van een beetje guacamole en totopos (nacho’s).
Guacamole met totopos
Het meest smakelijke voorgerecht en ik denk dat ik durf te zeggen, dat iedereen toooododo lekker vindt. We vonden het al lekker toen we het hier aten, maar om te proberen hoe ze het in Mexico klaarmaken is een verslaving geworden.
Bij de zelfgemaakte guacamole gaat het vooral om de handen die het klaarmaken, het is niet altijd hetzelfde, maar ik moet zeggen dat het altijd superrijk is. De ingrediënten in de guacamole zijn; rijpe avocado’s, rode ui, koriander en gehakte tomaat, limoensap en zout, geen mysterie maar … zoals ik hierboven al zei, het geheim zit in de handen van degene die het bereidt.
De totopos of nacho’s zijn meestal zelfgemaakte, gefrituurde maïstortilla’s. Je neemt een tortilla, verdeelt die in 4 stukken en maakt driehoekjes van de totopos. Als de olie goed heet is, giet je ze erin en zijn ze klaar om in de guacamole te dopen.
Tlayudas
Dit is een grote nixtamalized maïstortilla, typisch voor de staat Oaxaca. U zult wel denken…
En wat is dat?
Wel, nixtamalisatie is het proces van het koken van maïs met water en ongebluste kalk, om de nixtamal te verkrijgen, die eenmaal gemalen aanleiding geeft tot het deeg waarmee Tlayudas en andere soorten tortilla’s worden gemaakt.
De Tlayuda is een tortilla met de diameter van een pizza, tussen de 30-40 cm, die kan worden gevuld met wat je maar wilt, maar de meest traditionele is tasajo, een zeer dun stukje rundvleesfilet, vergelijkbaar met jerky, gebakken bonen en asiento, het vet dat afkomstig is van de chicharron (gebakken spek).
Ze worden meestal boven houtskool op een grill gekookt, zodat ze goed garen maar niet verbranden. Een gerecht om je vingers bij af te likken…letterlijk.
Sopes
Een andere heerlijke snack zijn de sopes, een dikke en kleine maïstortilla vergelijkbaar met een taco maar dan hol van binnen. Om ze te bereiden, worden ze eerst gekookt op de comal (bakplaat waar ze het deeg maken) en dan gebakken in olie, dan doen ze er refried beans bij, een bedje van sla en de ingrediënten die je wilt, het kan kip met kaas zijn, rundvlees hash, aardappelen met chorizo … samen met saus en room of room.
Het is meestal een typisch gerecht voor ontbijt of diner, hoewel als je er ’s middags trek in hebt of als tussendoortje, ze zijn altijd welkom. U vindt ze in straatstalletjes en op markten waar een man of vrouw het deeg nog met de hand maakt.
Huarache
Huarache is een van de favoriete snacks van Mexicanen, vooral die uit Mexico-Stad, omdat ze daar oorspronkelijk vandaan komen. En voor fijnproevers als wij, was het een hele ontdekking, een eenvoudig maar heerlijk gerecht.
Het deeg is ook van maïs en lijkt veel op de sopes, maar dan in de vorm van een huarache. En wat is een huarache? Vroeger waren dat de sandalen die door de pre-Spaanse voorouders werden gedragen, en die naam hebben ze gekregen omdat ze dezelfde vorm hebben, ovaal en als een slipperzool.
Het wordt geserveerd met bonen, rundvlees en gesmolten kaas, en wordt vergezeld van jalapeño pepersaus, tomaat, ui, koriander en een koude saus tussen yoghurt en zure saus. Superrijk en zeer hartig voor wie een stevige trek heeft.
Pozole
Pozole is een soep van pre-Spaanse oorsprong, gemaakt van maïskorrels, waaraan afhankelijk van de streek kool, radijs, groenten en kip of varkensvlees worden toegevoegd.
Het bijzondere aan dit gerecht is dat de maïskorrels die ze gebruiken van een variëteit zijn die cacahuacintle heet en ze gebruiken ook het nixtamalisatieproces dat we hebben uitgelegd bij de Tlayudas om die korrels te koken.
Koeken of sandwiches
Ze zijn te vinden in taquerias of straatstalletjes. Het zijn broodjes die ze warm in de pan leggen naast het citroensap, allemaal met een basis van sla, tomaat en ui en de vulling van uw keuze.
Van de gerechten die we hebben geprobeerd, gaan we misschien voor de torta Campera, met herderstaart, champignons en kaas, de torta Milanesa met gepaneerd rundvlees, de torta met kip en de avocadotorta met bacon.
We hadden de beste in Tulum, in een straatstalletje naast ons hotel. Een heel aardige kerel maakte ze in een mum van tijd voor ons klaar en eerlijk gezegd waren ze heerlijk.
Burrito’s
Wie heeft er nog nooit een Mexicaanse burrito gegeten? Het traditionele recept is Mexicaans, maar tegenwoordig is het wijdverbreid over de hele wereld.
Burritos zijn gemaakt van tarwemeel tortilla gevuld met gegrild vlees, gebakken bonen en wat je maar wilt ingrediënten om ze mee te vullen. Ze rollen volledig op zonder dat er iets van de inhoud uitlekt. Het zijn tenslotte nog steeds taco’s, want zowel de tortilla als de vulling kunnen hetzelfde zijn, maar de burrito’s worden opgerold gegeten en de taco’s omgevouwen op zichzelf.
Een must-have van burrito’s is dat ze altijd met een soort saus worden geserveerd, zodat je het kunt mengen en beter kunt proeven.
Een voorbeeld van een burrito zou het volgende kunnen zijn: kip, ui, groene en rode paprika, kaas, bonen, guacamole en pepers als je van pittig houdt.
In deze sectie willen we ook Enchiladas oaxaqueñas opnemen, ze zijn ook gerold en daarom staan ze in deze sectie. Het deeg lijkt meer op een crêpe omdat het dunner is, het is ook gemaakt van maïs en ze zijn gevuld met kipfilet, mole oaxaqueño of mole negro, knoflook, cotija kaas en rode ui bovenop.
Mole negro
Mole is een soort saus met vier soorten chili, vier soorten noten, cacao en negen verschillende specerijen en tomaten. Hij kan zowel aan vlees als aan groenten worden toegevoegd en wordt, in tegenstelling tot de rest van de mollen, gewoonlijk niet met rijst gegeten.
De zwarte kleur van de saus is een van de meest opvallende dingen, dit komt door het gebruik van de verschillende pepers met behulp van een zeer speciale techniek: de guajillo pepers, hun zaden en de maïstortilla’s worden gebrand tot ze volledig geroosterd zijn.
De chilipepers worden vervolgens onderworpen aan een lang proces van roosteren en weken om de bittere smaak te verwijderen, en ten slotte worden ze gemalen en als zwarte inkt aan de saus toegevoegd. En ook de aardse, asachtige smaak die het magisch maakt.
Het is typisch voor de streek Oaxaca, maar, verspreid over het hele land, is het zeer bekend in Mexicaanse huishoudens.
Mexicaanse biefstuk
Dit gerecht is ook zeer gebruikelijk in Mexicaanse huishoudens, van wat ons is verteld, is het op het niveau van populariteit van onze aardappelomelet.
Het is heel eenvoudig te bereiden, want het bestaat uit een roerbakschotel van rode en groene paprika’s, tomaat, ui, knoflook en koriander en een paar reepjes rundvleesfilet.
Andere typisch Mexicaanse gerechten
Dit zijn enkele van de Mexicaanse gerechten die we tijdens onze reis naar Mexico hebben kunnen proeven, en zoals u ongetwijfeld al weet, is de Mexicaanse keuken een van de meest gevarieerde ter wereld, dus we laten u achter met andere gerechten die ook onze aandacht trokken.
- Tamales
Het is een pre-Spaans gerecht dat in heel Latijns-Amerika wordt gegeten. De oorsprong is niet erg duidelijk, maar men zegt dat het van Mexicaanse oorsprong zou kunnen zijn, aangezien de naam afkomstig is van het Nahuatl “Tamalli”, wat ingepakt betekent. Het is een maïsdeeg gevuld met vlees, chili, fruit of groenten samen met sausjes en gewikkeld in een maïskolfblad. Je krijgt het overal aangeboden, op het strand, tijdens een wandeling… je vindt tamaleverkopers in heel Mexico, het is een must om te proberen!
- Huinisch gerecht
Het is een Yucatecaans assortiment, typisch voor de stad Valladolid. Het bestaat uit cochinita, dat is varkensvlees geroosterd in een bananenblad, lomitos, varkensvlees in tomatensaus, Poc Chuc, op houtskool gegrild varkensvlees, Longaniza asada, longaniza worst en Panucho, een tortilla mix.
- Enchiladas
Een ander gerecht van voor-Spaanse oorsprong, de oorspronkelijke naam was “Chillapitzalli”, wat betekent enchilada fluit, dat wil zeggen een tortilla met pepers.
Met de komst van de Spanjaarden, voegden zij kaas, room en andere sauzen toe aan dit gerecht en omdat de naam te moeilijk voor hen was om uit te spreken, besloten zij om het te veranderen in enchiladas.
Het is momenteel een gefrituurde tortillabodem gevuld met kip, samen met groene of rode saus, vergezeld van ui, room en kaas.
- Camote-dessert
We hadden nog nooit van zoete aardappel gehoord, maar ons werd verteld dat het een wortel is die lijkt op yucca, en dat dit dessert wordt gemaakt met koemelk en hibiscusbloem, waarover we meer abiajo hebben gesproken, omdat ze die ook voor hun drankjes gebruiken. Dit dessert lijkt qua smaak op een rijstpudding, maar met een andere textuur.
Typische Mexicaanse drankjes
Tequila
Als je aan Mexico en alcohol denkt, is Tequila het eerste wat in je opkomt. De oorsprongsbenaming van Tequila komt uit Jalisco, in de regio van Tequila. Dit weet u zeker niet, maar de uitwerking ervan komt van Mezcal, waarover we het later hebben, die hem uiteindelijk inhaalde en een van de beroemdste dranken ter wereld werd.
De Tequila is, evenals de Mezcal, afkomstig van de Agave, maar de mezcal wordt geproduceerd van deze drie variëteiten van Agave, de Potatorum, de Angustifolia Haw en Agave Esperrima Jacobi terwijl de Tequila volledig wordt geproduceerd van de variëteit van Agave Tequilana Weber ook bekend als Blauwe Agave.
De gewoonte om tequila met citroen en zout te begeleiden is niet van alle levens, werd in het noorden van het land gegeven na een grote epidemie in de luchtwegen. Omdat ze niet over de nodige geneesmiddelen beschikten, raadden dokters aan om tequila met zout en citroen in te nemen om de afonie te verhelpen en sindsdien blijft het een traditie om het op deze manier in te nemen.
Mezcal
Het is een meer artisanale drank, zoals we al eerder zeiden, ook afkomstig van de agave en er worden houtovens gebruikt om het te koken, vandaar de kenmerkende rokerige smaak. De blauwe agave, om tequila te maken, wordt gekookt in stoomovens, sneller en geïndustrialiseerd.
De fermentatie methode heeft geen chemische gist nodig, wordt gedaan in conische steenoven, het malen is in tahona of met scheuren en gefermenteerd met natuurlijke gist en vervolgens gedistilleerd in koperen distilleerapparatuur.
We zagen dit hele proces in de Mezcalería El Rey de Matatlán, waar ze ons niet alleen lieten zien hoe Mezcal werd geproduceerd, maar ons ook een proeverij van de verschillende likeuren aanboden, de meest voorkomende zijn de jonge, die met een worm, en de gerijpte mezcal van meer dan 8 jaar, de 3 met een heel andere smaak.
Michelada’s
Michelada is een Mexicaanse cocktail gemaakt met blond bier, meestal Modelo, Pacifico, Victoria of Corona, citroensap, zout en een mengsel van kruiden.
Op sommige plaatsen doen ze het met tomatensap of clamato, een Amerikaans commercieel drankje gemaakt van gereconstitueerd tomatensapconcentraat, suiker, kruiden, gedroogde mosselbouillon en mononatriumglutamaat.
Voor degenen die niet van pittig houden, is het beter te vragen om een Chelada, wat hetzelfde is maar dan zonder het mengsel van hete sauzen. Het is een verfrissend drankje op die echt warme dagen.
Posh
Posh is een maïsdrank, vergelijkbaar met aguardiente, die voornamelijk wordt gemaakt door de Tzotziles en Tzeltales uit de hooglanden van Chiapas. Het is een drank gemaakt van maïs, fruit en groenten en boomschors. Voor hen houdt de posh de eenheid van de gemeenschap in stand en wordt hij ceremonieel gebruikt als een verbinding tussen de materiële en de spirituele wereld. Het woord Posh betekent medicijn in het Tzeltal en wordt verondersteld het elixer te zijn dat ziekten van lichaam en geest geneest.
Het wordt al meer dan 2000 jaar door deze Mayagemeenschappen gemaakt en geconsumeerd, maar toen de Spanjaarden in San Cristobal de las Casas aankwamen, hebben zij deze traditionele drank samengevoegd met de bouw van enkele distilleertoestellen, die plaats maakten voor de likeuren van de algemene kapiteins in Chiapas.
In de koloniale tijd speelde deze drank, gezien zijn alcoholgehalte, een dubbele rol, enerzijds als traditie op feestdagen van de gegoede klassen en anderzijds als genezend middel, aangezien alcohol het antisepticum bij uitstek is.
Vruchtwater
Tamarinde
Tamarindewater is een van de lekkerste typische alcoholvrije drankjes in Mexico.
De tamarinde is een tropische boom uit Soedan waarvan de vrucht een peulvrucht is, als hij rijp is, wordt de schil verwijderd en rondom het zaad wordt een zure pulp gewonnen, helder en bruin. Van de rijpe vrucht kan tamarindewater worden gemaakt door de pulp eruit te halen en te mengen met water en suiker.
Mamey
De mamey is een boom die oorspronkelijk uit West-Indië komt. Hij heeft vochtige en vruchtbare grond nodig om te groeien en het duurt tot 12 jaar voordat de vrucht bloeit, daarom is hij commercieel niet zo interessant.
De bes is in Mexico altijd geconsumeerd als vers fruit of om sappen van te maken, en groeit meestal in de gebieden Chiapas, Veracruz en Tabasco.
Jamaica
Jamaica water is de meest typische drank onder de vruchtenwaters van Mexico, wordt bereid met een bloem met dezelfde naam en is een gebruikelijke begeleider van maaltijden vanwege zijn verfrissende en aangename sensatie. U kunt citroen of gember toevoegen voor een sterkere smaak.
Andere wateren die we zagen waren ook Grapefruit (Pompelmoes) en Citroen, wat voor hen onze limoen is.
Agua de horchata
Agua de horchata maakt deel uit van deze traditionele aguas frescas waar we het over hebben gehad, maar in tegenstelling tot de vorige wordt deze bereid op basis van rijst in plaats van fruit.
Het wordt bereid door rijstmeel, suiker, kaneel, poedermelk, vanille en soms amandelen of kokos te mengen. Het recept varieert gewoonlijk naar gelang van de streek die u in Mexico bezoekt of zelfs van ieders persoonlijke smaak. Als u een zoetekauw bent, kunt u er een beetje gecondenseerde melk aan toevoegen en dan is het om van te watertanden!
Oaxacan Chocolade
En als laatste, maar daarom niet minder belangrijk, de Chocolade. Ik zal u iets vertellen over de geschiedenis van deze lekkernij in Mexico, want deze chocolade is niet de chocolade die wij kennen, deze … is speciaal.
De eerste mensen die chocolade dronken wat er het dichtst bij in de buurt komt, waren de Mokayas, Pre Olmec Indianen van het huidige Chiapas, en dat al bijna 2 millennia voor Christus. Maar het waren de Olmeken van Tabasco, die de gemalen cacaobonen mengden met water, kruiden en chilipepers en begonnen met het planten van cacao. Ze genoten van een meer bittere chocolade, omdat ze geen suiker gebruikten, maar het was authentieker.
De chocoladedrank is zeer populair in heel Mexico, het is nummer 11 in het cacaoproducerende land met 22 duizend ton en bijna alle cacao wordt verbouwd in de staten Tabasco en Chiapas, hoewel ook in Oaxaca en Veracuz, zij het in kleinere percentages.
We probeerden onze eerste chocolade op de 20 de Noviembre-markt in Oaxaca en vonden hem geweldig, hij had een speciale smaak. Na wat rondgevraagd te hebben vertelden de plaatselijke bewoners ons dat ze het met amandelen en kaneel maakten en dat het daarom zo’n rijke smaak had.
We konden het niet laten en kochten wat chocoladerepen om thuis te maken, we zouden het op de traditionele manier met een molen moeten doen, maar bijna niemand doet het meer op die manier.
Zodra je water of melk kookt en de ons chocolade in de pot doet, klop je de chocolade op tot het is opgelost en klaar, het is een echt wonder.
We hopen dat deze kleine samenvatting van Mexicaans eten en drinken je zal helpen om hun gastronomische cultuur, die voor hen zo belangrijk is, te leren kennen en een beetje dichterbij te komen.